به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۲۸ - ۱۰:۳۷
 
۱۸
تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۷/۱۳ ساعت ۰۷:۵۴
کد مطلب : ۹۲۱۲۴

چه شده که اینقدر دلواپس شده‌اید؟!

سعيد كيواني

گروه مقالات: پس از سال ها انزوای دیپلماسی ایران در عرصه بین الملل، نام دولت ؛"تدبیر و امید" با پشتوانه حدود 20 میلیونی و با شعار انزوا زدایی و ایجاد تعامل با تمام کشورهای جهان از صندوق های رای بیرون آمد. این انتخاب یک معنای دیگر هم داشت؛ جلوگیری از افراط و تفریط در تعاملات سیاسی بین المللی، این دولت تلاش کرد در دو سال اخیر تعامل، تدبیر و تعادل را در همه امور نگه دارد که در عرصه سیاست خارجی نمود بیشتری داشته است.

"حسن روحانی" اما جدای از بهره گیری از وزیران با تجربه و آزمون پس داده، ضمن احترام به تمام موازین عرفی، ملی و مذهبی، ایران را در مسیر برون رفت از تحریم ها قرار داده که کسب نتیجه های لازم از مذاکرات طولانی حداقل خروجی های این موفقیت به حساب می آید. تیم دیپلماسی دولت روحانی، تیم ارزشمند و کارکشته ای که هرگام آنان در مذاکرات 1+5 یک آموزه جدید برای سیاست مداران ایرانی و البته سیاست مداران جنگ افروز و ستیزه جوی غربی داشته توانسته تا حدود زیادی ذهنیت ها را نسبت به ایران و ایرانی تغییر دهد. این دیپلماسی، گفتگوی تک رو و خودمحورانه نیست و صدالبته در سایه منویات رهبری انجام می‌شود.

مذاکراتی که بدون شک هدفی جز کسب راه حل هایی برای آسایش و آرامش ایرانیان ندارد. حال وقتی که مذاکرات، گفتارها، نوشتارها و حتی گفتگوهای رسانه مذاکره کنندگان ارشد هسته ای از فیلترهای مختلف حاکمیتی عبور می کند، این همه دلواپسی چه معنایی دارد؟! بعید است انقلابی که با اقتدار و تدبیر بزرگانش 36 سال، توانایی اش را به جهانیان ثابت کرده، با دست دادن یک دیپلمات دچار تزلزل شود. در این کشور آنقدر مشکلات مهم اجتماعی، فرهنگی وجود دارد که اگر روزها و سال ها برایشان دلواپس شویم باز هم زمان کم می آوریم، پس بهتر است مذاکره کنندگان و نمایندگان کشور را یاری کنیم و در سالی که سال همدلی و همزبانی با دولت و ملت نامگذاری شده به آنان اعتماد نماییم.