محمد سررشتهداری- روزنامه بهار
برانکو پرسشهای زیادی دارد که باید همه آنها را تا پیش از بازی امروز که رویای صعود هواداران این تیم را نقاشی کرده پیدا کند او احتمالا سید جلال را هم ندارد تا پرسش هایش از خودش هر ساعت بیشتر شوند. در سوی دیگر تیم ملی است که هیچکس نمیداند آیا این تیم برنامه پرباری برای صعود به جام جهانی بالاخره ارائه میکند یا نه و البته در استقلال همچنان جنگ قدرت ادامه دارد.دیدار با نمایندههای عربستان چه در ردههای ملی و چه در ردههای باشگاهی همیشه بسیار مهم و بزرگ و حساس هستند حال اگر این نماینده پرسپولیسی باشد که برای اولین بار در تاریخ پر فراز و نشیب خود به مراحل بالای لیگ قهرمانان آسیا رسیده است که دیگر ماجرا از حساس هم حساس تر میشود و شاید یک بازی ملی محسوب شود.برانکو برای رسیدن به این نقطه ریاضتهای زیادی در پرسپولیس کشیده است. او دو سال قبل در این تیم در حالی استارت زد که امثال گابریل و پیام صادقیان و ... را از تیم کنار گذاشت و شروع کرد به ساختن تیمی که منظم تر باشد. وی در ادامه راه و برای رسیدن به نظم حتی رامین رضائیان را هم کنار گذاشت تا هر روز منظم تر از قبل شود و حالا وی به روز موعود نزدیک شده است و اگر بتواند الاهلی عربستان را در دیدار امروز پشت سر بگذارد حتما روزهای بهتری را هم در این تیم به چشم خواهد دید. روزهایی که در میان چهار تیم برتر آسیا به فینال فکر میکند و هوادارانش با شور و حرارت بسیار زیاد رویا سازی میکنند.ایوانکوویچ حالا هم به دفاع و هم به حمله اش فکر میکند و در جای جای زمین مهره چینی میکند و شطرنجش را آغاز میکند. او در بازی رفت نشان داد در مهره چینی و کوچینگ بازی از مربی الاهلی باهوش تر است و توانست در جریان بازی سیستم را عوض و نتیجه دو بر صفر باخته را به برد تبدیل کند با این حال او پرسشهایی از خودش برای این دیدار دارد:
اول: پرسپولیس با دو هافبک تدافعی بازی میکند؟
اگر پرسپولیس با دو هافبک تدافعی بازی کند باید یک مهره از خط حمله یا یک هافبک میانی پشت مهاجمین را کم کند. گزینههای احتمالی در صورت بازی همزمان ربیع خواه و کمال باید مسلمان و یا علیپور باشند. اتفاقی که در نیمه اول بازی با گسترش چندان دلچسب نبود. اگر پرسپولیس با دو هافبک تدافعی بازی کند باید مدافعین کناریاش با وینگرهایش فضاسازی کنند. کاری که محرمی و احمدزاده قادر به انجام آن در نیمه اول بازی با گسترش نشدند و در سمت چپ امیری و مصلح غریبه با هم بودند.
دوم: پرسپولیس به همان روش 2-4-4 لوزی خود برمیگردد؟
برانکو در بازی با الاهلی مشکلات بازی با گسترش را ندارد که بازیکنان ملی پوشاش خسته بودند. اگر پرسپولیس به این روش بازی کند پرسپولیس نیاز به مدافعین کنار رونده دارد که فشار روی کمال به تنهائی نباشد و احمدزاده و کمال و مسلمان و امیری در هنگام هجومی متمایل به مرکز زمین باشند و دو مدافع کناری بتوانند در نقشهای وینگر و حتی گوش بازی کنند و تیم در ضد حمله ضربه نخورد.
