تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۹/۰۹ ساعت ۱۹:۴۵
کد مطلب : ۱۲۱۱۳۸
فضای مجازی فقط ابزار است آقاي وزير!
محمد توکلی
وزیر کشور اصولگرای دولت روحانی معتقد است که فضای مجازی دچار ولنگاری است و باید با این موضوع برخورد شود. چنین اظهاراتی را پیش از این از سوی چهره‌های منتقد دولت شاهد بوده‌ایم و اکنون وزیر دولتی که قرار بود با مسائل این چنینی مواجهه‌ای متفاوت داشته باشد درباره‌ی فضای مجازی چنین می‌گوید.
این طور که پیداست حضرات آن طور که باید و شاید فضای مجازی را فهم نکرده‌اند و چنین تصور می‌کنند که گویا این فضا خودش فی‌نفسه می‌تواند موجد فساد و ولنگاری باشد، و این در حالی است که آن مثال چاقو درباره‌ی فضای مجازی را از بس گفته شده بعید است کسی نشنیده باشد و عجیب است که همچنان چنین نگاهی به فضای مجازی وجود دارد.
اگر آقای وزیر یا دیگران در توهم خود چنین می‌انگارند که اگر بگیر و ببندی راه بیندازیم می‌توانیم از ولنگاری ادعایی مطرح شده در این فضا بکاهیم سخت در اشتباهند و آب در هاون می‌کوبند، راهی که می‌تواند این دلواپسی وزیر کشور و دیگران را بکاهد اتفاقا باز کردن بیش از پیش فضا و دور شدن از این سنت عقب مانده‌ی فیلترینگ است. سنتی که با وجود تکنولوژی‌های جدید دیگر شبیه یک شوخی شده است و کمتر کاربر فضای مجازی را می‌توان یافت که پشت سد فیلترینگ گرفتار شود.
آن چه می‌تواند این فضا را تغییر دهد حضور گسترده‌تر کسانی است که می‌توانند با تولید محتوا این فضا را به سود همان تفکری که احتمالا ضد ولنگاری است تغییر دهند. با مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی احتمالا بدون آنکه بخواهیم و بدانیم تنها فضا را برای افرادی باز کرده‌ایم که با محتواهای ضد اسلامی و ضد ایرانی و ضد اخلاقی خود به قول آقای وزیر باعث ایجاد ولنگاری در فضای مجازی شوند.
آنچه آقاي رحمانی فضلی در این باره گفته است و همچنین اظهار نظر وزیر دادگستری در خصوص آزادی بیان و موارد مشابه را می‌توان از زاویه‌ای دیگر که شاید بدبینانه هم باشد باید دید و آن اینکه آیا چنین اظهار نظرهایی موضع رسمی دولت است یا نظر شخصی وزیران؟ آیا دولت معتقد به برخوردهای قهری در خصوص موضوعات مرتبط با فضای مجازی است یا وزرای منصوب روحانی اظهارنظرهایی را خارج از برنامه‌های دولت مطرح می‌کنند؟ آیا دولتی دلواپس‌پسند در دولت روحانی ایجاد شده است؟ این‌ها پرسش هایی است که می‌توان درباره‌اش اندیشید و احتمالا پس از فکر کردن درباره شان می‌توان کمی دلواپس رییس‌جمهور روحانی و ما مردمی که به او رای داده‌ایم شد.
وزیر کشور اصولگرای دولت روحانی معتقد است که فضای مجازی دچار ولنگاری است و باید با این موضوع برخورد شود. چنین اظهاراتی را پیش از این از سوی چهره‌های منتقد دولت شاهد بوده‌ایم و اکنون وزیر دولتی که قرار بود با مسائل این چنینی مواجهه‌ای متفاوت داشته باشد درباره‌ی فضای مجازی چنین می‌گوید.
این طور که پیداست حضرات آن طور که باید و شاید فضای مجازی را فهم نکرده‌اند و چنین تصور می‌کنند که گویا این فضا خودش فی‌نفسه می‌تواند موجد فساد و ولنگاری باشد، و این در حالی است که آن مثال چاقو درباره‌ی فضای مجازی را از بس گفته شده بعید است کسی نشنیده باشد و عجیب است که همچنان چنین نگاهی به فضای مجازی وجود دارد.
اگر آقای وزیر یا دیگران در توهم خود چنین می‌انگارند که اگر بگیر و ببندی راه بیندازیم می‌توانیم از ولنگاری ادعایی مطرح شده در این فضا بکاهیم سخت در اشتباهند و آب در هاون می‌کوبند، راهی که می‌تواند این دلواپسی وزیر کشور و دیگران را بکاهد اتفاقا باز کردن بیش از پیش فضا و دور شدن از این سنت عقب مانده‌ی فیلترینگ است. سنتی که با وجود تکنولوژی‌های جدید دیگر شبیه یک شوخی شده است و کمتر کاربر فضای مجازی را می‌توان یافت که پشت سد فیلترینگ گرفتار شود.
آن چه می‌تواند این فضا را تغییر دهد حضور گسترده‌تر کسانی است که می‌توانند با تولید محتوا این فضا را به سود همان تفکری که احتمالا ضد ولنگاری است تغییر دهند. با مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی احتمالا بدون آنکه بخواهیم و بدانیم تنها فضا را برای افرادی باز کرده‌ایم که با محتواهای ضد اسلامی و ضد ایرانی و ضد اخلاقی خود به قول آقای وزیر باعث ایجاد ولنگاری در فضای مجازی شوند.
آنچه آقاي رحمانی فضلی در این باره گفته است و همچنین اظهار نظر وزیر دادگستری در خصوص آزادی بیان و موارد مشابه را می‌توان از زاویه‌ای دیگر که شاید بدبینانه هم باشد باید دید و آن اینکه آیا چنین اظهار نظرهایی موضع رسمی دولت است یا نظر شخصی وزیران؟ آیا دولت معتقد به برخوردهای قهری در خصوص موضوعات مرتبط با فضای مجازی است یا وزرای منصوب روحانی اظهارنظرهایی را خارج از برنامه‌های دولت مطرح می‌کنند؟ آیا دولتی دلواپس‌پسند در دولت روحانی ایجاد شده است؟ این‌ها پرسش هایی است که می‌توان درباره‌اش اندیشید و احتمالا پس از فکر کردن درباره شان می‌توان کمی دلواپس رییس‌جمهور روحانی و ما مردمی که به او رای داده‌ایم شد.
