رسانه منتقد، لزوماً معاند نیست!

منصور قنواتی، فعال رسانه‌ای و مدیر مسؤول سابق روزنامه «بهار» با مقایسه‌ عملکرد رسانه‌های داخلی و خارجی در انعکاس یک رویداد واحد، اظهار کرد: وضعیتی از سال‌های اخیر تاکنون بر رسانه‌های داخلی ما حاکم شده است که عملا مردم را به صورت خواسته یا ناخواسته به رسانه‌های خارج از کشور عمدتا فارسی زبان سوق داده است. ریشه این وضعیت نوع نگاهی است که برخی از مسؤولان نظارتی کشور به مقوله رسانه دارند.او ادامه داد: متأسفانه بخش عمده‌ای از مسؤولان نظارتی کشور تفاوت چندانی میان رسانه‌های داخلی و خارجی قائل نیستند؛ یعنی همان برخورد و واکنشی را که با رسانه‌های خارجی دارند، در برابر رسانه‌های منتقد داخلی نیز اعمال می‌کنند؛ به عنوان مثال اگر رسانه‌ای داخلی در جهت اصلاح امور و بهبود وضعیت کشور نقدی داشته باشد، مجموعه نظارتی کشور همان نگاهی را که به رسانه‌های خارجی به عنوان «معاند» یا «برانداز» دارد به این رسانه منتقد نیز دارد. بنابراین اگر امروز رسانه‌های ما تحت فشار مضاعفی قرار گرفته‌اند، به خاطر همین نگاه در چند سال اخیر بوده است.مدیر مسؤول پایگاه خبری «بهار نیوز» با بیان اینکه «رسانه‌های داخلی خودسانسوری پیدا کرده‌اند»، یادآور شد: این نگاه صاحب منصبان در سال‌های اخیر باعث شده که رسانه‌ها به خودسانسوری دست پیدا کنند و حتی برای ورود به اخبار پیش‌پا افتاده نیز ترس داشته باشند؛ به عنوان مثال اگر در یکی از شهرهای ایران خبری از اعتصاب یا اعتراض نسبت به یک مقوله اجتماعی وجود داشته باشد، خبرنگاران و رسانه‌های داخل کشور آنقدر محافظه‌کاری می‌کنند که خودشان در نهایت خبر را کنار می‌گذارند. نتیجه طبیعی این رویکرد این می‌شود که مردم برای دریافت اخبار و اطلاعات به رسانه‌های خارجی و شبکه‌های اجتماعی رجوع می‌کنند.

قنواتی خاطرنشان کرد: تا زمانی که نگاه صاحب منصبان به رسانه‌های منتقد داخلی همانند نگاهی است که به رسانه‌های خارجی دارند، دست اهالی رسانه بسته خواهد بود؛ به عنوان مثال ما در روزنامه «بهار» در انعکاس رسمی اخبار تجمعات و اعتراض‌های دی‌ ماه ۹۶ با انتشار چند نقد درون‌حاکمیتی، مورد اتهام‌های زیادی قرار گرفتیم. در این شرایط وقتی منِ رسانه می‌بینم محیط این چنین است، اصلا به چنین فضاهایی وارد نمی‌شوم؛ این در حالی است که بسیاری از اهالی رسانه اهل پیگیری و تحلیل و آنالیز رویدادها هستند، ولی به دلیل وجود چنین جو پُر مخاطره‌ای، ضریب ریسک‌پذیری‌شان به حداقل می‌رسد.او با بیان اینکه «فضای بسته رسانه‌های داخلی فرصت مناسبی برای رسانه‌های خارجی محسوب می‌شود»، گفت:‌ در سال‌های اخیر فضا در اختیار رسانه‌های خارج از کشور قرار گرفته است که اغلب دروغ و راست را با هم می‌گویند؛ این در حالی است که رسانه‌های داخلی خودشان را مقید به فیلترهای چندگانه می‌دانند تا پوشش کاملا صحیحی از رویدادها داشته باشند. اما زمانی که فضا بسته است و رسانه‌های داخلی توان کار کردن ندارند فضا به بیرون از کشور داده می‌شود که خیلی راحت اخباری را اعلام می‌کنند که بعضاً هیچ مستنداتی برای آنها هم وجود ندارد.