موضوع انشاء: نامه‌ای به رئیس‌جمهور

جناب آقای روحانی رئیس جمهور محترم درود بر شما
در پرسش مهر پرسیده‌اید که اگر پدر شما رییس‌جمهور باشد چه اقدامی را به او توصیه می‌کنید که بتواند اعتدال و میانه‌روی را در همه ابعاد زندگی اجتماعی جامعه ایران بگستراند؟ البته من نه دانش آموز هستم و نه به شما رای دادم! البته به هر حال به قول خودتان رئیس‌جمهور من و 15 میلیون نفر امثال من هستید. همه ما می دانیم اعتدال و میانه روی باید از خود شروع شود. یعنی خود دولت باید پیشگام این امر باشد. به بیان بهتر وقتی اعتدال از خود دولت به عنوان راهبر و مدیر جامعه شروع شود مردم باور می کنند که این یک تنها شعار نیست و وقتی باور کنند پس به آن عمل می‌کنند!

شما اکنون در سازمان ملل هستید. همان جائی که بیشترین ضربه‌ها را ملت ما از سخنان تندروانه خورديم. به عنوان یک رئیس‌جمهور و دبیر سابق شورای امنیت ملی بهتر می‌دانید که در این دوره هشت ساله کلیه زیر ساختهای ایران شخم زده شد و امروز دولت شما بیش از هر کس دیگر در دنیا می داند که درو کردن این علف‌های هرز و کاشت دوباره درخت های سرسبز چه سخت است و چقدر زمان می‌برد تا میوه آن بار دهد!

مردم ایران برای چه به شما رای دادند؟ به عنوان یک ایرانی به شما پیشنهاد می‌کنم در سازمان ملل به عنوان رئیس‌جمهور ملت ایران از سخنان قبلی که هم برای ایرانیان و هم برای دنیا مشکلات بسیار زیادی پدید آورد معذرت خواهی کنید و یا حداقل تاسف عمیق خود را ابراز کنید. لطفا دقت کنید آن مرد رئیس‌جمهور ایران بود و دولت شما با این کار بزرگواری شما و یک ملت را به نمایش می‌گذارد.

شاید بگوئید این سخنان در دولت من گفته نشده که مسئول آن باشم در حالی که همین الان دولت شما مشغول بازسازی ویرانی های دولت قبلی است! همچنین با نگاهی به کودتای 28 مرداد (عملیات آژاکس 1953) در زمان دولت آیزنهاور و معذرت خواهی مادلین آلبرایت و خانم کلینتون در می‌یابیم که دولت‌ها مسئول هستند نه فرد.

به نظر شما این تحریم‌ها نتیجه بی‌اعتدالی‌ها نبود؟ عدم مسئولیت پذیری، عدم شفاف سازی در روابط خارجی و گفتمان با دنیا نبود؟ آیا دنیا نباید بداند که آن مرد پس از باران آمد. خاتمی مانند بارانی بود که بر ایران بارید اما بدلیل تجربه ناکافی دولت وی و همچنین مردم ایران از فرصت پیش آمده از این نکته مهم غافل بود که علف‌های هرز بیشترین رشد و نمو را از باران کردند.

به نظر شما پوزش رسمی یک رئیس جمهور از دنیا از بابت عملکرد و سخنان ریاست و مجموعه دولت قبلی که ایران و رابطه اش با دنیا را ویران کرد در سازمان ملل که مرکز بزرگترین امواج خبری دنیاست چقدر در بازگشت باور مثبت دنیا به ایران و مردم ایران نقش دارد؟ چقدر باعث می‌شود تحریم‌ها با سرعت بیشتری لغو شوند؟ وقتی نمایندگان کشورهای دنیا در سازمان ملل متحد یکی یکی صندلی های خود را ترک کردند تا سخنان او را نشنوند چه احساسی به عنوان یک ایرانی که او مثلا نماینده یک ملت است به شما دست داد؟

آیا با معذرت خواهی و یا ابراز تاسف عمیق از حقایق تلخی که بوده شما و مردم ایران کوچک می‌شوند؟ پاسخ به این پرسش‌ها با شما. می دانم که برای پاسخ به این پرسش ها هوشمندی کافی را دارید.                یک ایرانی