به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۱۹:۲۶
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۹/۱۶ ساعت ۱۰:۰۸
کد مطلب : ۱۴۰۵۱۹

واقعیت‌های فراکسیون «امید»

واقعیت‌های فراکسیون «امید»
رضا صادقیان
تجربه فراکسیون و گردهم آوردن شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که بتواند در بزنگاه مهم واکنش دقیق و همسو با جریان سیاسی نزدیک به خود داشته باشند با توجه به خروجی موضع‌گیری‌های نمایندگان در دوره‌های گذشته و امروز نسبتا ناموفق است، مسئله اصلاح‌طلب و اصولگرا بودن نیست، ناظران از فراکسیون‌ها حرکت‌های به‌موقع و هماهنگ توقع دارند، ولی این اتفاق در واقعیت کمتر رخ داده و می‌دهد. شاید در برخی موافق هماهنگ عمل کرده‌اند و یا باهمنوایی در رویدادهای سیاسی حاضر شدند، ولی برآیند فعالیت‌های فراکسیون‌ها معمولا ناموفق بوده است.

شاید مسئله به نبود احزاب قوی و باسابقه مربوط شود، امکانش هست بتوان این مسئله را به روحیه فردگرایی فربه ایرانیان مرتبط دانست و یا مسائلی دیگر. اما... بخشی از واقعیت جاری درباره فراکسیون امید و دیگر فراکسیون‌های نامنسجم در مجلس شورای اسلامی چنین است؛ بسیاری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، خصوصا نمایندگانی که از شهرستان‌های کوچک به مجلس راه پیدا می‌کنند، بیش از آنکه حاملان دغدغه‌های ملی، سیاسی و یا دل در گرو نزدیک شدن به جریان‌های سیاسی داشته باشند، با کوهی از مشکلات و گرفتارهای برزمین مانده از شهرستان راهی مجلس می‌شوند و صد البته وعده‌های که به صورت حضوری و چشم در چشم مخاطبان به رای دهندگان داده‌اند.

به این‌ترتیب همین اشخاص حاضر هستند حتی برای حل شدن مشکلات برخی محله‌ها، دریافت بودجه کافی برای آسفالت خیابان‌های اصلی شهر، یا سفارش استخدام پنجاه نفر به اداره‌های دولتی و یا نصب بخشداران و ده‌یاران همسو وارد داد و ستد با مسئولان مربوطه شوند، به عبارتی از خواستaه‌های سیاسی خود کوتاه بیایند. ساده‌تر اینکه، گرفتاری‌های واقع در شهرستان جایی برای آنان باقی نمی‌گذارد تا به نگاهی ملی با رویدادها روبرو شوند. مهمتر اینکه چنین نمایندگانی به دلیل کسب رای از مجاری غیرسیاسی دغدغه بسیار بزرگ چهارسال بعد را نیز همیشه به همراه دارند.

فراکسیون امید، نه تنها برآمده از رای احزاب نبود، بلکه در بسیاری از شهرها بدلیل نبودن گزینه مناسب و یا رد صلاحیت فرد مورد نظر، طیف اصلاح‌طلب از شخصیت‌های باقی مانده در میدان حمایت کرد. حمایتی از روی ناچاری. بی‌تردید انتخاب چنین گزینه‌هایی این ریسک را به دنبال دارد که در نهایت ما با جمعی غیرسازمان یافته، نسبتا غیرسیاسی، ناآشنا با مسائل سیاسی جاری کشور و گاه تغییر مسیر داده شده بعد از شکل‌گیری مجلس جدید روبرو باشیم، آنگونه که آقای عارف در مصاحبه‌های خود مکرر بیان داشته‌اند.

