تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۱۲/۱۴ ساعت ۱۳:۲۸
کد مطلب : ۱۷۳۷۰۰
مسئولان باید فکری به حال مردم بکنند
اوج گرانی در بازار شب عید
گروه اقتصادی: در روز های پایانی سال 97 هستیم و متاسفانه اوضاع قیمت ها در بازار اصلا مساعد نیست. به هر محصول و خدماتی که وارد می شویم با گرانی های عجیب و غریب بر می خوریم، محصولات غذایی و پوشاک تا آجیل و خشکبار همه اینها در طول کمتر از یکسال اتفاق افتاد و هیچ کس هم نمی داند این حجم از گرانی ها قرار است تا کجا ادامه پیدا کند.
امروز دوازدهم اسفند است و چیزی تا لحظه تحویل سال 98 باقی نمانده است، از گوشه و کنار بازار هر روز از افزایش قیمت یک محصول خبر می رسد که جدید ترین آنها افزایش قیمت قند و شکر است. واقعا یک کارگر با حقوق ماهانه یک تا دو میلیون چطور میتواند عید امسال را بگذراند، آن هم با این حجم از گرانی ها و در حالی که مسئولان در حال دادن وعده و وعید هستند که ما در فلان بازار در حال بازرسی هستیم و با گرانفروشی برخورد خواهد شد. وعده های این چنین از قول مسئولان، امسال زیاد شنیده شده است. از گوشت قرمز تا مرغ که به زعم مسئولان قرار بود قیمت ها به حالت قبل باز گردد، اما موضوعی که اتفاق افتاد چیز دیگری بود.
در چند روز گذشته متاسفانه دوباره قیمت دلار کمی رو به افزایش بوده است و به دنبال آن برخی از قیمت ها بالا رفت. در این چند روزه اخبار گرانی کم نبوده قیمت پراید هم به یکی از چالش های عمومی جامعه تبدیل شده است پرایدی که تا یکسال پیش با مبلغ 20 میلیون تومان فروخته می شد امروز به 50 میلیون تومان رسیده است و متاسفانه هنوز هم اخباری مبنی بر گران تر شدن این محصول شنیده می شود.
از بازار ارز و خودرو که بگذریم محصولات غذایی یکی از اصلی ترین دغدغه های مردم در بازار شب عید است از قیمت گوشت و مرغ تا آجیل و خشکبار؛ واقعا چرا مسئولان نمی توانند قیمت ها را مهار کنند و چرا هیچ عزم جدی برای این موضوع وجود ندارد، مردم باید تا کجا چنین اوضاع وحشتناکی را تحمل کنند. مسئولانی که می گویند ما در کنار مردم هستیم و این فشار ها را، ما هم حس میکنیم. اما سوال اینجاست که مسئولان با درآمد و حقوق بالا واقعا دغدغه گوشت و مرغ و ... در زندگی خود دارند؟ یا برای تهیه پوشاک برای فرزندان خود محدودیت دارند؟ قطعا اینطور نیست مسئولان دولتی با وجود فشار های سیاسی زیادی که به دوش دارند و این موضوع با توجه به شرایط خاص اقتصادی کشور خیلی هم دور از ذهن نیست قطعا مشکل مالی ندارند و همه خانواده آنها در رفاه کامل هستند.
قیمت خودروهای داخلی این روز ها در اوج قرار دارد و پیش بینی همچین ارقامی از سوی مردم غیر ممکن بود واقعا قیمت واقعی خودرو های داخلی باید این چنین باشد؟ به قول آقای قالیباف شهردار سابق تهران تا مادامی که خودرو سازی در اختیار دولت است و شرکت های خصوصی جایی برای تولید خودرو ندارند و توان رقابت هم قطعا از بین رفته است اوضاع صنعت خودرو سازی نیز به همین شکل است و هیچ ثباتی در آن نخواهد بود. در یکماه گذشته تقریبا هر روز افزایش قیمت یک مدل خودروی داخلی را شاهد بودیم و متاسفانه هیچ مسئول دولتی نیز قصد وارد شدن به این موضوع را ندارد و گویا اصلا هیچ اتفاقی هم نیافتاده است.
