افزایش سکته‌های قلبی و مغزی با آلودگی هوا

دکتر علیرضا مهدوی - معاون دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت با بیان اینکه آلودگی هوا ترکیب پیچیده‌ای از ریزگردها، مایعات و گازها است، گفت: مطالعات مختلف نشان داده است که مواجهه کوتاه‌ یا طولانی مدت با ریزگردها و به طور کلی آلودگی هوا باعث افزایش خطر بروز حوادث قلبی عروقی یا سکته‌های مغزی و قلبی می‌شود. مکانیسم‌های متعددی برای این حوادث معرفی شده که افزایش انعقاد خون یا ترومبوز یکی از آنها است. خطر انواع آریتمی‌ها در مواجهه با آلودگی هوا بیشتر است.وی افزود: یکی از مصادیق آلودگی هوا استنشاق دود دست دوم سیگار است که ازچندی پیش در راهنماهای درمانی بین‌المللی، پیشگیری از سکته‌های قلبی و بیماری‌های قلبی - عروقی همراه با سایر عوامل خطر، دوری از آن توصیه شده است.مهدوی گفت: در طول دهه گذشته مطالعات متعدد، شواهد بالینی و اپیدمیولوژیک قوی برای ارتباط آلودگی هوا و بیماری‌های قلبی و سکته‌های قلبی و مغزی در اختیار گذاشته است. مونوکسید کربن، اکسید نیتروژن، دی اکسید سولفور، ازن، سرب و ریزگردها در اندازه‌های کمتر از ۲.۵ تا ۱۰ میکرومتر مهم‌ترین مواردی هستند که به آن اشاره شد. این مواد با افزایش خطر بستری در بیمارستان و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی وعروقی بوده‌اند؛  مخصوصا در افرادی که دچار نارسایی احتقانی قلب یا آریتمی قلبی و یا هر دو آن  هستند.

رییس اداره قلب و عروق وزارت بهداشت تصریح کرد: هر یک از موارد فوق به نحوی بر سلامت قلبی و عروقی تاثیر می‌گذارند و یا در صورت ابتلا به بیماری قلبی، آن را تشدید می‌کنند. بیشترین علل مرگ‌و میر ناشی از آلودگی هوا اغلب در کشورهای اروپایی به علت سکته‌های قلبی و مغزی بوده است. بیماری‌های قلبی - عروقی تنها عارضه مواجهه با آلودگی هوا نیست و انواع بیماری‌های مزمن تنفسی و بسیاری از بیماری‌های دیگر ناشی از آلودگی هوا هستند.وی افزود: آنچه مسلم است آلودگی هوا نقش بارز و چشمگیری در سلامت انسان و کاهش امید به زندگی دارد. وقتی مدارک مستدل در مورد نقش دود دست دوم سیگار در بروز انواع بیماری‌های قلبی و ریوی در دست است، تصور آنکه سایه انواع آلودگی‌ها چه سرنوشتی برای انسان رقم می‌زند، دور از ذهن نیست.وی در پایان تاکید کرد: با توجه به موارد فوق باید یادآور شد همچون بیماری‌های غیرواگیر، رفع آلودگی هوا نیز یکی از اولویت‌های بهداشتی است و صد البته مسئولیت آن تنها متوجه یک ارگان یا سازمان یا یک وزارتخانه نیست، بلکه همه مردم، صنایع، سازمان‌ها، وزارتخانه‌ها و ... به نحوی در آلودگی هوا و تلاش برای رفع آن نقش دارند. رفع آلودگی هوا به عزم ملی نیاز دارد. تصور این‌که یک یا چند عامل برای آلودگی هوا وجود دارد، تصوری باطل است و راه‌های رفع آن پیچیده و نیازمند مشارکت‌های همگانی است.