به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ - ۰۰:۳۱
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۱۱/۰۷ ساعت ۱۱:۲۱
کد مطلب : ۱۹۷۰۰۱
قصه مردجوانی که با باغبانی اعتیاد را شکست داد؛

من پدر این گل ها هستم

گروه جامعه: «حسین ام. 40 سال دارم و محصول طلاق هستم. پدر و مادرم اعتیاد داشتند. من هم با مواد آشنا شدم. دانشگاه تهران رشته نمایش قبول شدم و کمی بعد شروع به مصرف مواد کردم. گل، مرفین، تریاک. یک ترم مانده بود فوق لیسانسم را بگیرم به خاطر اعتیاد، ستاره دار و اخراج شدم».
من پدر این گل ها هستم
حسین یکی از بهبودیافتگان جمعیت طلوع بی نشان ها است و در قسمت گلخانه این انجمن زیرمجموعه بخش کارآفرینی کار می کند. عطر گل در فضای گلخانه پیچیده. دورتادور سالن قفسه کار شده و در طبقات آن یا گل های متنوع جا خوش کرده اند یا گلدان یا دیگر محصولات مربوط به گل و گلخانه. از خاک و کود گرفته تا تقویت کننده و بیلچه و... اما اینجا تمرکز بهبودیافتگان طلوع بی نشان ها پرورش خانواده کاکتوس است. کاکتوس های گوشتی، خاردار و... بچه ها با علاقه سرگرم کار هستند. حسین هم یکی از شاغلان در این بخش است. کار با گیاهان روحیه او برای ادامه زندگی و پافشاری برای ترک مواد را دوچندان کرده است. حسین تا جایی که به خاطر دارد همیشه مصرف کننده بوده است. وی پس از اخراج از دانشگاه سعی کرد وارد بازار کار مرتبط با رشته تحصیلی اش شود.

«وارد سینما شدم اما آنجا هم اخراج شدم. چرا؟ چون مدام خواب بودم».
به گفته حسین، دوران طلایی مصرف مواد، مصرف تریاک است. «من همیشه می گویم مصرف مواد مخدر مثل وامی می ماند که در اختیار م ا قرار می گیرد اما ب عد از چند سال با بهره سنگینی آن را از شما پس می گیرند. مواد چنان فرد مصرف کننده را زمین می زند که دیگر به سختی بتواند از جایش بلند شود».حسین بعد از اخراج از سینما وارد بازار کارگاه ساخت مبل شد. کار می کرد، پول درمی آورد اما همه دستمزدش پای بساط مصرف دود می شد و می رفت هوا.«دیگر همه چیز مصرف می کردم. هروئین، تزریق، شیشه اما افیون کراک خیلی وحشتناک بود. هرچه صنعتی بود تخریبش هم بیشتر بود».

دوست دارم برای گل ها ساز بزنم
حسین نفس عمیقی می کشد. دست های پینه بسته اش را به هم قفل می کند و روی یکی از گلدان های گل روبرویش خیره می شود. پرتو آفتاب رو ی صورتش باعث شده ابروهایش را در هم گره بخورد. کمی بعد ادامه می دهد: می دانی؟! وقتی مصرف می کنی با دست خودت زندگیت را به فروپاشی می کشانی.حسین  در طول سال های مصرفش بارها سعی کرد خود را از منجلابی که ساخته بود بیرون بکشد. در چندین کمپ بستری شد اما فایده ای نداشت.«از خانواده طرد شده بودم و هیچ یاوری نداشتم تا اینکه خیلی اتفاقی از طریق بهزیستی با جمعیت طلوع بی نشان ها آشنا شدم. اینجا روش کارشان با جاهای دیگر فرق دارد. در طلوع بیمار تبدیل به پزشک می شود. یعنی اول خودت را درمان می کنی و بعد از درمان برای بهبود بقیه تلاش می کنی».

حسین پس از چند ماه بهبودی وارد بخش کارآفرینی شد.
«در حال حاضر در بخش گلخانه هستم. کار با گیاهان نفسم را تازه کرد. حالم خوش شد. انگار که زندگی را در آغوش گرفتم. این گیاهان دوست داشتنی باعث ترکم شدند. من مثل پدر آنها هستم و مراقبت از این گل ها و گیاهان باعث شده مسئولیت پذیر شوم و اشتباهات گذشته را تکرار نکنم. حالا خیلی دلم می خواست می توانستم یک ساز یاد بگیرم و برای این گل ها بنوازم».
حسین خیلی خوشحال است که توانسته پس از سال ها مواد را کنار بگذارد و مشغول به کار شود. مرد جوان از کار و زندگی در این مرکز راضی است و می گوید: نگاه اینجا به معتاد و کارتن خواب فرق دارد. اینجا ما را با آغوش باز می پذیرند و برای ترک به جای اینکه اجباری در کار باشد از خود و احیای باورهایمان کمک می گیرند. کاش همه مردم هم دیدشان به افراد معتاد و کارتن خواب تغییر کند و به جای اینکه این افراد از سوی جامعه طرد شوند، برای ترک و پذیرششان در جامعه حمایت شوند.