آقای روحانی ریاست جمهوری کشور نیز در یک سخنرانی بابت عدم کافی بودن حقوق کارمندان دولت نیز اظهار نظر جالبی کردند و فرمودند که هر کس از حقوق خود راضی نیست می تواند برود! اما ایشان فراموش کردند که بگوید این افراد باید کجا مشغول به کار شوند آیا با این اوضاع اقتصادی که امروز در کشور حکم فرماست امکان تغییر شغل وجود دارد اصلا شغلی وجود دارد که بخواهند تغییر دهند، به نوعی در شرایط فعلی هیچ انتخابی وجود ندارد. باید منصف باشیم و نباید همه مشکلات امروز را به گردن رییس جمهور بیاندازیم. درست است که ایشان امروز سکان دار کشور هستند اما مشکلات ریشه ای تر از این حرفاست که بخواهیم یک نفر را مسئول این همه بی ثباتی و گرانی بدانیم.
مشکلات کشور هر چه که باشد و هر چقدر که زیاد باشد مسئولان باید بدانند که مردم از آنها توقع دارند تا آنها را حل کنند، نه اینکه فقط وعده دهند و از مردم بخواهند که تحمل کنند. تقویم 98 در حال نزدیک شدن است و امیدواریم که در سال 98 اتفاق های خوب و مثبتی برای مردم ایران زمین بیفتد و انشالله رهبر عزیز کشورمان نیز با درایت همیشگی و همفکری دادن به مسئولان دولتی راهی برای این روز های سخت پیدا کنند تا کمی فشار از روی مردم خارج شود.
مشکل مسکن در تهران و سایر شهرهای بزرگ کشور نیز خود یک معضل بزرگ برای قشر متوسط و پایین جامعه محسوب می شود، شاید امکان داشته باشد که مردم گوشت قرمز نخورند شاید بشود آجیل نخورد شاید بتوان لباس نو نپوشند شاید امکانش باشد محصولات غذایی با میزان کالری و ارزش غذایی کمتر بخورد اما آیا میتوانند بدون خانه زندگی کنند؟
طبق یک بررسی ساده در یکی از محلات شرق تهران در اسفند سال 96 قیمت رهن یک آپارتمان 60 متری نوساز با امکانات کامل اعم از پارکینگ و آسانسور و ... بالغ بر 40 تا 50 میلیون تومان بود اما همین آپارتمان امروز با مبلغی بین 80 تا 120 میلیون تومان در حال معامله می باشد تفاوت قیمت امسال خود گویای همه چیز می باشد اما همین امسال اگر بخواهیم بررسی کنیم قیمت ها نیز حسابی عجیب است زیرا هر املاک و صاحب خانه ای خود در حال قیمت گذاری است و مستاجران فقط در حال نظاره این اوضاع وحشتناک هستند. یکی از خبرگزاری های مطرح کشور نیز چند روز پیش یک مقاله در همین خصوص منتشر کرد که خالی از لطف نیست آن را با هم بخوانیم:
خبرگزاری تسنیم نوشت : اولین روز ماه جاری وزارت راه و شهرسازی (دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن) گزارش تغییرات قیمت و میزان معاملات را طی بهمن 97 منتشر کرد. بر این اساس متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در دومین ماه سرد سال نسبت به ماه پیش از آن (دی‌ماه 97) بالغ بر 2.9 درصد افزایش یافته است. در بهمن امسال متوسط قیمت هر مترمربع به 10 میلیون و 66 هزار تومان رسید. در دی‌ماه متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی 9 میلیون و 778 هزار تومان بود.
این در حالی است که بانک مرکزی پس از یک هفته یعنی 8 اسفندماه در گزارشی اعلام کرد: « متوسط قیمت خرید و فروش یک متر مربع زیربنای واحد مسکونی معامله شده از طریق بنگاه‌های معاملات ملکی شهر تهران در بهمن ماه سال 1397، 99.7 میلیون ریال بود که نسبت به ماه قبل و ماه مشابه سال قبل به ترتیب 1.7 و 85.1 درصد افزایش نشان می دهد.
در تهیه هر دو این گزارش نیز از آمار سامانه املاک و مستغلات ایران استفاده شده؛ اما همانگونه که مشاهده می‌شود بانک مرکزی میزان افزایش قیمت را 1.2 درصد کمتر از وزارت راه و شهرسازی اعلام کرده است. بانک مرکزی متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی را 9 میلیون و 970 هزار تومان اعلام کرده که تقریبا 336 هزار تومان کمتر از آمار متولی بخش مسکن در ایران است.
