کشف چگونگی انقراض ماموت‌ها با احیای دی‌.ان‌.ای آنها

به گزارش ایسنا، احیای ماموت‌ها و کشف چگونگی انقراض این موجودات پشمی چیزی است که دانشمندان مدت‌هاست به دنبال آن هستند. اکنون ممکن است فناوری به اندازه کافی پیشرفت کرده باشد تا توضیح دهد که چرا اجداد فیل‌ها منقرض شده‌اند.دانشمندان دانشگاه "آکسفورد" در همین راستا، ژن‌های جمعیتی از ماموت‌ها را که از حدود ۴۰۰۰ سال پیش در جزیره سیبری به جا مانده‌اند، احیا کرده‌اند تا ببینند چه چیزی در این انقراض نقش داشته است. آنها پس از احیای ژن ماموت‌ها از طریق کشت سلولی، آنها را با دیگر ماموت‌ها و فیل‌های آسیایی مقایسه کردند تا براساس رفتار ژنتیکی شناخته شده به دنبال جهش‌های مشکل آفرین بگردند.آنطور که معلوم شد، حداقل یکی از ماموت‌های این جزیره دارای نقایص ژنتیکی بود و در بررسی ژن‌های ماموت‌های سیبری مشکلاتی در مورد باروری ماموت‌های نر، رشد عصبی، سیگنالینگ انسولین و حتی توانایی بو کردن گل‌ها مشاهده شد. این نشان می‌دهد که ممکن است ماموت‌ها به دلیل جمعیت کوچک‌شان(بین ۳۰۰ تا ۵۰۰) و انزوا در سرزمین سیبری صدمه دیده باشند و شانس بقای به این دلایل کاهش یافته باشد.البته این توضیح کاملی در مورد چرایی انقراض ماموت‌ها نیست، بلکه اغلب آنها(به همراه گونه‌های دیگر) بر اثر تغییر وضعیت آب و هوایی که باعث نابودی منطقه "تندرا"(tundra) شده است، از بین رفته‌اند، چرا که آنها به این محیط برای بقا نیازمند بوده‌اند.سرددشت یا توندرا در جغرافیا به ناحیه‌هایی گفته می‌شود که در آنها میانگین دمای گرم‌ترین ماه، میان صفر و ۱۰ درجه بالای صفر است و زمستان آن خیلی طولانی و سرد و تابستان خیلی کوتاه است. در توندرا در هر موقع از سال ممکن است سرما بروز کند. زیر خاک همیشه یخ بسته است و زمین در تابستان به شکل باتلاق در می‌آید. میزان بارندگی کمتر از ۲۵۰ میلی‌متر است و تنها گیاهان خیلی کوچک و کوتاه مانند خزه و گلسنگ در آنجا می‌توانند رشد کنند. در جنوب ناحیه توندرا، ناحیه‌ای جغرافیایی به نام تایگا و در جنوب آن استپ‌ها قرار گرفته‌اند. واژه توندرا از زبان کیلدین سامی (زبانی نزدیک به فنلاندی) گرفته شده و به معنی «دشت بی درخت» است.در نهایت این پژوهش یک تصویر واضح‌تر از نحوه انقراض ماموت‌ها در کنار دیگر گونه‌ها در این منطقه ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که فناوری می‌تواند به کشف سایر رازهای ماقبل تاریخ کمک کند.