روزنامه بهار و بهاری که خاموش نمی‌شود

محمد درویش
اغلب آن‌هایی که در حوزه محیط زیست قلم می‌زنند، پژوهش می‌کنند و یا به فعالیتهای داوطلبانه در هیبت یک کُنشگرِ مدنی مشغولند، بی شک با نام راشل کارسون، نویسنده نامدارِ کتاب مشهور «بهارِ خاموش» آشنایی دارند؛ کتابی که هنوز هم پس از حدود ۶ دهه که از انتشارش می‌گذرد، تجدید چاپ شده، به ده‌ها زبان زنده دنیا‌ترجمه شده و در شمارِ پرفروش‌ترین کتابهای محیط زیستی جهان قرار دارد. بسیاری از صاحب‌نظران بر این باورند که کتاب بهار خاموش که خبر از فاجعه‌ای بزرگ در کره زمین می‌داد و با مرگ زودهنگام نویسنده اش - در اثر سرطان، آن‌هم فقط دو سال پس از انتشار کتابش - به‌تراژدی قرن بیستم بدل شد؛ آغازگرِ تلنگری جدی به اهالی زمین بود تا برای نخستین بار دریابند: ظرفیت زیستی این یگانه کره مسکون در حال به پایان رسیدن است.

برگزاری اجلاس رهبران جهان، تنظیم صدها کنوانسیون محیط زیستی و پیدایش مفهوم «توسعه پایدار»، همه و همه پس از انتشار این کتاب اثرگذار رخ داد؛ نهضتی که کماکان ادامه دارد.. اینک به نظر می‌رسد، روزنامه وزین بهار هم می‌خواهد مسئولیت اجتماعی خویش را در این حوزه، موثرتر ایفا کرده و اجازه ندهد تا بهارِ طبیعت وطن در اثر نابخردی‌ها، آزمندی‌ها و ذبح ملاحظات و هنجارهای محیط زیستی در پای منافع کوتاه مدت اقتصادی، رو به خاموشی نهد.

چنین است که این «ستون سبز» متولد شده تا با فراخوانی گسترده و به کمک همه آنهایی که حرفی برای گفتن در حوزه محیط زیست ایران دارند؛ بکوشد تا با زبانی ساده و جذاب اما مستند و علمی، بر دانش یا فهم بوم شناختی ایرانیان بیافزاید. امیدوارم این ستون تداوم یافته و بتواند نویسندگان عاشق، عالم و زبردست جدیدی را به سپهر ادبیات محیط زیستی کشور معرفی کند؛ نویسندگانی که ثمره تلاش شان، آفرینش نسلی باشد که در پای ارزش‌های محیط زیستی، هرگز معامله نخواهند کرد.  آمین.
*****
اطلاعیه فراخوان محیط زیستی
شورای سردبیری روزنامه بهار، به منظور حمایت از ورود جُستارهای علمی محیط زیستی به فضای مطبوعاتی کشور، یک ستون ثابت با ظرفیت حدود ۸۰۰ کلمه را به انتشار محتواهای محیط زیستی اختصاص داده که بتوانند با زبانی ساده، جذاب و پرکشش؛  سواد_محیط_زیستی یا  فهم_بومشناختی ایرانیان را افزایش دهند.   از این رو، همه نویسندگان، دانشجویان، کارشناسان و دیگر کنشگران علاقه مندی که تمایل به انتشار آثارشان در روزنامه وزین بهار را دارند، لطفاً نمونه یادداشت‌های خود را به نشانی ایمیل:  
Mohitzist-bahar@googlegroups.com
 ارسال فرمایند تا پس از بررسی منتشر شود.  از مخاطبان عزیز درویشنامه هم تقاضا دارم این فراخوان را تا می‌توانند در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نشر دهند. اگر می‌خواهیم ایران برخوردار از تشکلهایی قوی با بدنه اجتماعی درخور در حوزه محیط زیست و منابع طبیعی شده و بتوان به تشکیل و اعلام موجودیت  احزاب سبز با جدیت فکر کرد، راهش از ارتقای حساسیت مردم به مولفه‌ها و آموزه‌های محیط زیستی می‌گذرد.