وقتی این آمار ها را می بینیم واقعا جای تعجب دارد مگر چه اتفاقی عجیبی در بازار مسکن افتاد که این چنین قیمت ها بالا رفت؟
در آخر باید فقط گفت که از صمیم قلب امیدواریم سال 1398 پر از برکت و ارزانی باشد، امیدواریم که مسئولان دولت در سال 98 تلاش خود را صد چندان کنند تا شاید دوباره آرامش به اقتصاد کشور بازگردد.
امروز دوازدهم اسفند است و چیزی تا لحظه تحویل سال 98 باقی نمانده است، از گوشه و کنار بازار هر روز از افزایش قیمت یک محصول خبر می رسد که جدید ترین آنها افزایش قیمت قند و شکر است. واقعا یک کارگر با حقوق ماهانه یک تا دو میلیون چطور میتواند عید امسال را بگذراند، آن هم با این حجم از گرانی ها و در حالی که مسئولان در حال دادن وعده و وعید هستند که ما در فلان بازار در حال بازرسی هستیم و با گرانفروشی برخورد خواهد شد. وعده های این چنین از قول مسئولان، امسال زیاد شنیده شده است. از گوشت قرمز تا مرغ که به زعم مسئولان قرار بود قیمت ها به حالت قبل باز گردد، اما موضوعی که اتفاق افتاد چیز دیگری بود.
در چند روز گذشته متاسفانه دوباره قیمت دلار کمی رو به افزایش بوده است و به دنبال آن برخی از قیمت ها بالا رفت. در این چند روزه اخبار گرانی کم نبوده قیمت پراید هم به یکی از چالش های عمومی جامعه تبدیل شده است پرایدی که تا یکسال پیش با مبلغ 20 میلیون تومان فروخته می شد امروز به 50 میلیون تومان رسیده است و متاسفانه هنوز هم اخباری مبنی بر گران تر شدن این محصول شنیده می شود.
از بازار ارز و خودرو که بگذریم محصولات غذایی یکی از اصلی ترین دغدغه های مردم در بازار شب عید است از قیمت گوشت و مرغ تا آجیل و خشکبار؛ واقعا چرا مسئولان نمی توانند قیمت ها را مهار کنند و چرا هیچ عزم جدی برای این موضوع وجود ندارد، مردم باید تا کجا چنین اوضاع وحشتناکی را تحمل کنند. مسئولانی که می گویند ما در کنار مردم هستیم و این فشار ها را، ما هم حس میکنیم. اما سوال اینجاست که مسئولان با درآمد و حقوق بالا واقعا دغدغه گوشت و مرغ و ... در زندگی خود دارند؟ یا برای تهیه پوشاک برای فرزندان خود محدودیت دارند؟ قطعا اینطور نیست مسئولان دولتی با وجود فشار های سیاسی زیادی که به دوش دارند و این موضوع با توجه به شرایط خاص اقتصادی کشور خیلی هم دور از ذهن نیست قطعا مشکل مالی ندارند و همه خانواده آنها در رفاه کامل هستند.
قیمت خودروهای داخلی این روز ها در اوج قرار دارد و پیش بینی همچین ارقامی از سوی مردم غیر ممکن بود واقعا قیمت واقعی خودرو های داخلی باید این چنین باشد؟ به قول آقای قالیباف شهردار سابق تهران تا مادامی که خودرو سازی در اختیار دولت است و شرکت های خصوصی جایی برای تولید خودرو ندارند و توان رقابت هم قطعا از بین رفته است اوضاع صنعت خودرو سازی نیز به همین شکل است و هیچ ثباتی در آن نخواهد بود. در یکماه گذشته تقریبا هر روز افزایش قیمت یک مدل خودروی داخلی را شاهد بودیم و متاسفانه هیچ مسئول دولتی نیز قصد وارد شدن به این موضوع را ندارد و گویا اصلا هیچ اتفاقی هم نیافتاده است.
آقای روحانی ریاست جمهوری کشور نیز در یک سخنرانی بابت عدم کافی بودن حقوق کارمندان دولت نیز اظهار نظر جالبی کردند و فرمودند که هر کس از حقوق خود راضی نیست می تواند برود! اما ایشان فراموش کردند که بگوید این افراد باید کجا مشغول به کار شوند آیا با این اوضاع اقتصادی که امروز در کشور حکم فرماست امکان تغییر شغل وجود دارد اصلا شغلی وجود دارد که بخواهند تغییر دهند، به نوعی در شرایط فعلی هیچ انتخابی وجود ندارد. باید منصف باشیم و نباید همه مشکلات امروز را به گردن رییس جمهور بیاندازیم. درست است که ایشان امروز سکان دار کشور هستند اما مشکلات ریشه ای تر از این حرفاست که بخواهیم یک نفر را مسئول این همه بی ثباتی و گرانی بدانیم.
