به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۲۱:۵۸
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۱/۲۵ ساعت ۱۲:۳۵
کد مطلب : ۱۷۵۸۲۳
خطاب به رییس صداوسیما

نامه اعتراضی 1500روزنامه‌نگار درباره توقیف 90

گروه سیاسی: حدود 1500روزنامه‌نگار در نامه‌ای خطاب به رئیس صداوسیما در اعتراض به توقیف برنامه 90 نوشتند: یکی از سالم‌ترین، حرفه‌ای‌ترین و تماشایی‌ترین محصولات جام‌جم را از ما دریغ نکنید.
نامه اعتراضی 1500روزنامه‌نگار درباره توقیف 90
روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای در نامه‌ای به علی‌عسگری، رییس صداوسیما از او خواسته‌اند در شیوه‌ برخورد با عادل‌فردوسی‌پور و تصمیم برای حذف برنامه ۹۰، عوض شود و مسوولیت کنارگذاشتن فردوسی از تلویزیون را برعهده‌ او دانسته‌اند. این روزنامه‌نگاران نوشته‌اند:  همانطور که مطلعید پخش برنامه تلویزیونی نود، با تهیه‌کنندگی و اجرای عادل فردوسی‌پور از آخرین هفته سال ۱۳۹۷ متوقف شده است. تصمیمی که نه از پیش اعلام شده بود، نه از دیدگاه افکار عمومی و مخاطبان میلیونی برنامه، دلیل مشخصی داشت و نه توضیحی درباره آن داده شد ما روزنامه‌نگاران، اهالی رکن چهارم دموکراسی، از شما می‌خواهیم که در این تصمیم بازنگری شود. یک وجه از آسیب چنین تصمیمی به خود آن سازمان و شما به عنوان مدیر و مسئول همه عملکرد و فعالیت‌هایش برمی‌گردد که ما قصد قضاوت و اظهارنظر درباره‌اش را نداریم. این که نود چه جایگاهی در رسانه ملی داشته، برای این سازمان چه نقشی ایفا می‌کرده، چقدر کسب درآمد داشته و تا چه اندازه به اعتبار شبکه و رسانه‌اش کمک می‌کرده. اما ما به عنوان مخاطبان این برنامه و به عنوان آحادی از ملت که صاحبان اصلی رسانه ملی‌اند، درخواست می‌کنیم یکی از سالم‌ترین، حرفه‌ای‌ترین و تماشایی‌ترین محصولات جام‌جم را از ما دریغ نکنید. اینجا نه قصد برشمردن مشکلات و ایرادات آن سازمان را داریم و نه می‌خواهیم درباره سیاست‌ها و مدیریت زیرمجموعه شما حرفی بزنیم. می‌خواهیم بگوییم که یکی از بزرگترین سرگرمی‌ها و دلمشغولی‌های ما و بخش بزرگی از مردم، تماشای برنامه دوشنبه‌شب بوده است و از شما می‌خواهیم آن را به مردم بازگردانید. مطمئنا تاریخ درباره همه ما داوری خواهد کرد و ما جز آن چیزی نیستیم که انجام می‌دهیم و از خود به‌جا می‌گذاریم که به قول شاعر؛ باری چو فسانه می‌شوی‌ای بخرد، افسانه نیک شو نه افسانه بد.

باید منتظر ماند و دید!!
در همین زمینه عبدالکاظم دریساوی فعال رسانه‌ای نوشت: بر اساس آمار منتشر شده تعداد ۱۴۷۸خبرنگار و فعال رسانه ای نامه حمایت از عادل فردوسی پور به رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی را امضا کرده اند . این حمایت گسترده خبرنگاران و اهالی رسانه نشان دهنده این واقعیت است که برنامه نود با مجری گری عادل فردوسی پور مورد تایید و حمایت اکثریت خبرنگاران و روزنامه نگاران ورزشی و غیر ورزشی است. کسب این میزان مقبولیت صنفی و محبوبیت ملی بیانگر این واقعیت است که برنامه نود و عادل فردوسی پور در راستای نیاز مخاطب و بیان حقایق آشکار و پنهان فوتبال و حواشی پر دردسر آن بسیار موفق عمل کرده است. این موفقیت بیش از هرچیز به صراحت و صداقت و صمیمیت و واقع گرایی موجود در برنامه باز میگردد.

چهار عامل ی که جامعه تشنه دیدن و حس و لمس کردن آن بوده است . عادل فردوسی پور با نوعی جسارت و خلاقیت و نوآوری زوایای پنهان فوتبال را بدون هیچ واهمه ای با مخاطبان میلیونی خود درمیان گذاشت و از فوتبال پاک و ناپاک سخن گفت . ناپاکی ها را به تصویر کشید و ناپاکان رابا زبان خودشان به مردم معرفی کرد تا مردم خود به قضاوت بنشینند . عادل انواع تهدیدات را ناشنیده گرفت و به پیشنهادهایی راکه از آن بوی تطمیع به مشام می رسید هشیارانه توجه نکرد . این روش و منش و عملکرد با بن مایه صداقت در مدت بیست سال از طریق جعبه جادو نشان داده شدتا نمونه ای برای استقلال اندیشه و وخلاقیت و روشنگری در عرصه سیما و رسانه به یادگار بماند . عادل و همکارانش در این دودهه با تلاشی ارزشمند و ستودنی میراثی ماندگار خلق کردند .

میراثی که به همه اهالی رسانه اعم از نوشتاری و دیداری و شنیداری یادآوری میکند که میتوان شریف زیست و شرافتمندانه و متعهدانه در راستای بیان حقایق و روشنگری به مردم و جامعه خدمت کرد. رمز و راز مقبولیت و محبوبیت عادل فردوسی پور و برنامه نود درچشم و دل مردم چیزی جز صداقت و پاکی و تعهد اجتماعی و وجدانی به جامعه نیست. حمایت ۱۴۷۸ روزنامه نگار و خبرنگار از یک نامه رویداد مهمی است که در جامعه رسانه ای ایران اتفاق افتاده است.

این رویداد نشان دهنده این واقعیت است که اهالی رسانه علیرغم همه مشکلات موجود در بیان ناگفته ها و وجود محدودیتها خواستار شایسته سالاری در همه گزینش ها و شفافیت و واقع گرایی و صداقت در بیان مشکلات موجود سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و ورزشی اند . این همان پیام مهم اکثریت اهالی رسانه های ایران است که در طول زمان دراثر انواع فشارها و خودسانسوری ها بیان نشده بود . آیا بعداز این گوش شنوایی برای شنیدن و چشم بینایی برای دیدن و خرد سبب سازی برای خردمندانه اندیشیدن و اتخاذ تصمیمات صحیح و منطقی وجود دارد؟ باید منتظر ماند و دید!!