با گل و گیاه به جنگ مواد می رویم
مهبد چشمی مسئول بخش نهال مهر است. «نهال مهر» عنوان یکی از زیرشاخه های کارآفرینی جمعیت طلوع بی نشان ها است.«اینجا ما با گل و گیاه به جن گ مواد می رویم و معتقدیم به این روش نهال مهر در این افراد و کسانی که این نهال ها را تهیه می کنند می روید».چشمی ادامه می دهد: یک روزی این افراد با مصرف مواد و کارتن خوابی چهره شهر را زشت کرده بودند اما امروز مردم کار دست همین افراد را تهیه می کنند و برای زیبایی آن را به خانه هایشان می برند. در واقع این گیاهان نماد و باور افرادی است که نگاهشان به زندگی عوض شده و باور کرده اند که می خواهند زندگی کنند. اینجا ما نه بچه ها را قضاوت می کنیم نه بی تفاوت از کنارشان رد می شویم. به آنها اعتماد می کنیم و کار و مسئولیت به دستشان می سپاریم و  امروز نتیجه اش را می توانید در قالب همین گل ها و گلخانه ببینید». به گفته مسئول بخش نهال مهر، شاید روزی با شنیدن عنوان کارتن خواب تصویر سیاهی در ذهنتان نقش می بست اما الان کار دست آنها گوشه خانه هایتان حال خوبی را برای شما به ارمغان می آورد.

وی درباره داستان شکل گیری گلخانه می گوید: «پنج سال پیش با یک کاکتوس شروع کردیم. چون کاکتوس مثل بچه های اینجا نماد مقاومت و ایستادگی است. بعد مدتی یک کاکتوس شد چند کاکتوس و اینجا پا گرفت».به گفته چشمی، کار با گل و گیاه بر سلامت روان بهبودیافتگان تاثیر مثبتی دارد و باعث می شود آنها راحت تر مواد را کنار بگذارند. «گیاهان موجودات زنده ای هستند که الهام بخش زندگی برا ی بهبود یافتگان اند. ما در این مدت که بهبودیافتگان در این بخش مشغول هستند و مراقبت و نگهداری از گیاهان را بر عهده دارند متوجه شدیم که مقاومتشان برای پاکی و عدم مصرف افزایش پیدا کرده است».

حالا این گلخانه به همت بهبودیافتگان که بعضی از آنها کارتن خوابی را نیز تجربه کرده اند گسترش یافته است.جمعیت طلوع بی نشان ها یک شعبه در یکی از پاساژهای شمال تهران دارد و دفتر مرکزی اش هم در یکی از ساختمان های این جمعیت قرار دارد. «همچنین ما در نمایشگاه ها و برنامه های مختلف نیز حضور پیدا  کرده و با اجاره غرفه کار دست بهبودیافتگان را به دیگران معرفی می کنیم و می فروشیم. حالا بعضی از شرکت ها، عروس و دامادها و... برای  هدیه دادن در مناسبت ها و مراسمشان به مهمان های خود از گلدان های کاکتوس بهبود یافتگان استفاده می کنند».
همه سود حاصل از فروش گل ها به چرخه جمعیت برمی گردد و از این طریق بهبودیافتگان شاغل در بخش های مختلف کارآفرینی جمعیت از جمله گلخانه نیز صاحب درآمد می شوند. «کارآفرینی تنها بخشی از خدماتی است که به بهبودیافتگان می دهیم تا بار دیگر به چرخه مصرف مواد برنگردند. دادن سرپناه(از این جهت که خیلی از آنها طرد شده اند)، فرایند درمان(مثل سم زدایی مواد از بدن)، آموزش مهارت های زندگی، اشتغال تنها بخش هایی از خدماتی است که جمعیت به جامعه هدف خود که اغلب زنان و مردان و نوجوانان مصرف کننده مواد و بی سرپناه یا کارتن خواب هستند ارائه می دهد.
 
مرجع : ایرنا
برچسب ها: اعتیاد معتاد