تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۱۰/۱۳ ساعت ۱۲:۰۳
کد مطلب : ۱۴۱۵۶۹
دبير كل حزب نداي ايرانيان:
هیچ نشاطی به جامعه پمپاژ نمی‌شود
گروه سياسي: صادق خرازی در مصاحبه با روزنامه وقایع اتفاقیه در باره دلایل نا آرامی های اخیر توضیح داده است. چكيده اظهارات دبير كل حزب نداي ايرانيان را بخوانيد:
*معتقدم که با یک دولت کارآمد روبه‌رو نیستیم و بحران ناکارآمدی در دولت یک بحران جدی است. اینکه در زمان زلزله مردم به شخصیت‌های شناخته شده پول می‌دهند نشان می‌دهد که اعتمادشان به دست‌اندرکاران نظام را از دست داده‌اند. ازدست‌دادن اعتماد مردم بزرگ‌ترین زنگ خطر برای حاکمیت است و اگر این اعتماد بازسازی نشود نظام و دولت با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهند شد.
* اگر امید را از هر جامعه‌ای بگیرید دیگر این جامعه چیزی برای گفتن و شنیدن ندارد. میزان امید در جامعه ما بسیار پایین است و کسی نمی‌تواند این موضوع را قبول نداشته باشد.
*حیات و نشاط سیاسی هم این روزها در کشور ما دیده نمی‌شود. گویی ما در حال توسعه فرهنگ غم و غصه هستیم. حتی مطبوعات ما هم به این شرایط دچار شده‌اند. این روزها نه در مطبوعات و نه دولت پمپاژ نشاط و شادابی را نمی‌بینیم. انگیزه‌ها کاهش پیدا کرده است و در شرایطی که همه باید کار کنند و مشکلات اقتصادی با ایجاد شغل حل شود همه از بین رفته است و کسی نیست که به اینها رسیدگی کند.
* چرا احزاب ما مورد مشورت قرار نمی‌گیرند؟ احزاب در کشور ما همواره غریب بوده‌اند. چگونه می‌توان این غربت احزاب را تعریف کرد؟ برداشت من این است که احزاب شاهد نابودی خودشان هستند زیرا مورد توجه قرار نمی‌گیرند. احزاب به‌عنوان یک رکن قدرتمند مورد توجه قرار نمی‌گیرند. و به‌عنوان یک شیء لوکس دیده شده‌اند درحالی‌که می‌توانند تجلی قدرت ملی باشند و باید مورد مشورت قرار بگیرند.
*بدون شک نمی‌توانیم با این تظاهرات رفتار خشن داشته باشیم. این تظاهرات نمادی از اعتراضات مردم است. بی‌شک ما باید به خشونت نه و به مطالبات مردم آری بگوییم. گاندی در حاکمیت متبلور هند به مردم اعلام کرد که به مطالبات مردم خوش‌آمد، به آزادی مردم آری و به خشونت نه می‌گوییم.
*معتقدم که با یک دولت کارآمد روبه‌رو نیستیم و بحران ناکارآمدی در دولت یک بحران جدی است. اینکه در زمان زلزله مردم به شخصیت‌های شناخته شده پول می‌دهند نشان می‌دهد که اعتمادشان به دست‌اندرکاران نظام را از دست داده‌اند. ازدست‌دادن اعتماد مردم بزرگ‌ترین زنگ خطر برای حاکمیت است و اگر این اعتماد بازسازی نشود نظام و دولت با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهند شد.
* اگر امید را از هر جامعه‌ای بگیرید دیگر این جامعه چیزی برای گفتن و شنیدن ندارد. میزان امید در جامعه ما بسیار پایین است و کسی نمی‌تواند این موضوع را قبول نداشته باشد.
*حیات و نشاط سیاسی هم این روزها در کشور ما دیده نمی‌شود. گویی ما در حال توسعه فرهنگ غم و غصه هستیم. حتی مطبوعات ما هم به این شرایط دچار شده‌اند. این روزها نه در مطبوعات و نه دولت پمپاژ نشاط و شادابی را نمی‌بینیم. انگیزه‌ها کاهش پیدا کرده است و در شرایطی که همه باید کار کنند و مشکلات اقتصادی با ایجاد شغل حل شود همه از بین رفته است و کسی نیست که به اینها رسیدگی کند.
* چرا احزاب ما مورد مشورت قرار نمی‌گیرند؟ احزاب در کشور ما همواره غریب بوده‌اند. چگونه می‌توان این غربت احزاب را تعریف کرد؟ برداشت من این است که احزاب شاهد نابودی خودشان هستند زیرا مورد توجه قرار نمی‌گیرند. احزاب به‌عنوان یک رکن قدرتمند مورد توجه قرار نمی‌گیرند. و به‌عنوان یک شیء لوکس دیده شده‌اند درحالی‌که می‌توانند تجلی قدرت ملی باشند و باید مورد مشورت قرار بگیرند.
*بدون شک نمی‌توانیم با این تظاهرات رفتار خشن داشته باشیم. این تظاهرات نمادی از اعتراضات مردم است. بی‌شک ما باید به خشونت نه و به مطالبات مردم آری بگوییم. گاندی در حاکمیت متبلور هند به مردم اعلام کرد که به مطالبات مردم خوش‌آمد، به آزادی مردم آری و به خشونت نه می‌گوییم.
