تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۵/۰۶ ساعت ۱۴:۳۴
کد مطلب : ۱۱۲۴۴۲
در ترکیه انقلابی اسلامی روی نخواهد داد
گروه بین‌الملل: "الدار ممدوف" پژوهشگر مسائل سیاسی و مشاور سیاسی کمیته امور خارجی پارلمان اروپایی با انتشار مقاله ای در سایت "لوب لاگ" معتقد است که شباهت برقرار کردن میان وضعیت کنونی ترکیه با ایران در دوران انقلاب غیر قابل توجیه است.
به گزارش سایت خرداد، او با اشاره به مقاله اخیر "سونر گاپتای" در این باره که استدلال کرده بود به احتمال زیاد اردوغان با تکیه بر حامیان اسلامگرا و مذهبی اش درصدد ایجاد یک انقلاب اسلامی در ترکیه مشابه انقلاب ایران در سال 1979 میلادی برخواهد آمد این ایده را رد کرده و می‌نویسد:"گاپتای کتاب ها و مقالات زیادی را درباره هویت ترکی نوشته است. اما باید اشاره کرد که در تحلیل های سیاسی او با انستیتو واشنگتن همکاری می‌کند که نزدیک به نئومحافظه کاران است و در راستای پروژه ایران هراسی گام بر می‌دارد. او دائما هشدار می‌دهد که ترکیه به وضعیت ایران در دوران انقلاب دچار خواهد شد. نخست ان که باید اشاره کرد موضوع اصلی در ترکیه اکنون درباره نقش مذهب نیست بلکه درباره سیاست قدرت است. اردوغان با بیان این جمله که کودتا هدیه ای الهی بود در حال پاکسازی تمامی نهادها از دشمنان واقعی و فرضی خود و سرعت بخشیدن به پیش روی به سوی رویای طولانی مدت خود می‌باشد که برقراری یک نظام ریاستی قدرتمند است. اردوغان در این راستا از احساسات مذهبی هوادارانش تنها برای بسیج گری استفاده می‌کند. اردوغان در ظاهر نشان می‌دهد که مذهبی است اما درصدد به حداکثر رساندن قدرت خود در درون نظام سکولار ایجاد شده توسط مصطفی کمال اتاتورک بوده است. اردوغان بارها و بارها تعهد خود را به سکولاریسم نشان داده است. این در حالیست که رهبران ایران پس از انقلاب اسلامی و حتی پیش از آن اعلام کردند که مخالف سکولاریسم هستند. اردوغان به مرسی در مصر نیز توصیه کرده بود که نظام سکولار را اجرایی کند او هم چنین با پیشنهاد رییس پارلمان ترکیه اسماعیل قهرمان در این باره که ترکیه نیازمند دفاع از قانون اساسی مذهبی است نیز مخالفت کرده بود".
این تحلیلگر در ادامه اشاره می‌کند که یکی دیگر از تفاوت ها آن است که در سال 1979 میلادی اکثر انقلابیون اطراف حضرت امام (ره) را اسلامگرایان متعهد تشکیل داده بودند در حالی که این وضعیت درباره اردوغان صدق نمی کند. بسیاری از وزرا و مشاوران او از محافظه کاران آناتولی هستند که باوری به آرمان‌های اسلامگرایانه ندارند.
ممدوف در ادامه اشاره می‌کند که پرسش دیگر این است که چه کسی می‌خواهد قوانین اسلامی را در ترکیه اجرا کند. او می‌نویسد: "حضرت امام (ره) نظریه ولایت فقیه و حکومت اسلامی را تنظیم کرده بودند. در ترکیه در مقابل، روحانیون اهل تسنن همواره از نظر سیاسی منفعل و تابع دولت بوده‌اند. با استقرار نظام کمالیستی همه روحانیون در اداره امور مذبهی (دیانت) جمع شدند. امامان مذهبی در ترکیه همواره برای دفاع از مشروعیت مذهبی سیاست های دولتی آموزش دیده اند. اردوغان در این میان خود را یک رهبر مردمی می‌داند نه یک مرد مذهبی است. تشبیه او به حضرت امام (ره) کار اشتباهی است".
این تحلیلگر در ادامه اشاره می‌کند که نکته دیگر آن است که جابجایی قانون سکولار فعلی ترکیه با قانونی اسلامی چالش بزرگی خواهد بود. این سایت می‌نویسد:"ترکیه از نظر اقتصادی به اتحادیه اروپا به عنوان بزرگترین شریک تجاری و سرمایه گذاری نیاز دارد. همین حالا بحث ها درباره احیای مجازات اعدام انتقاد غربی ها را برانگیخته است". او هم چنین اشاره می‌کند که به نظر می‌رسد اردوغان برای مقابله با کردها بیش تر بر ناسیونالیسم ترکی تاکید دارد تا بر اسلامگرایی. ممدوف می‌نویسد:"بیش از آن که او بر ممنوعیت مصرف و فروش مشروبات الکلی و یا حجاب تاکید کند در حال مقابله با پ ک ک بوده است. او این کار را برای جلب نظر مساعد راست های افراطی و پان ترکیست ها انجام داده است. هم چنین کودتاگران شب 15 ژوئیه نیز پان ترکیست ها بودند نه اسلامگرایان در مجموع موضوع کنونی در ترکیه اصلا اسلام سیاسی نیست".