سوم: رخهای چپ و راست این شطرنج چه کسانی هستند؟
در شطرنج رخها اهمیت ویژه ای دارند و نقش آنها را دفاع چپ و راست در فوتبال بازی میکنند. بیگمان مدافع راست ماهینی است اما در سه نقطه دیگر وضعیت مشخص نیست. اگر سید جلال سالم باشد( احتمالا به بازی نمیرسد) زوج او و شجاع در کنار هم خواهند بود و انصاری به دفاع چپ میرود. هر چند بازیهای ملی انصاری نشان میداد که او در پست مدافع میانی بهتر جواب میدهد و شاید حسینی در این بازی هم استراحت کند و مصلح به چپ رود تا با گامهای بلندش توان سمت چپ را بالا ببرد و انصاری بار دیگر در مقابل مهاجم سریع سوری الاهلی قرار گیرد.
چهارم: کدام ستارهها رزرو میشوند؟
اگر پرسپولیس بازی با یک هافبک تدافعی را تجربه کند ربیع خواه روی نیمکت خواهد بود و بیگمان نعمتی پاسور قهار تیم در انتظار فرصتی دیگر برای این که خودی نشان دهد اما برانکو میتواند از منشا که عالی در بازی رفت بود صرف نظر کند؟ آیا برانکو به امیری استراحت میدهد و بشار رسن را به بازی فرا میخواند؟ آیا علیپور روی نیمکت خواهد نشست تا زوج منشا و طارمی بازی کنند؛ یا یکی از این دو ستاره در زمانهای دفاع حریف به زمین میآید؟ به انتظار مینشینیم.
برنامه ای برای صعود در جام جهانی داریم؟
تساوی با سوریه فوتبال ملی ایران را دچار شوک کرد. این درست که سوریه بیش از توان خودش خرج کرد و بیشتر از همه تیمهای این گروه دوید و کوشید تا داغداران آیلانها را کمی التیام بدهد اما واقعیت اینست که برای فوتبال مغرور ما همین مساوی هم شوک بود.
شاید غرور تیم ملی ایران در حالی که داشت بدون گل خورده راهی جام جهانی میشد باید میشکست تا همه هوشیار باشیم اما واقعیت اینست که این تساوی حتی گر غرور ما را شکسته باشد کاملا لازم بود.
در واقع باید ببینیم فدراسیون فوتبال ایران برای تجهیز تیم ملی ایران دقیقا چه برنامه ای دارد و چگونه این تیم را تجهیز میکند و آیا این برنامه مورد تایید کی روش هست و یا اینکه با اتکا به این برنامه میتوان به صعود از گروه در جام جهانی خوش بین بود؟
پاسخها را فعلا کسی نمیداند فعلا که دو بازی اول برای آماده سازی با تردید مواجه شده اند و برنامه بلند و ساختاری هم برای آماده کردن تیم ملی هنوز ندیده ایم.
شاید به همین دلیل هم هست که کی روش این روزها عصبانی است و بدون برنامه نمیداند باید چه کند. البته باید دید خود او برنامه ای بلند مدت که قابلیت اجرا شدن داشته باشد ارائه میکند یا نه؟
ادامه جنگ قدرت در استقلال!
در استقلال انگار همه چیز به هم ریخته است. زمانی چیزی میگوید، افتخاری آن را تکذیب میکند و دوباره زمانی حرف جدیدی میزند.زمانی اعلام کرده بود که منصوریان دو بازی فرصت دارد و افتخاری همان روز آن را وتو کرد و دوباره زمانی اعلام کرد که احتمالا افتخاری دچار فراموشی شده که در هیات مدیره چه تصمیمهایی گرفتیم. از همین جا دقیقا از همین بخش میتوانیم کاملا متوجه بشویم که استقلال مسیر را پر از دست انداز طی میکند و کارش راحت نیست. وقتی در راس این موضوعها وجود داشته باشد در ذیل حتما اوضاع بدتر هم هست. به هر حال استقلال در حالی غرق بی انضباطی و بی توجهی و جنگ قدرت در هیات مدیره است که قریب هم کلا کنار کشیده و حاضر نشد که به ترکیب هیات مدیره و جلسات آن برگردد.
در واقع قریب کنار رفت تا زمانی حالا منتقد جدی تری باشد. زمانی البته پارسال هم حرفهایی متفاوت میزد. حرفهایی که آن روزها برخی خوششان نیامد اما بعدها ماجرا به سود او برگشت به ویژه بعد از دریافت شش گل از العین امارات!