گروه سیاسی: حجت الاسلام محمدعلی اهنگران در یادداشتی نوشت: انتشار تصويري كه آقاي دكتر روحاني رئيس جمهور را در كنار دو بانوي جوان هنگام كوهنوردي نشان مي دهد بازتاب وسيعي در فضاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي داشته است. برخي تعجب كرده اند برخي شادمانند برخي آقاي روحاني كه فرزند حوزه و روحاني هم هست را به دلايل شرعي و مذهبي ملامت كرده اند و برخي هم آن را به انتخابات ربط داده اند.
به عقيده من و بدون تعارف دو خانم جواني كه با پوشش خاص خود كنار رئيس جمهور ايستاده اند شبيه و نماد روشني از حداقل شصت درصد زنان و دختران جامعه اند. كافي است به كوچه ها و خيابانها و دانشگاهها و مجامع عمومي نظر اندازيم تا ببينيم ظاهر اكثريت زنان و دخترانمان چگونه است اما متاسفانه به قدري بين روحانيت و مسئولين جامعه ما و اين قشر اكثريت فاصله افتاده كه ديدن يك رييس جمهور روحاني در كنار دو بانوي جوان براي همگان اسباب تعجب را فراهم آورده است. براستي دليل اين تعجب چه مي تواند باشد؟
به گمان من اصلي ترين دليل آن همان تقسيم بندي هاي معيوب و غلط ظاهربينانه خودي و غير خودي در جامعه است. اينكه جمعي را با يك پوشش خاص خودي بدانيم و ديگران را غير خودي و حتي پا فراتر نهاده آنان را مايه خشكسالي و نزول عذاب و جلوگيري از نزول باران بدانيم نگاهي غلط و ناشي از تعصبهاي خشك و جاهلي است. اينكه عده اي بخاطر ظاهرشان برتر از سايرين تلقي شوند سنگ بناي ترويج نفاق و دو رنگي در جامعه است. ما بايد بپذيريم بخش وسيعي از جامعه گونه اي ديگر از زندگي و پوشش را انتخاب كرده اند و تمام تمهيدات انتظامي و فرهنگي ما براي تغيير آنان ناكارامد و نامقبول بوده است. آنها اگر بيش از ما معتقد به اسلام و اخلاق و معنويات نباشند كمتر از ما نيستند. آنها كساني هستند كه در هر راهپيمايي حضور دارند و صندوق هاي راي را شلوغ مي كنند و نظام و كشورشان را دوست دارند.
آقاي دكتر روحاني هر انگيزه اي از انتشار اين عكس داشته همين كه مرزهاي غلط خودي و غير خودي را شكسته و خود را رييس جمهور همه ملت ايران مي داند و از كنار آنها ايستادن شرم نمي كند و ايشان را مثل فرزندان خود قلمداد مي كند جاي بسي تقدير و سپاس دارد. شايد ما از ظاهر كسي خوشمان نيايد اما تشخيص ما اصول دين و ملاك تقسيم بهشت و جهنم نيست. من از اينكه ميبينم برچهره اين جوانان و همچنين رئيس جمهور لبخند رضايت نقش بسته، همه در اين عكس شاد و مسرورند و صفا مي كنند، از هم فرار نمي كنند و دل نگران فردا و حرف و حديث ها نيستند بسيار خوشحالم. تا باد چنين بادا