مناظره قابل پیش‌بینی

روزنامه بهار: مطابق برنامه اعلامی کمیسیون تبلیغات انتخابات، جمعه هشتم اردیبهشت اولین مناظره از سه مناظره انتخابات96 برگزار خواهد شد. مناظره‌ای که قرار است اقتصاد نقشی تعیین کننده در آن داشته باشد و دو نامزد از کارنامه و عملکرد دولت دفاع کرده و از برنامه آینده بگویند و دو نامزد دیگر هم با نشان دادن نیمه خالی لیوان به مردم و تهییج احساسات ملت برای خود کسب رای کنند.

دو نامزد باقی مانده هم اساسا مشخص نیست به چه منظوری وارد این رقابت شده اند. در ادامه به برخی از نقدهایی که در مناظره فردا بیان خواهد شد و بر اساس همان استراتژی نیمه خالی لیوان است می‌پردازیم. آن چه از نامزدهای جریان اصولگرا خواهیم شنید مطالبی از قبیل بیکاری نسل جوان، گرانی، بی توجهی به فضای کسب و کار، قاچاق و واردات خواهد بود.

نامزدهای قابل پیش بینی اصولگرایان با بی توجهی مطلق به وضعیت اقتصاد ملی در آغاز به کار دولت روحانی تلاش دارند از فراموشی مرسوم در بین مردم سوء استفاده کرده و کارنامه به جای مانده از عملکرد دولت اعتدال در سه سال و نیم اخیر را غیر قابل قبول نشان دهند.به عنوان مثال نامزدهای اصولگرا که جمیع مدیران دولت احمدی نژاد را نیز گرد خود جمع کرده‌اند خواهند گفت که مردم از گرانی هایی که در بازار وجود دارد به ستوه آمده‌اند و دولت نیز چون دچار خوی اشرافی گری است پس وضعیت سخت مردم را درک نمی‌کند به همین دلیل می‌بایست با تغییر دولت و روی کار آمدن افراد ساده زیست که در کنار مردم هستند با گرانی‌ها مقابله کرد. یا مثلا از این می‌گویند که امروز در هر خانواده یک جوان بیکار وجود دارد و همین امر باعث بروز آسیب‌های اجتماعی شده است و دولت هم نشان داده است که توان ایجاد اشتغال را ندارد و نرخ بیکاری به بیشتر از 12 درصد افزایش پیدا کرده در نتیجه همین امر چاره کار در تغییر دولت است.

 از بی توجهی به فضای کسب و کار خواهند گفت واینکه رتبه ایران حتی جزو صد کشور برتر جهان هم در این حوزه نیست.  قاچاق را فراموش نخواهند کرد و به جای بیان علت ریشه‌ای و اصلی به وجود آمدن این پدیده شوم که ریشه در بی انضباطی و بی قانونی در برخی ساختارهای سیاسی – اقتصادی درون قدرت دارد دولت را مقصر این وضعیت نامیده و حتی مسئولان دولتی را شریک قاچاقچیان خواهند دانست. و نکته آخر نیز واردات است. بی توجه به‌تراز تجاری که نشان دهنده برآیند صادرات و واردات بوده و برای اولین بار در شصت سال اخیر مثبت شده است از افزایش میزان واردات در سه سال و نیم اخیر گلایه خواهند کرد و راه چاره را در تغییر دولت و آمدن افرادی که به اقتصادی مبتنی بر ظرفیت‌های داخلی باور دارند خواهند دانست.  با نگاهی به رئوس این مطالب که مطرح شدنشان در مناظره فردا قابل پیش بینی است می‌توان از جهتی گفت که روحانی و جهانگیری کار ساده‌ای در پیش دارند و از زاویه‌ای نیز کارشان سخت و طاقت فرسا است.

اگر بخواهیم مبنا را منطق و نه احساسات و آمارهای رسمی داخلی و بین المللی و نه صحبت هایی دل به خواهی و بی اساس قرار دهیم کار بسیار ساده است زیرا در همه مواردی که جریان مخالف دولت که امروز رئیسی و قالیباف را به نمایندگی خود به انتخابات96 فرستاده است در حوزه اقتصاد مطرح می‌کنند، وضعیت از ابتدای آغاز به کار دولت بهبود پیدا کرده است. شاید بتوان علت اصلی اینکه بسیاری علاقه‌مند هستند وضعیت ابتدای دولت را به فراموشی بسپارند و اجازه یادآوری آن را هم ندهند باید در همین موضوع جستجو کرد که در صورت فراموشی وضعیت اقتصاد ملی در ابتدای دولت اعتدال می‌توان به سادگی با نشان دادن یک مدینه فاضله و فاصله اقتصاد کشور از آن، کارنامه سه سال و نیم دولت را غیر قابل قبول جلوه داد.

