به قاتل نمی‌شود شلیک کرد اما به وانت خیار و گوجه، چرا!

گروه جامعه: سايت پارسینه در نقدي نوشت: به فاصله چند سال از رقم خوردن جنایت خونین میدان کاج در تهران، ظاهرا قوانین و مقررات مربوط به استفاده از سلاح برای نیروهای پلیس آنقدر تغییر کرده که اجازه یافته‌اند به هر دلیل از سلاح گرم استفاده کرده و به هرچیزی که نگرانشان می‌کند، آتش بگشایند!

این را می‌شود از ویدئویی فهمید که در سايت باشگاه خبرنگاران منتشر شده و صدای شلیک های پیاپی و وضعیت ملتهبی که در آن به نمایش در می‌آید، نشان از رقم خوردن صحنه ای بحرانی دارد. بحرانی که به نظر خودساخته می‌اید چراکه شلیک های پیاپی ماموران پلیس نه به صحنه تعقیب و گریز اشرار یا مجرمان خطرناک و حتی اراذل و اوباش، که به درگیری ماموران سد معبر با فروشندگان خیار و گوجه تعلق دارد!

اتفاقی به غایت عجیب که اگر فیلم مربوط به آن را نبینیم، ممکن است احساس کنیم با دروغی شاخدار مواجهیم اما فیلم تهیه شده از ماجرا مانع از شکل گیری چنین باوری می‌شود چراکه به وضوح می‌بینیم گلوله های خارج شده از کلاشنیکف سرباز و کلت کمری افسر حاضر در صحنه، خودروی نیسان آبی رنگی را نشانه رفته‌اند.

این رویداد که بر اساس خبر کوتاه سنجاق شده به آن، در شیراز و در حاشیه طرح ستاد رفع معبر این شهر، با همراهی ماموران انتظامی رخ داده و علت آن، ممانعت راننده نیسان از توقیف و انتقال خودرواش به پارکینگ ذکر شده، بی شک یکی از عجیب ترین اتفاقاتی است که توسط ماموران انتظامی رقم خورده است؛ آنقدر که می‌توان شاهکار لقبش داد و چشم انتظار توضیحات صریح مقامات انتظامی در خصوص آن بود.

اما آنچه این واقعه را عجیب تر کرده و ابهامات فراوانی پیرامون آن می‌آفریند، رویکرد دو گانه ماموران پلیس در استفاده از سلاح هایشان است. آنقدر دو گانه که اگر حادثه تلخ سالهای گذشته در میدان کاج را به یاد ‌آوریم، بار دیگر از تعجب دهانمان باز خواهد ماند چراکه در تشریح آن حادثه درباره حضور ماموران مسلح پلیس شنیده بودیم که زمانی حدود ۴۵ دقیقه بی آنکه از سلاح خود استفاده کنند، کناری ایستاده و به مانند دیگر شاهدان صحنه، شاهد جان باختن تدریجی فرد مجروحی بودند که پیکر نیمه جانش روی زمین رها شده بود و ضارب اجازه نزدیک شدن کسی به آن را نمی‌داد.

رخدادی تلخ که در آن زمان سر و صدای زیادی به پا کرد و توجیه مقامات انتظامی برای انفعال ماموران حاضر در صحنه، الزامات دست و پاگیر قانونی در استفاده از سلاح و حتی نگرانی های شدید ماموران پلیس در خصوص عوارض بعد از استفاده از سلاح هایشان بود ولی حالا به نظر اوضاع تغییر کرده است.

تغییری آنقدر فاحش که این اجازه و جسارت را به ماموران انتظامی بخشیده که روی خودروی متوقف شده، آن هم مقابل چشم ناظران پرشمار، آتش گشوده و در استفاده از گلوله های شمارش شده شان هیچ خساستی به خرج ندهند تا حاصل کار صداهای پی در پی شلیک به خودرو باشد و هراسی که در دل حاضران در صحنه و احتمالا بینندگان ویدئوی تهیه شده از این رویداد باشد.

گویی از ممنوعیت به کار گیری سلاح برای نجات جان هموطنی که با چاقو به نوعی سلاخی شده و در یک قدمی مرگ قرار دارد، به جایی رسیده‌ایم که باید به صدای شلیک به سد معبر کنندگان، دستفروشان، آنهایی که در محل پارک ممنوع توقف کرده‌اند، خودروهایی که از چراغ قرمز می‌گذرند و... عادت کنیم!