تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۴/۱۷ ساعت ۱۵:۱۲
کد مطلب : ۱۸۲۰۷۲
موانع برگزاری کنسرت حسین زمان بعد از 17 سال برطرف شد
حسین زمان: اگر مردم بخواهند می‌مانم
گروه هنری: حسین زمان از خواننده‌های مردمی موسیقی پاپ ایران بالاخره پس از 17 سال ممنوع‌الکاری، سوم مرداد در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران کنسرتش را برگزار می‌کند. این خبر را سامانه فروش اینترنتی بلیت کنسرت‌ها به‌طور رسمی اعلام کرده است. او در این باره در روزنامه ایران نوشته است:
17 سال دوری از صحنه موسیقی زمان کمی نیست و یک عمر است. من از چند سال پیش برای اینکه بتوانم مجوز بگیرم تلاش کردم تا اینکه سال گذشته علی ترابی، مدیر کل دفتر موسیقی گفت داریم تلاش می‌کنیم به شما مجوز اجرا بدهیم. چند قطعه مستقل تولید کن و برایشان مجوز بگیر و بعد برای کنسرت اقدام کن. من همین کار را کردم و بعد از گرفتن مجوز برای آن قطعات، برای مجوز کنسرت اقدام کردم. در دوره جدید و مدیریت محمد الهیاری در دفتر موسیقی همکاری بسیار خوبی کردند و کارها خوب پیش رفت و اکنون ما مجوز ارشاد را گرفتیم و اگر مجوز اداره اماکن هم صادر شود از امروز فروش بلیت را شروع می‌کنیم.
برای این اجرا هیجان زیادی دارم و کارها را مشخص کرده‌ام هرچند با مشکلاتی که برای اجرای بعضی کنسرت‌ها پیش آمده این نگرانی را داریم که در آخرین لحظه با مشکل مواجه شویم ولی امیدوارم این اتفاق نیفتد. چون 17 سال اجرا نداشتم سعی کردم تعدادی از کارهای خیلی قدیمی را آماده کنم که حالت نوستالژیک برای مردم دارد. تعدادی کارهای قدیمی هم اجرا می‌کنم که هیچ وقت فرصت برای اجرای زنده آنها نداشتم و چند کار جدید هم آماده کردم که بعضی از آنها هنوز شنیده نشده‌اند.
اگر این کنسرت اجرا شود به نظر من می‌تواند در موسیقی پاپ کشور اثرگذار باشد. در واقع همه هنرمندان با هر تفکر و روشی که کارشان را انجام می‌دهند باید فرصت ارائه کار داشته باشند و این کار باعث می‌شود مردم با انواع موسیقی آشنا شوند البته اگر عرضه این آثار توسط هنرمندان عادلانه باشد و صحنه و فضا در اختیار قشر خاصی قرار نگیرد. شبیه چیزی که الان هست و شاهدش هستیم. موسیقی اکنون دست تعدادی است و آنها فضا را از بقیه گرفته‌اند. ما برای همین کنسرت و برای اجاره سالن با مشکل مواجه شدیم و هرجا می‌رفتیم می‌گفتند تا 6، 7 ماه بعد رزرو شده است در صورتی که مشخص نبود چه کسی و برای کدام خواننده رزرو کرده است.
ما از سال 75 با این انگیزه وارد این عرصه شدیم که موسیقی پاپ بعد از انقلاب را به شکل خوبش ارائه کنیم. موسیقی پاپ ارزشمند این مملکت در دهه 50 جا مانده و اگر می‌توانستیم بعد از انقلاب به آن شکلی که مدنظر ما بود کار را ادامه دهیم به نظر من خیلی بهتر می‌توانستیم رشد و حرکت کنیم. استعدادهای خوبی داریم که می‌توانستیم از آنها استفاده کنیم که نکردیم و در مقابل امروز شاهد این هستیم کارهای بسیار نازلی در موسیقی پاپ عرضه شده و خیلی خوب هم از آنها حمایت می‌شود.
واقعیت این است که نمی‌توانم پیش‌بینی کنم مردم با وجود این آثار جدید موسیقی پاپ چقدر از کنسرت من استقبال می‌کنند. 17 سال غیبت در عرصه موسیقی زمان زیادی است. فضای مشوش موسیقی ما و ذائقه‌های مردم که عوض شده هم فاکتور مهم دیگری است. از طرفی ژانر موسیقی که من کار می‌کنم خاص و کلام محور است و این نوع موسیقی این روزها در جامعه جایگاهی ندارد ولی من این خطر را می‌کنم و به همه گفته‌ام که با اراده کامل به میدان می‌آیم. گروه بسیارخوب و موجهی جمع کردم تا مردم طعم موسیقی را بچشند.
بیش از 30 نوازنده روی صحنه می‌روند و هیچ کدام از کارها هم کامپیوتری نیست. من این ریسک را می‌کنم و اگر مردم خواستند و پذیرفتند من هم هستم و اگر نه، خداحافظی می‌کنم و کنار می‌نشینم تا ببینم چه اتفاقی می‌افتد. خوانندگی را کنار نمی‌گذارم اما صبر می‌کنم تا ببینم آیا فضا آماده می‌شود یا نه. اگر دوستان دیگر و هم‌نسل من هم وارد عرصه شوند، بجنگند و تلاش کنند می‌توانیم موفق شویم و موسیقی پاپ را نجات دهیم.