از طرفی، نبود شخصیتی که بتواند این طیف ناهماهنگ را تا حدودی به‌سامان کند و نقش رهبری را در مجلس دهم عهده‌دار شود یکی دیگر از نقاط ضعیف فراکسیون امید طی سال‌های اخیر بوده است، مسئله که قابل کتمان نیست و نشریات اصلاح‌طلب بارها درباره این نقیصه سخن‌ها گفته‌اند. اما نکته‌ای که نمی‌توان از آن غفلت کرد؛ در صورتی که کارنامه رسانه‌ی نمایندهایی که با اسم لیست امید راهی مجلس شده‌اند را با نمایندگانی دیگر و از جریان اصولگرا-پایداری را مقایسه کنیم، نه تنها این نمایندگان کارنامه بهتری دارند، بلکه در رای دادن به وزیران پیشنهادی دولت فعلی را با کمترین چالش روبرو ساخته و از نقدها و بیان ایرادهای جاری خودداری کردند. چنانچه باور داریم نمایندگان فعلی ناتوان از اجرا کردن نقش نظارتی خود بودند یا ده‌ها ایراد دیگر درباره فراکسیون امید بوده و هست، به نظر می‌رسد به جای تکرار این مشکلات به راه حل اساسی‌تر اندیشه شود و صرفا در انتقاد از وضع موجود فراکسیون امید سخن پردازی نگردد.

توسی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶/۰۹/۱۶ ۲۱:۴۹
98 و 1400 از هر فردی به عنوان اصلاح طلب و لیدر اصلاحات استفاده نشود ممنون (356402)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۲:۴۰
جهت گیری ها و سیاست ها کلی کشور به سمتی هست که تا 16 سال آینده اصلاحات و اعتدال در اصولگرایی معتدل هضم میشود. اگر این حقیقت دروغ بود برخی از اصلاح طلبان لاریجانی را کاندید 1400 معرفی نمی کردند

واقعیت امروز این هست : یک جناح به نام اعتدال را شورای محترم نگهبان شکل داده به جای اصلاحات که به نظرم همین اعتدال نیز در آینده دوام نخواهد آورد و دایره تنگ تر میشود به سمت طیف آقای لاریجانی

به نظرم گفتمان و ایدئولوژی اصلاحات و اعتدال نیز در این امر دخیل هست درست یا غلط ! (356404)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۲:۴۳
البته این تغییر آرایش سیاسی یعنی هضم اصلاحات و اعتدال در اصولگرا میانه و طیف لاریجانی نیز آنطرف هم به نوعی هست یعنی اون سمت هم جمنا یا جبهه مردمی نیروهای انقلاب عقلانی تر از جبهه پایداری انقلاب هست وقتی گزینه های اول آن در 96 آقای قالیباف و رییسی هستند اما قبول هست که آن سمت خیلی آزاد هستند (356405)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۳:۳۳
نئو چپ ها ( مشارکت ) پس از دوران ۷۶ تا ۸۴ باز به دوران ماقبل ۷۶ برگشتند به خاطر همین در ۸۸ تلافی کردند
اما نئو راست ها یا راست مدرن و کارگزاران با وجود حملات مهلک رقبا گرچه نیمه جان اما تا کنون زنده هست اما قبول کنید جریان غالب مجلس دهم جریان اصولگرا میانه یعنی طیف لاریجانی هست ... وزارت کشور هم که فرمانده دولت در اداره کشور هست دست یار ایشان هست.. پیش بینی آینده این هست که اعتدال و اصلاحات در اصولگرایی میانه و معتدل هضم میشود! جریان دوم خرداد دچار یک نوع بحران سازماندهی و گفتمان و ایدئولوژی هست (356406)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۳:۳۶
عملا بعد برجام گفتمان غربگرایی فیتیله اش پایین آمده..
نئو چپها که بعد ۸۸ علنآ کنار گذاشته شده هستند
نئو راستها هم نیمه جان نفس می‌کشند
اما اصولگرای میانه یا معتدل با فرماندهی لاریجانی زنده هست اما مختصات مبهمی دارد و بیشتر واقع گرایانه عمل میکنند تا ایدئولوژیک و گفتمان محوری (356407)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۳:۳۷
خلآ توجه به محرومین و عدالت در جریان اعتدال و اصلاحات دیده میشه ! (356409)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۳:۴۱
با شورای نگهبان از یک سو
و
با شورای هماهنگی اصلاحات
از سوی دیگر برای تنظیم گفتمان و ایدئولوژی داخل نظام تلاش کنید (356411)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۳:۵۲
حجاریان درست میگوید

اصلاحات دچار رخوت شده

در بعد عدالت و اخلاق مانند سیاست و توسعه اقتصادی کار نشده! (356412)
۱۳۹۶/۰۹/۱۷ ۰۳:۵۴
مجلس آینده مجلس کار و کرامت هست

یا با ریاست دکتر رییسی یا قالیباف (356413)