روزنامه بهار
باتوجه به جایگاه زنان جامعه از لحاظ جمعیتی و البته پتانسیلهایی که این طیف از جامعه در حال حاضر در حوزههای متعدد کسب کردند، به نوعی لازم است که بتوانند کرسیهایی را در عرصههای مدیریتی و کلان تصمیمگیری نیز کسب کنند. معصومه آقاپور علیشاهی، نماینده اصلاحطلب دهمین دوره مجلس شورای اسلامی که معتقد است «ما دختران خود را شخصیتهایی وابسته تربیت میکنیم» نقطهنظرات خود درباره نقش و تاثیر بانوان در انتخابات متعدد از جمله انتخابات شورای شهر پیش رو را با «بهار» در میان گذاشت.
***
در عرصههای مختلف مدیریتی و تصمیمگیری مانند شوراها چه لزومی دارد که بانوان شرکت کنند و اینکه آیا اصلا زنان میتوانند نقش تعیینکننده در حوزههای متعدد داشته باشند؟
نقش بانوان در عرصههای مدیریتی تعبیر این شعر است که چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید و در ایران شرایطی را فراهم میکند که میتوان مسائل را با دیدگاههای متفاوت بررسی کرد، به جزئیات توجه کرد، در کلیات هم تصمیمگیریها را دید. در این زمینهها باید از همه بانوان خواهش کنیم که در عرصههای متعدد حضور داشته باشند و پتانسیلهای خود را نشان دهند. درواقع اصلا قرار نیست ما جای کسی را بگیریم تنها کافی است که پتانسیل زنان هم در ایران فعال شود.
آیا در حال حاضر در مجلس به موضوع زنان اهمیت داده میشود؟
فراکسیون زنان مجلس در حال حاضر به نقش زنان توجه زیادی دارد. ما در فراکسیون زنان مجلس نهایت تلاش خود را در این عرصه انجام میدهیم و از بانوان فرهیخته نیز میخواهیم که حضور خود را پررنگتر کنند. یکی از نشانههای توسعه پایدار و اقتصادی افزایش مشارکت زنان در عرصههای مختلف جامعه و زمینههای متعدد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری است. باید این سقف شیشهای و محدودیتهایی که در ظاهر وجود دارد شکسته شود و این موضوع به دو عامل بستگی دارد. یکی خود حضور زنان است و دیگری اینکه زمینههای حضور آنها هم فراهم شود.
زنان چطور میتوانند این اعتماد را ایجاد کنند که توانایی حضور در عرصههای مدیریتی و تصمیمگیری در ردههای بالا را دارند؟
یکی از اشکالاتی که ما داریم مربوط به مشکلات فرهنگی وتربیتی خانوادههای ماست. ما اکثرا دختران خود را شخصیتهایی وابستهتربیت میکنیم در حالی که دختران نباید هیچ تفاوتی با پسران از لحاظ امکانات زندگی وتربیتی داشته باشند. همچنین زنان باید توجه داشته باشند که با همان شخصیت مستقل و تفکر و بینش دقیق وارد عرصه جامعه شوند، زیرا هر یک از زنان و مردان جایگاه خود را در جامعه دارند و باید بتوانند نقش خود را ایفا کنند.
در این سالها موفقیتهای علمی کمی هم نصیب زنان نشده است. این موضوع چه تاثیری میتواند داشته باشد؟
موفقیتهای علمی زنان میتواند جامعه را به تخصص گرایی هدایت کند و تخصصگرایی نیز مورد نیاز عرصههای مدیریتی و تصمیمگیری است.لزوم مشارکت و سهم زنان چیست و اینکه چه مشکلی دارد که زنان نقشی در مجلس شورای اسلامی و یا شوراها نداشته باشند؟
نیمی از جامعه ما زنان هستند و به همان نسبت هم باید در عرصههای متعدد مدیریتی حضور داشته باشند.
مجلس و شورای تک جنسیتی چه لطماتی میتواند وارد کند و چه مشکلاتی دارد؟
خود بانوان برای اینکه مشکلاتشان در مجامع متعدد مجلس شورای اسلامی و یا شورای شهر مطرح شود باید حضور داشته باشند. درواقع این خود زنان هستند که باید در عرصههای متعدد حضور یابند تا بتوانند خودشان مسائل و مشکلات مربوط به جنس خود را مطرح کنند.
یک موضوع مربوط به خودباوری زنان و تواناییهای آنهاست و موضوع دیگر اعتمادی است که باید از طرف رایدهندگان ایجاد شود. این اعتماد را چطور میتوان کسب کرد؟
یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی این است که این حق را به تمام زنان ما داده است تا در عرصههای متعدد اجتماعی فعالیت کنند و در هر حوزهای هم که زنان وارد شدند هم موفق بودند و هم موانعی برایشان نبوده است. باید توجه داشت این تنها زنان هستند که باید تلاش خود را دو برابر کنند تا بتوانند شایستگی خود را به منصه ظهور برسانند.افزایش تعداد کرسیهای زنان در مجلس چه تاثیری میتواند داشته باشد و توجهی که در حال حاضر در مجلس به نقش زنان در جامعه میشود، چگونه است؟
البته در حال حاضر 5 درصد از نمایندگان مجلس زن هستند و ما امیدواریم در آینده به آن حداقل حضور زنان که 30 درصد است برسیم. در نهایت باید توجه داشت که صحبت از تصمیماتی است که در مجلس شورای اسلامی و یا شورای شهر گرفته میشود. در مجلس هم صحبت از زن و مرد نیست، بلکه موضوع مورد نظر تخصصگرایی، همگرایی و همدلی است و اینکه سه راسی که در قوه قضائیه، قوه مجریه و مجلس هستند به هم متصل شوند و به تمامی اهداف خود که در راس آن سرافرازی این نظام و کشور ایران هست، برسند. بنابراین با توجه به تفاوتی که در نگرشها وجود دارد، لازم است همانطور که نیمی از جامعه را زنان تشکیل میدهند، از هردوی این نگرشها در جامعه و در عرصههای مدیریتی وجود داشته باشد.
یکی از پتانسیلهای قوی ما زنان تحصیلکردهای هستند که من نام آنها را بیکاران فرهیخته گرانقیمت گذاشتهام. 15 درصد از این افراد توانمند استفاده میشود و 85 درصد از این پتانسیل از دست میرود. بنابراین این پتانسیل باید در کشور فعال شود. آیا میتوان انتظار داشت که زنان و مردان در آینده در عرصههای مدیریتی و تصمیمگیری از مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر، سهم برابری داشته باشند و یا این انتظار بالایی است؟در ابتدا باید از زنان خواست که در عرصه حضور وارد شوند. ما در خیلی از موارد پتانسیل را ایجاد کردیم و به دنبال زنان هستیم اما آنها را پیدا نمیکنیم. بنابراین زنان باید ابتدا وارد عرصه شوند تا در مراحل آتی بتوانند کرسیهای بیشتری در مناصب متعدد کسب کنند.