به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۲۱:۵۸
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۴/۲۳ ساعت ۱۵:۰۳
کد مطلب : ۱۱۱۴۷۴

امیدواری دانشمندان به درمان نابینایی

گروه علمی: در یک پژوهش شگفت آور، دانشمندان آمریکایی اعصاب بینایی یک موش نابینا را ترمیم کرده و بینایی را به این موجود بازگرداندند.
امیدواری دانشمندان به درمان نابینایی
عصب شناسان بعد از قطع یک عصب بینایی در موش‌ها، روشی برای وصل کردن آن به مغز پیدا کرده اند تا دوباره پیامهای الکتریکی را انتقال دهد.
هنگامی که اعصاب بینایی که مسئول بینایی هستند آسیب ببینند، دیدن دوباره غیر ممکن می‌شود اما یک گروه از دانشمندان آمریکایی این تفکر را رد کردند و با ترمیم اعصاب بینایی از بین رفته در موشها به آنها کمک کردند تا بتوانند مجددا ببینند.
 
البته انجام این کار در انسان‌ها هنوز محقق نشده اما محققان امیدوارند که بتوانند در آینده نزدیک این کار را بر روی انسان‌ها نیز انجام دهند.  اندرو هوبرمن، استادیار بیولوژی اعصاب در دانشگاه استنفورد و تیم وی برای کسب اطلاعات در مورد رشد اعصاب بینایی، عصب بینایی در چشم موش را از بین بردند.  هنگامی که این اعصاب از بین رفت، رشته‌های طولانی که توسط سلول‌های عصبی از چشم به مغز ارسال می‌شود شروع به چروک شدن کرده و در نهایت هرگونه ارتباط به مغز قطع شده و کوری اتفاق می‌افتد.
 
هوبرمن و همکارانش نشان دادند که ترکیبی از تحریک بصری عصب، همراه با مواد شیمیایی رشد دهنده سلولهای عصبی، می تواند این رشته‌هایی که آکسون نام دارد را نجات داده و باعث کش آمدن دوباره آنها می‌شود.  آکسون که به آن رشته عصبی نیز می‌گویند یک رشته یا میله بافتی بلند و باریک است که از سلول عصبی (نورون) خارج می‌شود.
 
وظیفه آکسون انتقال پیام عصبی از سلول عصبی یا بطرف آن است. در سلولهای عصبی حرکتی، آکسون پیام عصبی برای حرکت را از سلول عصبی به عضله می‌رساند و در سلول‌های عصبی حسی، آکسون پیام‌های حسی را از اندام‌های حسی به طرف سلول عصبی انتقال می‌دهد.  دور تا دور آکسون غلافی به نام میلین Myelin sheath وجود داشته و از کنار هم قرار گرفتن آکسون‌ها عصب بوجود می‌آید.
 
حدود سه هفته پس از اینکه اعصاب بینایی در موشهای آسیب دیده بودند، محققان شواهدی از گسترش آکسون ها را مشاهده کردند، چیزی که تلاش های قبلی برای بازسازی اعصاب چشم موفق به انجام آن نشده بودند.  هوبرمن می‌گوید که برای آزمایش این روش بر روی انسانها هنوز چند سال زمان مورد نیاز است اما وی امیدوار است که در پنج سال آینده به نتایج مثبتی در این زمینه دست پیدا کند.  این پژوهش در Nature Neuroscience به چاپ رسیده است.
مرجع : ایسنا