ديگر نمی‌توان باشعار،شعورمردم‌را گروگان‌گرفت

اسماعيل حسين‌پور

---

گروه سياسي: دکتر محمد مصدق می‌گويد: «ارزش هر فرد به اندازه‌ی رنج‌هايي است که براي ملتش می‌کشد.» در اين ساليان سپري شده بر اين مردم نجيب که خيلي‌ها جيب شان را پر کردند و رفتند و برخي از اين جماعت غارتگر هم که در زندان به سر می‌برند پاسخي به بانکها و مردم نمی‌دهند مفهوم اين جمله‌ی پرمغز دکتر مصدق بيشتر براي مردم ايران مصداق پيدا می‌کند تا چهره افرادي که پشت شعارهاي رنگين ساده زيستي آمدند و کشور را با فسادهاي انبوه ميلياردي خود به اينجا رساندند را بيشتر و بهتر بشناسند.

اين روزها مردم صبور و قدخميده در زير بار قسط و وام و تورم با چشمان روشن و تيزبين شان، هر روز خبري از فسادهاي ميلياردي می‌شنوند، اين روزها همان مردمي که انقلاب کردند و در 8 سال جنگ تحميلي با شکوه تمام ايستادند و در سخت ترين شرايط اقتصادي، تحريم‌ها را تحمل کرده اند وبسياري از همنوعانشان همواره بيم بيمه و بيماري دارند و در فراز و فرود زندگي، از ناداري موي سفيد کرده اند و با سيلي صورتشان سرخ مانده است، با نگاهي پرسشگر در حيرت اند که در اين ساليان وعده‌های رنگين عده‌ای که با شعار پاکدستي آمدند چه بر سر ملت و مملکت آمده است!

مردمي که اين روزها در جيب کت و پالتو و پيراهن شان دفترچه قسطي جاخوش کرده است و غم «نان» و «جان» دارند ولي هنوز هم با تمام وجود دين و ديارشان را عاشقند و به دولت و دولتمردان خود چشم اميد دارند تا با تدبير گره از کار فرو بسته شان بگشايد در شگفتند چگونه عده‌اي، غم قدم‌های «ظريف» بي خواب و تاب شان کرده است و آن را ضد ارزش می‌دانند ولي انبوه فسادهاي ميلياردي عيان شده و ايمان سوز را ضدارزش نمی‌دانند و دم بر نمی‌آورند؟ مردم، همانها که هميشه و در همه جا در کنار نظام شان بوده‌اند و در صحنه‌های بسيار براي پاسداري از عزت ديارشان خوش درخشيده‌اند و استوار ايستاده‌اند در حيرتند چرا عده‌اي که در بسياري از صحنه‌های ديروز نبوده‌اند مدعي امروز ارزش‌ها و انقلاب شده اند؟

مردم خوب می‌دانند دوران اين بازي‌ها و نقاب بر رخ زدن‌ها و سفره‌ی خلق تهي کردن‌ها گذشته است. مردمي که غم زندگي دارند و تحريم‌ها را صبورانه و عزتمندانه تحمل کرده اند خوب می‌دانند چه کساني سفره‌ی آنها را خالي کردند و دلارهاي نفتي را به جاي اين که صرف سازندگي و عمران ايران – خانه‌ی اجدادي شان - کنند با لطايف الحيل از ايران و ايراني ربودند و از کشور خارج کردند؛ مردم خوب می‌دانند برخي‌ها در آن سالهاي دولت «يار» با پول نفت چه کردند و با ثروت‌های بادآورده چه‌ها کردند! مردم خوب می‌دانند «دزد» کيست و دزدي چيست!

مردم خنده شان می‌گيرد وقتي عده‌ای دزد و غارتگر بيت المال ستايشگر هم می‌شوند، مردم خوب می‌دانند در قاموس برخي از اين مدعيان دروغين مردم باوري، پوزش جايي ندارد. اين روزها که عزم مبارزه با فساد جدي شده است و هر روز با هر پرونده اي، پرده‌ای از فسادهاي ميلياردي کنار می‌رود و تشتي از بام می‌افتد اين به اصطلاح دلواپسان، سخت دلواپسان فرداي خويشند. اينان هرچند امروز در ظاهر غم قدم‌های «ظريف» را دارند و فرياد واويلاي شان برخاسته است ولي در باطن غم خويش را دارند و نگران «نه»‌های بزرگ دیگر مردم به خود در فرداها هستند.

اين جماعت به فرياد آمده در اين دولت و اين چشم بستگان بر روي فسادهاي ميلياردي همرهان و همراهان خويش، بايد خوب بدانند که ديگر نمی‌توان با «شعار» مردم و ملت ایران، «شعور» مردم و ملت ایران را به گروگان گرفت، ديگر نمی‌توان با مردم-مردم  كردن و از «ملت ایران» گفتن (در حالیكه حتی خودشان ذره‌ای به واژه «ملت» اعتقاد ندارند)، رأي آنها را گرفت و بعد با دولت برخاسته از رأي همين مردم و همین ملت اين همه عناد داشت؛ مردم خودشان خوب می‌دانند غمشان چيست و مدعيان امروز چه غمي دارند.

مردم صبور و اين دزدان با چراغ آمده خوب می‌دانند که سهم مردم از منابع عظيم نفتي چند سال گذشته چه قدر بوده است و چه بر جاي مانده است؟ مردم کوه غم در دل مانده خوب می‌دانند امروز بزرگترين منکر چشم بستن بر اين غارتگري هاست، بزرگترين منکر دم برنياوردن کساني است که پا از بزرگان پيشتر نهاده و خود را به جاي مردم نشانده اند و فرياد بي هنگام شان گوش‌ها را کر کرده است. امروز اگر کسي ادعاي دينداري داشته باشد ولي اين دزدها و دزدي‌ها را منکر نداند بايد در ايمانش شک کرد. بايد صادقانه گفت قدم‌های «ظريف» فقط بهانه ای است بين غم «مردم» تا غم و غصه‌های اين جماعت.