صادق صدرایی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که یکی از تئوریسینهای اصلی گتفمانی است که به اعتدال مشهور شده است و چند صباحی است جایگزین علی جنتی شده معتقد است «از آن جا که رییس جمهور و اغلب وزرایش از خانواده شهدا هستند تخریب این دولت تخریب فرهنگ ایثار و شهادت است.»
درباره این جمله جناب وزیر نکاتی جهت یادآوری در پی میآید:
1ــ تخریب به معنای درست کلمه اش تحت هر شرایطی نه تنها مغایر با فرهنگ ایثار و شهادت است بلکه نادیده گرفتن الفبای اخلاق و انسانیت است. بنابراین چه آقای روحانی و وزرایش جز خانواده شهدا باشند چه نباشند، چه درباره دولت مستقر در ایران باشد چه درباره دولت مستقر در کشورهایی که دشمن اش میخوانند، تفاوتی ندارد و تخریب به هر شکلی رفتار ناجوانمردانهای است.
2ــ هم ما مردم کوچه و بازار چه همراه دولت باشیم چه مخالفش و هم وزیر محترم ارشاد خود به خوبی میداند که معنای تخریب در ذهن مسئولان کشور (در همه زمانها و نهادها) نه معنای واقعی این مفهوم بلکه هر نوع نقد تند و تیزی است. یعنی تنها کافی است که نقد مطرح شده از سوی فردی اندکی تندتر از حد کمی که به آن عادت کردهایم باشد آنگاه زمین و زمان را به هم دوخته و مدعی میشویم که قصد منتقد عملکرد ما تخریب ماست.
3ــ در جامعه ایرانی که همه فراری از نقدیم به نظر میرسد دامن زدن به این دوگانه «نقد - تخریب» آب به آسیاب کسانی میریزد که اساسا هیچ گونه نقد و اعتراضی را به رسمیت نمیشناسند و معتقدند که هر نوع اقدام و اظهار نظری که رنگ و بویی از نقد دارد را باید منکوب کرد.
4ــ این چه عادت زشتی است که مسئولان ما چه از این جناح چه از آن جناح پیدا کردهاند که پشت نقاب ارزشها پنهان شوند. یعنی چه که ما خانواده شهدا هستیم؟ پس نقد ما یا به قول وزیر تخریب ما تخریب فرهنگ ایثار و شهادت است؟ اینها چه دخلی به هم دارد؟ این بازیهای «دلواپس» مآبانه در شان دولتمردان دولت اعتدال نیست و با بسیاری از وعدهها و برنامههای دولت در تضاد است.
5ــ اگر به واقع خواهان پیشرفت کشوریم باید فرهنگ پذیرش نقد را داشته باشیم و منتقد را به صدر مجلس بنشانیم، اینکه به هر نقد و منتقدی انگی بچسبانیم و از چرخه خارجش کنیم نشان از عدم فرهنگ پذیرش نقد است.
6ــ این مورد آخر کوتاه است و بدون شرح، قطعا آقای صالحی امیری باهوش هستند و متوجه اش خواهند شد: آقای وزیر «دلواپس» نباشید.