احمد پوری از «اعتراف به زندگی» می‌گوید
این مترجم درباره کتاب «اعتراف به زندگی» (زندگی‌نامه شخصی پابلو نرودا، شاعر شیلیایی برنده نوبل ادبیات) که به تازگی منتشر شده است اظهار کرد: چند نفر از دوستان شاعرم که کتاب «اعتراف به زندگی» را خوانده‌اند معتقدند کتابی است که همه شاعران به‌خصوص شاعران جوان باید آن را بخوانند، زیرا چیزهای خوبی به شاعر می‌آموزد. این کتاب یاد می‌دهد چطور می‌توان شاعر شد.
پوری درباره اینکه در کتاب «اعتراف به زندگی» خیال و واقعیت در هم گره خورده است، بیان کرد: خود نرودا تکلیف را در مقدمه‌اش روشن کرده است. او می‌گوید معمولا کسانی که بیوگرافی می‌نویسند رویدادها را به طور منظم پشت هم چیده و جزییات زندگی را نشان می‌دهند، اما من درِ گالری پر از ارواح را رو به خواننده باز کردم که در آن اشباح در سایه‌روشن‌ها می‌رقصند و در بین آن‌ها شما می‌توانید زندگی من را ببینید.
او ادامه داد: به نظرم این تفسیر بهترین توصیف این زندگی‌نامه است. گاه خواننده به یک‌باره در فضای سوررئالیستی شاعرانه قرار می‌گیرد و یک لحظه بعد کاملا به زندگی خود شاعر برمی‌گردد. کسی که این کتاب را می‌خواند باید خودش را برای چنین فرمی آماده کند.
پابلو نرودا در مقدمه کتاب نوشته است: «در این خاطرات و بازآفرینی‌ها گاه این‌جا و آن‌جا خلئی است و گاه برخی فراموش شده‌اند چرا که زندگی همین است. درنگ‌هایی که برای رویا می‌کنیم یاری‌مان می‌دهد کار روزانه را دوام بیاوریم. بیشتر چیزهایی را که به خاطر آورده‌ام تیره و تار گشته‌اند و چون بلوری خُردشده با خاک یکسان شده‌اند.
آنچه که خاطره‌نویس به یاد می‌آورد با آنچه شاعر بازآفرینی می‌کند یکی نیست. خاطره‌نویس شاید کمتر زیسته باشد اما از رخدادها عکس گرفته است و آن‌ها را با توجهی خاص به جزئیات بازآفرینی می‌کند. شاعر اما درِ گالری پُر از اشباح را در برابرمان می‌گشاید که ارواح در آن با تاریک‌روشن‌های زمان خود می‌رقصند.
شاید من تنها زندگی خود را نزیستم، شاید بسیاری از زندگی دیگران را هم زندگی کردم.
از آنچه بر این کاغذها جا می‌گذارم، چون انگور چینیِ پاییزی تاکستان‌ها، برگ‌هایی زرد خواهند ماند که در مسیر مرگ‌اند و انگورهایی که جانی تازه در شراب مقدس می‌گیرند.
زندگی من هزارتکه‌ای است از تمامی زندگی‌های یک شاعر.»
احمد پوری چنان که در مقدمه کتاب توضیح داده است کتاب را یک بار در سال 1356 زمانی که در دانشگاه نیوکاسل انگلیس تحصیل می‌کرده با کمک دوست شیلیایی خود ترجمه کرده است. سال 57 زمانی که به ایران بازمی‌گردد تصمیم به انتشار آن می‌گیرد اما نسخه دست‌نویس گم می‌شود و ترجمه دوباره و انتشار این کتاب تا امسال به تعویق می‌افتد.
او در این‌باره اظهار کرد: من در مقدمه‌ام نیز نوشته‌ام اصلا فکر نمی‌کردم کار ترجمه دوباره کتاب این‌قدر سخت باشد. نسخه اول را که در سال 57 ترجمه کرده بودم از دست دادم، اما آن زمان فکر می‌کردم که کتاب را خوب ترجمه کرده‌ام. بالاخره جوان 24 ساله‌ای بودم و اعتماد به نفس کاذب جوانی باعث شده بود فکر کنم که از پس ترجمه اثر بر آمده‌ام.
این مترجم افزود: اما این‌بار که دوباره کار را آغاز کردم متوجه شدم متن، متن سنگینی است. اینکه من چطور توانستم این کار را انجام بدهم نمی‌دانم. البته در مقدمه هم نوشته‌ام تا حدی خوشحال شدم که آن نسخه اولیه چاپ نشده است. به احتمال زیاد نتوانسته بودم از پس این متن مشکل بربیایم.
پوری درباره نقطه قوت این کتاب نیز شرح داد: حسن بزرگ کتاب این است که به نوعی تاریخ ادبیات غرب و حتی تا حدی جهان را بیان می‌کند. این کتاب از دهه 20 تا دهه 70 را که نرودا در آن فوت کرد روایت کرده است. شما در این کتاب چهره‌های نام‌آور بسیار زیادی از نویسنده‌ها و شاعران تا سیاست‌مداران را که نرودا مستقیما با آن‌ها در ارتباط بود، می‌بینید. در این کتاب یک مجموعه خوب پر از اطلاعات دقیق درباره ادبیات این دوره ارائه شده است.
کتاب «اعتراف به زندگی» زندگی‌نامه خودنوشت پابلو نرودا با ترجمه احمد پوری در 500 صفحه، با شمارگان 1000 نسخه و قیمت 38000 تومان در نشر چشمه منتشر شده است.
