تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۲/۰۸ ساعت ۱۵:۳۳
کد مطلب : ۱۲۶۲۰۰
دلواپسی رئیس‌جمهور
سرمقاله روزنامه بهار: نگاهی به نوع مواجهه جریان مخالف دولت روحانی با او و دولت همراهش بیندازید. مقصود از جریان مخالف دولت، مردم کوچه و بازار که معمولا از وضع اقتصادی شان ناراضی‌اند یا منتقدان اقتصادی یا حتی منتقدان سیاسی دولت نیست، جریان مخالف اقلیتی تندرو هستند که با در اختیار داشتن‌تریبون‌های مختلف و رسانه‌های پر‌شمار که محل تامین بودجه شان همواره محل سوال بوده است بدون هیچ متر و معیاری با همه اقدامات و اظهاراتی که به نوعی به دولت مرتبط باشند مخالف‌اند.
شاید تا این جای ماجرا هم آن چنان مهم نباشد و بتوان تحمل کرد که گروهی به هر دلیلی با هر چه که رنگ و بویی از دولت روحانی داشته باشد مخالف باشند اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که این جریان مخالف بی توجه به آن که نوع مواجهه شان با دولت اعتدال دارد باعث ایجاد بدبینی و سیاه نمایی علیه نظام سیاسی مستقر می‌شود به کارشان ادامه می‌دهند.
یکی از موارد تکرار شونده در نطق‌های رئیس جمهور روحانی از جمله در همین جلسه دیروز با حضور اعضای هیأت اجرایی انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، ابراز دلواپسی از ناامیدی مردم به واسطه همین گونه جوّ‌سازی‌های جریان مخالف دولت است. رفتار این اقلیت پر سر و صدا یادآور «یکی بر سر شاخ، بن می‌برید» است.
جریانات تندرو مخالف دولت به این نکته توجه نمی‌کنند که معنای ناامیدی مردم از روحانی و تیم همراهش قطعا آغوشی باز برای آن‌ها نخواهد بود. در یک کلام «نه به روحانی» همان «آری به دلواپسان» نیست. معنای ناامید کردن مردم از دولت اعتدال و وارونه نمایی‌های دستاوردهای روحانی و تیم همراهش در حوزه اقتصاد و سیاست خارجی در پشت نقابی از این جمله که «مردم احساس نمی‌کنند» تنها باعث سرخورده شدن مردم از نظام خواهد شد.
به عنوان مثال در موضوع حقوق‌های نجومی که این جریان مخالف شادمانه آن را بزرگنمایی می‌کرد و کار را به جایی رساند که در نگاه برخی، 23 میلیاردتومان در طول 6 سال بیشتر از ده هزار میلیارد تومان بر باد رفته در پرونده نفتی دولت پیشین به نظر آمد و اعتماد مردم به دولت روحانی کاهش یافت یا با چنین بازی سیاسی – رسانه‌ای در ذهن برخی مردم حاضر در متن جامعه از صدر تا ذیل همه دزد و غارتگر خطاب شدند؟
یا در موضوع برجام اگر دستاوردهای عینی این توافق که مایه فخر نظام باید باشد از جمله افزایش درآمدهای نفتی کشور که اظهر من الشمس است را انکار کنیم آیا مردم از دولت ناامید می‌شوند یا به این نتیجه خواهند رسید که وقتی دیپلمات‌های کارکشته‌ای مثل محمد جواد ظریف نمی‌توانند مشکلات ایجاد شده برای ما مردم به واسطه تحریم‌ها را برطرف کنند پس تازه کارهایی که در دولت قبل این پرونده را در دست داشتند قطعا نخواهند توانست. دلواپسی رئیس جمهور روحانی از ناامید شدن مردم موضوعی است که باید در صدر دلواپسی‌های تصمیم گیران کشور قرار بگیرد. اعتماد و امید مردم به نظام، سرمایه بزرگی است که نمی‌بایست آن را به پای کسب چند رای بیشتر ذبح کرد.
شاید تا این جای ماجرا هم آن چنان مهم نباشد و بتوان تحمل کرد که گروهی به هر دلیلی با هر چه که رنگ و بویی از دولت روحانی داشته باشد مخالف باشند اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که این جریان مخالف بی توجه به آن که نوع مواجهه شان با دولت اعتدال دارد باعث ایجاد بدبینی و سیاه نمایی علیه نظام سیاسی مستقر می‌شود به کارشان ادامه می‌دهند.
یکی از موارد تکرار شونده در نطق‌های رئیس جمهور روحانی از جمله در همین جلسه دیروز با حضور اعضای هیأت اجرایی انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، ابراز دلواپسی از ناامیدی مردم به واسطه همین گونه جوّ‌سازی‌های جریان مخالف دولت است. رفتار این اقلیت پر سر و صدا یادآور «یکی بر سر شاخ، بن می‌برید» است.
جریانات تندرو مخالف دولت به این نکته توجه نمی‌کنند که معنای ناامیدی مردم از روحانی و تیم همراهش قطعا آغوشی باز برای آن‌ها نخواهد بود. در یک کلام «نه به روحانی» همان «آری به دلواپسان» نیست. معنای ناامید کردن مردم از دولت اعتدال و وارونه نمایی‌های دستاوردهای روحانی و تیم همراهش در حوزه اقتصاد و سیاست خارجی در پشت نقابی از این جمله که «مردم احساس نمی‌کنند» تنها باعث سرخورده شدن مردم از نظام خواهد شد.
به عنوان مثال در موضوع حقوق‌های نجومی که این جریان مخالف شادمانه آن را بزرگنمایی می‌کرد و کار را به جایی رساند که در نگاه برخی، 23 میلیاردتومان در طول 6 سال بیشتر از ده هزار میلیارد تومان بر باد رفته در پرونده نفتی دولت پیشین به نظر آمد و اعتماد مردم به دولت روحانی کاهش یافت یا با چنین بازی سیاسی – رسانه‌ای در ذهن برخی مردم حاضر در متن جامعه از صدر تا ذیل همه دزد و غارتگر خطاب شدند؟
یا در موضوع برجام اگر دستاوردهای عینی این توافق که مایه فخر نظام باید باشد از جمله افزایش درآمدهای نفتی کشور که اظهر من الشمس است را انکار کنیم آیا مردم از دولت ناامید می‌شوند یا به این نتیجه خواهند رسید که وقتی دیپلمات‌های کارکشته‌ای مثل محمد جواد ظریف نمی‌توانند مشکلات ایجاد شده برای ما مردم به واسطه تحریم‌ها را برطرف کنند پس تازه کارهایی که در دولت قبل این پرونده را در دست داشتند قطعا نخواهند توانست. دلواپسی رئیس جمهور روحانی از ناامید شدن مردم موضوعی است که باید در صدر دلواپسی‌های تصمیم گیران کشور قرار بگیرد. اعتماد و امید مردم به نظام، سرمایه بزرگی است که نمی‌بایست آن را به پای کسب چند رای بیشتر ذبح کرد.