مشکلات کشور هر چه که باشد و هر چقدر که زیاد باشد مسئولان باید بدانند که مردم از آنها توقع دارند تا آنها را حل کنند، نه اینکه فقط وعده دهند و از مردم بخواهند که تحمل کنند. تقویم 98 در حال نزدیک شدن است و امیدواریم که در سال 98 اتفاق های خوب و مثبتی برای مردم ایران زمین بیفتد و انشالله رهبر عزیز کشورمان نیز با درایت همیشگی و همفکری دادن به مسئولان دولتی راهی برای این روز های سخت پیدا کنند تا کمی فشار از روی مردم خارج شود.
مشکل مسکن در تهران و سایر شهرهای بزرگ کشور نیز خود یک معضل بزرگ برای قشر متوسط و پایین جامعه محسوب می شود، شاید امکان داشته باشد که مردم گوشت قرمز نخورند شاید بشود آجیل نخورد شاید بتوان لباس نو نپوشند شاید امکانش باشد محصولات غذایی با میزان کالری و ارزش غذایی کمتر بخورد اما آیا میتوانند بدون خانه زندگی کنند؟
طبق یک بررسی ساده در یکی از محلات شرق تهران در اسفند سال 96 قیمت رهن یک آپارتمان 60 متری نوساز با امکانات کامل اعم از پارکینگ و آسانسور و ... بالغ بر 40 تا 50 میلیون تومان بود اما همین آپارتمان امروز با مبلغی بین 80 تا 120 میلیون تومان در حال معامله می باشد تفاوت قیمت امسال خود گویای همه چیز می باشد اما همین امسال اگر بخواهیم بررسی کنیم قیمت ها نیز حسابی عجیب است زیرا هر املاک و صاحب خانه ای خود در حال قیمت گذاری است و مستاجران فقط در حال نظاره این اوضاع وحشتناک هستند. یکی از خبرگزاری های مطرح کشور نیز چند روز پیش یک مقاله در همین خصوص منتشر کرد که خالی از لطف نیست آن را با هم بخوانیم:
خبرگزاری تسنیم نوشت : اولین روز ماه جاری وزارت راه و شهرسازی (دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن) گزارش تغییرات قیمت و میزان معاملات را طی بهمن 97 منتشر کرد. بر این اساس متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در دومین ماه سرد سال نسبت به ماه پیش از آن (دی‌ماه 97) بالغ بر 2.9 درصد افزایش یافته است. در بهمن امسال متوسط قیمت هر مترمربع به 10 میلیون و 66 هزار تومان رسید. در دی‌ماه متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی 9 میلیون و 778 هزار تومان بود.
این در حالی است که بانک مرکزی پس از یک هفته یعنی 8 اسفندماه در گزارشی اعلام کرد: « متوسط قیمت خرید و فروش یک متر مربع زیربنای واحد مسکونی معامله شده از طریق بنگاه‌های معاملات ملکی شهر تهران در بهمن ماه سال 1397، 99.7 میلیون ریال بود که نسبت به ماه قبل و ماه مشابه سال قبل به ترتیب 1.7 و 85.1 درصد افزایش نشان می دهد.
در تهیه هر دو این گزارش نیز از آمار سامانه املاک و مستغلات ایران استفاده شده؛ اما همانگونه که مشاهده می‌شود بانک مرکزی میزان افزایش قیمت را 1.2 درصد کمتر از وزارت راه و شهرسازی اعلام کرده است. بانک مرکزی متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی را 9 میلیون و 970 هزار تومان اعلام کرده که تقریبا 336 هزار تومان کمتر از آمار متولی بخش مسکن در ایران است.
وقتی این آمار ها را می بینیم واقعا جای تعجب دارد مگر چه اتفاقی عجیبی در بازار مسکن افتاد که این چنین قیمت ها بالا رفت؟
در آخر باید فقط گفت که از صمیم قلب امیدواریم سال 1398 پر از برکت و ارزانی باشد، امیدواریم که مسئولان دولت در سال 98 تلاش خود را صد چندان کنند تا شاید دوباره آرامش به اقتصاد کشور بازگردد.
