به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۲۱:۵۸
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۱/۱۰ ساعت ۱۲:۱۲
کد مطلب : ۲۰۷۳۱۱

حرف‌های یک غسال زن در روزهای کرونایی

گروه جامعه: لیلا در این روزهای کرونایی در از درگذشتگان این بیماری و رنجی که می‌برد، گفت.
حرف‌های یک غسال زن در روزهای کرونایی
به گزارش ایرنا، لیلا تقوی غسال آرامستان سمنان است در صحبت‌هایی کرد که چکیده آن بدین شرح است: ابراز داشت: من‌هم مانند دیگر مردم جامعه از مریض شدن، مردن و از دست‌دادن عزیزانم می‌ترسم و به همین دلیل از تمام اقوام و بستگان در تماس‍های تلفنی متعدد می‌خواهم برای حفظ سلامت خود و قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا، در خانه بمانند.غسال سازمان مدیریت آرامستان های شهرداری سمنان گفت: هر روز  ساعت هفت و نیم صبح تا ۲ و نیم بعدارظهر در غسالخانه شهرداری سمنان مشغول به فعالیت هستم و اکنون با شیوع ویروس کرونا، فوتی‌های ناشی از این ویروس را با رعایت احکام اسلامی، شرعی و عرفی غسل و کفن می‌کنیم و هربار که پیکر بی‌جان بیماران مبتلا به کرونا را می‌بینم در ذهنم این جمله با علامت سوال پررنگ می‌شود که «چرا در خانه نمی‌مانیم تا عزیزانمان سالم باشند.»  برای غسل و کفن براساس احکام اسلامی، شرعی و عرفی فوتی‌های ناشی از ابتلا به ویروس کرونا، لباس‌های محافظ مخصوص می‌پوشم و ماسکی شبیه ماسک‌های مخصوص حفاظت برابر بمباران شیمیایی در زمان جنگ استفاده می‌کنم و صورتم را به منظور جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا می‌پوشانم.پیکر فوتی‌های ویروس کرونا مانند پیکر دیگر فوتی‌ها است و تفاوتی ندارد و چون نکات بهداشتی را رعایت می‌کنم ترسی ندارد، اما نگاه اطرافیان بعد از غسل و کفن فوتی‌های کرونا مرا می‌ترساند.نگاه اطرافیان وقتی که فوتی‌های کرونا به غسالخانه می‌آورند مرا آزار می‌دهد و گاه در تقلایی زیرکانه تلاش می‌کنند خود را از جسد دور کنند و دیدن این نگاه آزاردهنده مرا از کارم دلسرد می‌کند.

این غسال خانم ابراز داشت: نمی‌توان با شیوع ویروس کرونا دست از کار و تلاش برداشت و برخی کارها باید انجام شود تا کار مردم دچار گیر و گرفتاری نشود.در غسالخانه ویژه زنان ۲ نفر بودیم که همکارم با شیوع ویروس کرونا، از ادامه کار استعفا داد و رفت و من تمام مراحل غسل و کفن را به تنهایی انجام می‌دهم که گاه برایم خسته‌کننده است و توانم را می‌گیرد. بعد از پایان روز کاری با تعویض لباس کار و ضدعفونی کردن دست‌ها به خانه برمی‌گردم.وی افزود: از روز اول عید به سهم خود برای شکست ویروس کرونا به دیدن اقوام  و بستگان نرفتم و تلفنی ضمن احوالپرسی کردم.برای آیین تشییع پیکر فوتی‌های کرونا تقریبا هیچ یک از اعضای خانواده‌های آنان نیامدند. البته کار درستی است، چرا که همین کار مانع از انتقال ویروس کرونا، می‌شود.تا الان که نشنیدم همکارانم مبتلا به ویروس کرونا شده‌ باشند.از بین فوتی‌های کرونا که غسل و کفن کردم، چهره پیرزنی که بیش از ۱۰۰ سال سن داشت ذهنم را به خود مشغول کرد و ناراحت شدم.این خانم غسال افزود: لحظه‌ای که پیکر فوتی‌ها را غسل و کفن می‌کنم فقط این جمله از ذهنم عبور می‌کند که در این دنیا یک خوبی می‌ماند یک بدی، چه خوب است که نام نیک از ما به جا بماند.
برچسب ها: ویروس کرونا