به گزارش سایت خرداد، او با اشاره به مقاله اخیر "سونر گاپتای" در این باره که استدلال کرده بود به احتمال زیاد اردوغان با تکیه بر حامیان اسلامگرا و مذهبی اش درصدد ایجاد یک انقلاب اسلامی در ترکیه مشابه انقلاب ایران در سال 1979 میلادی برخواهد آمد این ایده را رد کرده و می‌نویسد:"گاپتای کتاب ها و مقالات زیادی را درباره هویت ترکی نوشته است. اما باید اشاره کرد که در تحلیل های سیاسی او با انستیتو واشنگتن همکاری می‌کند که نزدیک به نئومحافظه کاران است و در راستای پروژه ایران هراسی گام بر می‌دارد. او دائما هشدار می‌دهد که ترکیه به وضعیت ایران در دوران انقلاب دچار خواهد شد. نخست ان که باید اشاره کرد موضوع اصلی در ترکیه اکنون درباره نقش مذهب نیست بلکه درباره سیاست قدرت است. اردوغان با بیان این جمله که کودتا هدیه ای الهی بود در حال پاکسازی تمامی نهادها از دشمنان واقعی و فرضی خود و سرعت بخشیدن به پیش روی به سوی رویای طولانی مدت خود می‌باشد که برقراری یک نظام ریاستی قدرتمند است. اردوغان در این راستا از احساسات مذهبی هوادارانش تنها برای بسیج گری استفاده می‌کند. اردوغان در ظاهر نشان می‌دهد که مذهبی است اما درصدد به حداکثر رساندن قدرت خود در درون نظام سکولار ایجاد شده توسط مصطفی کمال اتاتورک بوده است. اردوغان بارها و بارها تعهد خود را به سکولاریسم نشان داده است. این در حالیست که رهبران ایران پس از انقلاب اسلامی و حتی پیش از آن اعلام کردند که مخالف سکولاریسم هستند. اردوغان به مرسی در مصر نیز توصیه کرده بود که نظام سکولار را اجرایی کند او هم چنین با پیشنهاد رییس پارلمان ترکیه اسماعیل قهرمان در این باره که ترکیه نیازمند دفاع از قانون اساسی مذهبی است نیز مخالفت کرده بود".
این تحلیلگر در ادامه اشاره می‌کند که یکی دیگر از تفاوت ها آن است که در سال 1979 میلادی اکثر انقلابیون اطراف حضرت امام (ره) را اسلامگرایان متعهد تشکیل داده بودند در حالی که این وضعیت درباره اردوغان صدق نمی کند. بسیاری از وزرا و مشاوران او از محافظه کاران آناتولی هستند که باوری به آرمان‌های اسلامگرایانه ندارند.
ممدوف در ادامه اشاره می‌کند که پرسش دیگر این است که چه کسی می‌خواهد قوانین اسلامی را در ترکیه اجرا کند. او می‌نویسد: "حضرت امام (ره) نظریه ولایت فقیه و حکومت اسلامی را تنظیم کرده بودند. در ترکیه در مقابل، روحانیون اهل تسنن همواره از نظر سیاسی منفعل و تابع دولت بوده‌اند. با استقرار نظام کمالیستی همه روحانیون در اداره امور مذبهی (دیانت) جمع شدند. امامان مذهبی در ترکیه همواره برای دفاع از مشروعیت مذهبی سیاست های دولتی آموزش دیده اند. اردوغان در این میان خود را یک رهبر مردمی می‌داند نه یک مرد مذهبی است. تشبیه او به حضرت امام (ره) کار اشتباهی است".
این تحلیلگر در ادامه اشاره می‌کند که نکته دیگر آن است که جابجایی قانون سکولار فعلی ترکیه با قانونی اسلامی چالش بزرگی خواهد بود. این سایت می‌نویسد:"ترکیه از نظر اقتصادی به اتحادیه اروپا به عنوان بزرگترین شریک تجاری و سرمایه گذاری نیاز دارد. همین حالا بحث ها درباره احیای مجازات اعدام انتقاد غربی ها را برانگیخته است". او هم چنین اشاره می‌کند که به نظر می‌رسد اردوغان برای مقابله با کردها بیش تر بر ناسیونالیسم ترکی تاکید دارد تا بر اسلامگرایی. ممدوف می‌نویسد:"بیش از آن که او بر ممنوعیت مصرف و فروش مشروبات الکلی و یا حجاب تاکید کند در حال مقابله با پ ک ک بوده است. او این کار را برای جلب نظر مساعد راست های افراطی و پان ترکیست ها انجام داده است. هم چنین کودتاگران شب 15 ژوئیه نیز پان ترکیست ها بودند نه اسلامگرایان در مجموع موضوع کنونی در ترکیه اصلا اسلام سیاسی نیست".
