ایاد علاوی کشتن معترضان عراق را محکوم کرد

ایاد علاوی در مصاحبه با اسکای نیوز گفت:‌ «انجام هر گونه گفتگو بین تظاهر کنندگان و حکومت در سایه نفوذ شبه‌نظامیان و بکارگیری گلوله بعید است. هر کسی که از سلاح استفاده کرده و تظاهر کنندگان بیگناه را به‌قتل رسانده باید مورد حسابرسی قرار گیرد. این‌که یک مسئول نظامی ایرانی، گفت این تظاهر کنندگان داعشی هستند. یعنی به خودش اجازه می‌دهد که مردم عراق را داعش بنامد. به این شکل و در زیر چنین سقفی چگونه امکان گفتگو وجود دارد؟ این گفتگو قابل‌قبول نیست و گمان نمی‌کنم که تظاهر کنندگان آماده ورود به چنین گفتگویی باشند.» به نظر می‌رسد، منظور علاوی از مقام ایرانی، علی شمخانی باشد.

گفتنی اینکه ایاد علاوی، رهبر ائتلاف الوطنیه عراق چند هفته پیش، راهکار فوری را برای آرام کردن اوضاع ارائه کرد که شامل موارد زیر است را ارائه داد:
 - تمامی کشته شدگان چه تظاهرکنندگان و چه نیروهای امنیتی مشمول قانون "قربانیان تروریسم" در عملیات نظامی هستند.
- معالجه تظاهرکنندگان و نیروهای امنیتی که در جریان تظاهرات زخمی شده‌اند و معالجه آن‌ها با هزینه دولت باشد.
- آزادی فوری تظاهرکنندگان بازداشتی.
- پایان دادن به تمامی پیگردهای قضایی و قانونی تظاهرکنندگان.
- دادن غرامت به متضررین صاحبان املاک منقول و غیرمنقولی که در نتیجه تظاهرات اموالشان آسیب‌ دیده‌اند و همچنین دادن غرامت به نیروهای امنیتی و تظاهرکنندگانی که زخمی شده‌اند.
- گرفتن بخش مشخصی از حقوق کارمندان و مبلغی از ذخیره پولی برای اختصاص حقوق ماهانه به کسانی که بیکار هستند. این اقدام باید از ماه جاری تا زمانی که برایشان فرصت شغلی پیدا شود، انجام شود.

دکتر ایاد علاوی از ۲۸ ژوئن ۲۰۰۴ تا ۶ آوریل ۲۰۰۵ نخست‌وزیر عراق بود. علاوی که از شیعیان عراق است در جوانی عضو حزب بعث بود. در سال ۱۹۷۵ از این حزب خارج شد و در سال ۱۹۹۱ جنبش وفاق ملی عراق را تأسیس کرد و تاکنون ریاست آن را برعهده دارد. وی در انتخابات ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ درٰ رأس ائتلاف العراقیه و در انتخابات ۲۰۱۴ در رأس ائتلاف الوطنیه در انتخابات مجلس عراق حضور داشت. ایاد علاوی که پس از سرنگونی حکومت صدام حسین در سال ۲۰۰۳ از سوی نیروهای آمریکایی به عنوان یکی از اعضای ۲۵ گانه «مجلس الحکم» شورای حکومت انتقالی عراق انتخاب شده بود، در ۲۸ ژوئن به سمت نخست‌وزیر و اولین رئیس دولت عراق پس از صدام حسین برگزیده شد و قدرت را از پل برمر حاکم آمریکایی عراق تحویل گرفت و تا هنگام پیروزی ائتلاف عراق یکپارچه در انتخابات پارلمانی و معرفی ابراهیم جعفری به عنوان نخست‌وزیر جدید عراق این سمت را بر عهده داشت.