تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۰/۲۸ ساعت ۱۲:۴۲
کد مطلب : ۱۲۳۷۴۲
بازی تندروها با دست خالی
علیرضا آقائی راد
روزنامه بهار
هجمه های بی سابقه و همه جانبه، تهمت ها و افتراهای بی پایه و اساس و پخش شایعات متعدد طیف اقتدارگرای جریان اصولگرا، حربه هایی است که این جریان برای به زانو درآوردن دولت یازدهم به آن متوسل شده است. تمام این اتفاقات و تحرکات نیز تنها یک هدف را دنبال می کند و آن تلاش برای شکستن رای روحانی و شکست او در انتخابات ریاست جمهوری پیش روست. اقتدارگرایان که در انتخابات سال92 و علی رغم هزینه های فراوان کاندیداهای شان شکست سنگینی از جریان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان خوردند، حالا در تلاش اند تا به شکلی کاملا ناجوانمردانه آن شکست را در انتخابات سال 96 جبران کنند. اما سوال اینجاست که بر فرض محال و در صورت موفقیت این جریان در تاثیرگذاری بر آرای حسن روحانی، گام بعدی آنان چیست؟ علی القاعده گام بعدی باید معرفی فردی جهت مبارزات انتخاباتی باشد و این همان بخشی است که پاشنه آشیل این طیف سیاسی به حساب می آید. قحط الرجال تنها نامی است که می توان بر وضعیت کنونی جریان تندرو نهاد. این جریان امروز بیش از هر زمان دیگر فاقد چهره ای است که بتواند بر آن برای انتخابات پیش رو حساب کند. چهره های سرشناس این جریان فکری، یک بار بخت خود را در انتخابات سال 92 سنجیده و از میزان اقبال مردمی نسبت به خود آگاهند؛ پس بعید به نظر می رسد در شرایط عادی مجددا وارد عرصه انتخابات شوند. اما موضوع این است که شرایط برای این جریان اصلا عادی نیست. آنان هیچ گزینه ای جز همان لشگر شکست خورده انتخابات گذشته روی میز ندارند. طیف معروف به احمدی نژادی ها، که حتی در بین خود اصولگرایان هم طرفداری ندارند تا بتوان بر حضور و تاثیرگذاری شان حساب کرد، چهره های دیگر این جریان نیز یا در انتخابات دوره گذشته ریاست جمهوری جواب خود را از مردم گرفته اند و یا در انتخابات مجلس یازدهم از میزان اقبال عمومی به خود آگاه شدند. پس در این بین تنها گزینه های ناشناخته باقی می مانند. طیف تمامیت خواه در انتخابات سال84 از هزینه کردن بر چهره ای ناشناخته ضرر نکرد. شهردار گمنام تهران با حمایت های این جریان بر مسند ریاست جمهوری نشست و هشت سال فاجعه بار برای ایران رقم زد. اما آیا به راستی این بار مردم حتی هواداران جریان اصولگرایی، با توجه به لطمه هایی که نظام و انقلاب از احمدی نژاد خورد حاضرند یک بار دیگر زمام امور کشور را به دست چهره ای گمنام برآمده از جریان فکری طیف تندروی اصولگرایان بدهند؟ به نظر می رسد جواب منفی خواهد بود. به همین دلیل به نظر می رسد حملات این طیف از اصولگرایان به دولت تدبیر و امید بیش از آن که به هدف کسب ریاست جمهوری در انتخابات پیش رو باشد، تلاشی است کور صرفا برای شکستن آرای روحانی برای ایجاد فشار و استفاده های تبلیغاتی. وگرنه کمتر کسی است که نداند حریف با دست خالی پای میز بازی نشسته است.
روزنامه بهار
هجمه های بی سابقه و همه جانبه، تهمت ها و افتراهای بی پایه و اساس و پخش شایعات متعدد طیف اقتدارگرای جریان اصولگرا، حربه هایی است که این جریان برای به زانو درآوردن دولت یازدهم به آن متوسل شده است. تمام این اتفاقات و تحرکات نیز تنها یک هدف را دنبال می کند و آن تلاش برای شکستن رای روحانی و شکست او در انتخابات ریاست جمهوری پیش روست. اقتدارگرایان که در انتخابات سال92 و علی رغم هزینه های فراوان کاندیداهای شان شکست سنگینی از جریان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان خوردند، حالا در تلاش اند تا به شکلی کاملا ناجوانمردانه آن شکست را در انتخابات سال 96 جبران کنند. اما سوال اینجاست که بر فرض محال و در صورت موفقیت این جریان در تاثیرگذاری بر آرای حسن روحانی، گام بعدی آنان چیست؟ علی القاعده گام بعدی باید معرفی فردی جهت مبارزات انتخاباتی باشد و این همان بخشی است که پاشنه آشیل این طیف سیاسی به حساب می آید. قحط الرجال تنها نامی است که می توان بر وضعیت کنونی جریان تندرو نهاد. این جریان امروز بیش از هر زمان دیگر فاقد چهره ای است که بتواند بر آن برای انتخابات پیش رو حساب کند. چهره های سرشناس این جریان فکری، یک بار بخت خود را در انتخابات سال 92 سنجیده و از میزان اقبال مردمی نسبت به خود آگاهند؛ پس بعید به نظر می رسد در شرایط عادی مجددا وارد عرصه انتخابات شوند. اما موضوع این است که شرایط برای این جریان اصلا عادی نیست. آنان هیچ گزینه ای جز همان لشگر شکست خورده انتخابات گذشته روی میز ندارند. طیف معروف به احمدی نژادی ها، که حتی در بین خود اصولگرایان هم طرفداری ندارند تا بتوان بر حضور و تاثیرگذاری شان حساب کرد، چهره های دیگر این جریان نیز یا در انتخابات دوره گذشته ریاست جمهوری جواب خود را از مردم گرفته اند و یا در انتخابات مجلس یازدهم از میزان اقبال عمومی به خود آگاه شدند. پس در این بین تنها گزینه های ناشناخته باقی می مانند. طیف تمامیت خواه در انتخابات سال84 از هزینه کردن بر چهره ای ناشناخته ضرر نکرد. شهردار گمنام تهران با حمایت های این جریان بر مسند ریاست جمهوری نشست و هشت سال فاجعه بار برای ایران رقم زد. اما آیا به راستی این بار مردم حتی هواداران جریان اصولگرایی، با توجه به لطمه هایی که نظام و انقلاب از احمدی نژاد خورد حاضرند یک بار دیگر زمام امور کشور را به دست چهره ای گمنام برآمده از جریان فکری طیف تندروی اصولگرایان بدهند؟ به نظر می رسد جواب منفی خواهد بود. به همین دلیل به نظر می رسد حملات این طیف از اصولگرایان به دولت تدبیر و امید بیش از آن که به هدف کسب ریاست جمهوری در انتخابات پیش رو باشد، تلاشی است کور صرفا برای شکستن آرای روحانی برای ایجاد فشار و استفاده های تبلیغاتی. وگرنه کمتر کسی است که نداند حریف با دست خالی پای میز بازی نشسته است.