17 سال دوری از صحنه موسیقی زمان کمی نیست و یک عمر است. من از چند سال پیش برای اینکه بتوانم مجوز بگیرم تلاش کردم تا اینکه سال گذشته علی ترابی، مدیر کل دفتر موسیقی گفت داریم تلاش می‌کنیم به شما مجوز اجرا بدهیم. چند قطعه مستقل تولید کن و برایشان مجوز بگیر و بعد برای کنسرت اقدام کن. من همین کار را کردم و بعد از گرفتن مجوز برای آن قطعات، برای مجوز کنسرت اقدام کردم. در دوره جدید و مدیریت محمد الهیاری در دفتر موسیقی همکاری بسیار خوبی کردند و کارها خوب پیش رفت و اکنون ما مجوز ارشاد را گرفتیم و اگر مجوز اداره اماکن هم صادر شود از امروز فروش بلیت را شروع می‌کنیم.
برای این اجرا هیجان زیادی دارم و کارها را مشخص کرده‌ام هرچند با مشکلاتی که برای اجرای بعضی کنسرت‌ها پیش آمده این نگرانی را داریم که در آخرین لحظه با مشکل مواجه شویم ولی امیدوارم این اتفاق نیفتد. چون 17 سال اجرا نداشتم سعی کردم تعدادی از کارهای خیلی قدیمی را آماده کنم که حالت نوستالژیک برای مردم دارد. تعدادی کارهای قدیمی هم اجرا می‌کنم که هیچ وقت فرصت برای اجرای زنده آنها نداشتم و چند کار جدید هم آماده کردم که بعضی از آنها هنوز شنیده نشده‌اند.
اگر این کنسرت اجرا شود به نظر من می‌تواند در موسیقی پاپ کشور اثرگذار باشد. در واقع همه هنرمندان با هر تفکر و روشی که کارشان را انجام می‌دهند باید فرصت ارائه کار داشته باشند و این کار باعث می‌شود مردم با انواع موسیقی آشنا شوند البته اگر عرضه این آثار توسط هنرمندان عادلانه باشد و صحنه و فضا در اختیار قشر خاصی قرار نگیرد. شبیه چیزی که الان هست و شاهدش هستیم. موسیقی اکنون دست تعدادی است و آنها فضا را از بقیه گرفته‌اند. ما برای همین کنسرت و برای اجاره سالن با مشکل مواجه شدیم و هرجا می‌رفتیم می‌گفتند تا 6، 7 ماه بعد رزرو شده است در صورتی که مشخص نبود چه کسی و برای کدام خواننده رزرو کرده است.
ما از سال 75 با این انگیزه وارد این عرصه شدیم که موسیقی پاپ بعد از انقلاب را به شکل خوبش ارائه کنیم. موسیقی پاپ ارزشمند این مملکت در دهه 50 جا مانده و اگر می‌توانستیم بعد از انقلاب به آن شکلی که مدنظر ما بود کار را ادامه دهیم به نظر من خیلی بهتر می‌توانستیم رشد و حرکت کنیم. استعدادهای خوبی داریم که می‌توانستیم از آنها استفاده کنیم که نکردیم و در مقابل امروز شاهد این هستیم کارهای بسیار نازلی در موسیقی پاپ عرضه شده و خیلی خوب هم از آنها حمایت می‌شود.
واقعیت این است که نمی‌توانم پیش‌بینی کنم مردم با وجود این آثار جدید موسیقی پاپ چقدر از کنسرت من استقبال می‌کنند. 17 سال غیبت در عرصه موسیقی زمان زیادی است. فضای مشوش موسیقی ما و ذائقه‌های مردم که عوض شده هم فاکتور مهم دیگری است. از طرفی ژانر موسیقی که من کار می‌کنم خاص و کلام محور است و این نوع موسیقی این روزها در جامعه جایگاهی ندارد ولی من این خطر را می‌کنم و به همه گفته‌ام که با اراده کامل به میدان می‌آیم. گروه بسیارخوب و موجهی جمع کردم تا مردم طعم موسیقی را بچشند.
بیش از 30 نوازنده روی صحنه می‌روند و هیچ کدام از کارها هم کامپیوتری نیست. من این ریسک را می‌کنم و اگر مردم خواستند و پذیرفتند من هم هستم و اگر نه، خداحافظی می‌کنم و کنار می‌نشینم تا ببینم چه اتفاقی می‌افتد. خوانندگی را کنار نمی‌گذارم اما صبر می‌کنم تا ببینم آیا فضا آماده می‌شود یا نه. اگر دوستان دیگر و هم‌نسل من هم وارد عرصه شوند، بجنگند و تلاش کنند می‌توانیم موفق شویم و موسیقی پاپ را نجات دهیم.