به عنوان مثال، می‌توان به مانند آن برخی خبرگزاری‌های وابسته به نهادی خاص که بر خلاف نص صریح قانون به صراحت از دو نامزد انتخابات96 حمایت می‌کنند کارآمدی اقتصاد ایران را پایین‌تر از صد کشور جهان دانست اما به این نکته توجه نکرد که در ابتدای این دولت کارآمدی اقتصادی کشورمان پایین‌تر از 140 کشور جهان بوده است. یا در حوزه بیکاری بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی مراکز آمار همان دولت سابق در هر سال کمتر از پنجاه هزار شغل ایجاد شده است و امروز همان مراکز آماری از 14 برابر شدن میزان ایجاد اشتغال سخن می‌گویند. البته به واسطه کم کاری غیر قابل کتمان در گذشته با وجود نزدیک به هفتصد هزار شغل ایجاد شده در سال 95 ما همچنان دچار بحران بیکاری هستیم و این درد با  مقصر جلوه دادن دولت مستقر درمان نخواهد شد و نیاز به زمانی نزدیک به یک دهه دارد آن هم در صورتی که مسیر را مانند سه سال اخیر درست بپیماییم.

حضور افرادی که نشان داده‌اند الفبای اقتصاد را هم نمی‌دانند و این علم را به بازی می‌گیرند قطعا حل این بحران را بیشتر از این به تاخیر خواهد انداخت.  یا در موضوع تورم هم ماجرا به همین شکل است.
از رنج مردم به واسطه گرانی‌ها و تورم سخن می‌گویند اما به راحتی آب خوردن فراموش می‌کنند که در ابتدای این دولت وضعیت تورم چه به شکل همه سبد کالایی و چه در حوزه کالاهای اساسی چه اعداد حیرت انگیزی را نشان می‌داده است. قطعا تورم هشت درصدی که امروز با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم هم تورم بالا و غیر قابل قبولی است اما پرسش اساسی این است که در صورت ادامه دار بودن سیاست‌های اقتصادی مدیران دیروزِ دولت سابق و حامیان امروزِ نامزدهای اصولگرایان چه بر سر معیشت مردم می‌آمد؟

از قاچاق خواهند گفت و احتمالا باز هم بساط تهمت زنی را همچون همراه دیروز و رد صلاحیت شده امروزشان (احمدی نژاد) خواهند گشود که برخی از مسئولان دولتی راه را برای قاچاق باز کرده اند. احتمالا شهردار تهران هم برای بار چندم در چند روز اخیر از 25 میلیارد دلار قاچاق خبر خواهد داد. برای پاسخ به این نقدها تنها کافی است به قالیباف و دیگر نامزدهای اصولگرایان یادآوری شود که این آمار مربوط به ابتدای دولت است و گویا آقایان سه سال و نیم اخیر را به کل از خاطر مبارکشان برده اند.

 امروز میزان قاچاق کمتر از 15 میلیارد دلار است نه 25 میلیارد دلار ادعایی آقایان. این کاهش بیش از ده میلیار دلار قاچاق قطعا از آسمان نازل نشده است و همین دولت توانسته است با مسدود کردن مسیرهای غیر قانونی که باعث قاچاق گسترده شده بود به این موفقیت دست پیدا کند.  جهانگیری و روحانی کار سختی در پیش ندارند به شرط آن که مبنای رقبای آن‌ها و ما مردم برای قضاوت در خصوص عملکرد مبنایی علمی و منطقی باشد. اگر مرکز آمار و بانک مرکزی را هم قبول نداریم حداقل انتظار آن است که به شاخص‌های ارائه شده از سوی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول که همگی نشان از حرکت رو به جلوی دولت در حوزه اقتصاد نسبت به تابستان92 که آغاز به کار این دولت بود دارد اندک توجهی نشان دهیم. احساسات گرایی و دروغگو خطاب کردن رقیب که در این روزهای اخیر نقل محافل تبلیغاتی اصولگرایان شده است مصداق تام و تمامی از فریب مردم است و به قول فرمایش رهبر انقلاب خلاف اخلاق و انصاف خواهد بود.