گروه مقالات: دانشگاه، ذاتا نهادی پرسشگر، تولید کننده و دانش محور است و در طول تاریخ پیدایش نهادهای آموزشی مدرن در ایران، همواره یکی از سیاسی ترین و اثرگذارترین نهادهای اجتماعی است که بیشترین تاثیر را بر روند تحولات جامعه ایرانی از جهات مختلف داشته است. امروز در دنیای پر شتاب و با تحولات چشمگیر در عرصه های سیاسی و اجتماعی، تولید علم و دانش و معرفت و دسترسی به جامعه دانایی محور، به عنوان یکی از اصلی ترین و مهم ترین ابزارهای کسب قدرت است و در این میان نقش و جایگاه و اهمیت نهاد دانش و جمع دانشگاهیان بیش از گذشته پر رنگ و ملموس تر شده است.
با استقرار دولت برآمده از متن ملت درآوردگاه 24 خرداد، مهم ترین انتظار جامعه ایران، تحقق اهداف دانایی محور با رویکرد اصلاح روش ها و حرکت بر مدار تدبیر و امید بود. به همین خاطر سپردن مدیریت مهم ترین و حساس ترین وزارتخانه به دست با کفایت فردی مدیر،لایق، قابل و دارای وجهه و اعتبار نزد دانشگاهیان، موضوع مهم و جزء دغدغه ها و نگرانی های شخص رئیس جمهور محترم بوده است.
متاسفانه در هشت سال گذشته فضای حاکم بر دانشگاههای کشور به شدت سیاست زده شده بود و معیارها و شاخص های آموزشی و پژوهشی در طراحی، برنامه ریزی و اجرای برنامه و اهداف علمی، آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و اجتماعی فاصله گرفت و کنار گذاشته شده بود که یکی از جلوه های بارز آن، جذب اعضای هیات علمی و پذیرش دانشجویان در دوره دکتری بدون رعایت ضوابط و مقررات و با اعمال نفوذها، توصیه ها و سفارش ها ی کانون های قدرت و افراد متنفذ بوده است.
موضوعی که در دوره وزارت دکتر رضا فرجی دانا، زوایای کوچکی از ابهامات و شبهات موجود در این پرونده منتشر گردید. در سنوات گذشته به اسم و بهانه کارکرد علمی، متاسفانه لطمات و خسارات شدیدی به بدنه علمی دانشگاهها وارد شد که خاص یک یا چند دانشگاه و موسسه آموزشی عالی نبود از بزرگترین دانشگاه دولتی ایران، دانشگاه پیام نور گرفته تا دیگر دانشگاه ها و موسسات آموزشی عالی دولتی وابسته به دولت و حتی موسسات غیرانتفاعی و غیر دولتی، گسترش کمی و راه اندازی بی رویه بدون توجه به استاندارهای مربوطه(آمایش سرزمینی) واحدهای دانشگاهی، جذب اعضای هیات علمی با مراتب علمی و پژوهشی حداقلی و بیشتر با توصیه، سفارش و درخواست گروهی و افراد وابسته و حامی دولت سابق بوده است.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و به دست گرفتن زمام امور وزارت علوم،تحقیقات و فناوری؛ تحولات متناسب و مثبتی در حوزه دانشگاهی بوجود آمد به گونه ای که اقدامات وزیر و همکارانش با هدف دور کردن دانشگاه از مدار سیاست زدگی و رها نمودن از چنبره تامین منافع و اهداف گروه خاص، به عنوان شاهکارهای اقدامات وزیر علوم در طی این مدت بوده است. با این حال وزیر و مسئولان وزارتخانه در روند نصب روسا و مدیران دانشگاهی به شدت احتیاط کرده و علیرغم انتظارات جامعه دانشگاهی افرادی عموما غیر سیاسی و با صبغه اجرایی را در راس دانشگاه قرار داده اند و حتی در این میان برخی از مدیران منسوب به دولت گذشته را نیز با ملاحظات و اغماضاتی، حفظ کرده اند که نمونه اش در عزل و نصب های دانشگاه پیام نور شاهد هستیم.
با این وجود خروج دانشگاه از شرایط نامطلوب سالهای گذشته مثل ایجاد امتیاز و بهره ویژه به برخی از افراد و گروه ها و یا جناح و جریان خاص در سر لوحه اقدامات اصلاحی شخصی دکترفرجی دانا قرار گرفت. طبیعی بود که اقدامات اصلاحی و برنامه های گشایش گرایانه دکتر فرجی دانا در وزارت علوم که بر مدار و مبنای تدبیر و امید شکل گرفته است با منافع و مصالح گروه کوچکی از صاحبان قدرت و امتیاز طلبان در تضاد و تغایر بوده است.
علیرغم خشنودی و رضایت عموم دانشگاهیان (دانشجویان، استادان و کارمندان) از تغییر و بهبود بوجود آمده و کارکرد صورت گرفته جمعی با هدف کاملا سیاسی و به محض به مخاطره افکنده شدن منافع شان بدنبال استیضاح وزیر برآمده اند و درصد و ایجاد ممانعت و مزاحمت بر سر راه تغییرات و ارتقاء دانشگاهها بر آمده اند.
اگر چه معتقدم که استیضاح از جمله حقوق واضح نمایندگان مجلس است اما به نظر می رسد این استیضاح کاملا سیاسی است و به دنبال حاکمیت یک سلیقه یاذائقه سیاسی خاص در مجموعه وزارت علوم می باشند چرا که عزل و نصب مدیران در دولت بر اساس اصل تفکیک قوا انجام می گیرد و حساسیت یا اعمال نظر نمایندگان محترم و برخی از اصحاب قدرت به معنی تعامل نیست و به عبارتی نوعی تداخل است که در مغایرت آشکار با اصول قانون اساسی و شرح وظایف نماینده ها است با این حال بر این باورم که حتی با تغییر وزیر، هیچ تغییری در سیاست های وزارت علوم و دولت تدبیر و امید بوجود نمیآید اما از نمایندگان مردم میخواهم که در راستای ایفای وظایف نمایندگی ملت و سوگند خود، التزام و پای بندی خویش را بار دیگر ابراز داده و منافع مردم و جامعه را در رای خود ملاک و معیار قرار دهند.
اینکه مخالفان و دلواپسان مدعی هستند که دانشگاهها به محل سیاسی تبدیل شده است باید گفت امروز در اکثر دانشگاهها بیشترین بهره برداری و استفاده از امکانات و منابع دانشگاه یک تفکر خاص می برد و سایر تشکل ها و جریان ها راکد و منفعل وتعطیل هستند و این جریان حاکم بدون رقیب در محیط دانشگاه فعالیت می کند.
از سویی دیگر انتصابات صورت گرفته هم نوعا با نظر خواهی از اعضای هیات علمی بوده است و بر اساس شاخص های علمی صورت گرفته و اگر گرایش های سیاسی مدنظر باید افرادی دیگر در راس دانشگاهها قرار می گرفتند و حتی جامعه دانشگاهی نسبت به برخی از انتقادها که با هدف تعامل با نماینده های مجلس صورت گرفته،معترض بوده است.
اگرچه تذکر، سوال و استیضاح حق قانونی و مسلم نمایندگان است این استیضاح را می توان کاملا سیاسی و قدرت نمایی طیف اقلیت تندرو مجلس هم دانست که امیدوارم طیف میانه رو مجلس با درک ملاحظات و منافع مردم و در راستای صیانت و پاسداری از خواست ملت، مواظب باشد بار دیگر حقوق ملت، ملعبه بده بستانهای سیاسی قرار نگیرد.
دریافت لینک صفحه با کد QR