به یاد سراج‌الکتاب،کاتب شاهکارهای ادبی

سید حسن میرخانی از نستعلیق‌نویسان معروف در سال 1291 در تهران متولد شد. او از کودکی به هنر خوشنویسی علاقه داشت و به همین دلیل از همان زمان این هنر را نزد پدرش که از شاگردان محمدرضا کلهر بود، آموخت. او در طول دوران آموزش خط، خطوط بسیاری را مشق می‌کرد، اما توجه و علاقه‌ی خاصی به خط نستعلیق داشت و در آن به سبک خاصی رسیده بود.از خطوطی که میرخانی به آن‌ها تسلط داشت می‌توان نستعلیق، نسخ، ثلث، تعلیق، رقاع، ریحان، شکسته نستعلیق و تحریر را نام برد.

میرخانی علاقه‌ خاصی به ادبیات و به خصوص شعر ایرانی داشت. خودش هم شعر می‌گفت و دیوان خودش را که با تخلص «بنده» آن را سروده بود به خط خودش نگارش کرد. علاقه‌اش به شعر باعث شده بود دیوان شاعران نامی ایران را برای نگارش انتخاب می‌کرد. از کتاب‌هایی که به خط میرخانی کتابت شدند می‌توان به کلیات سعدی، مثنوی مولوی، خمسه نظامی، دیوان حافظ، گزیده دیوان شمس تبریزی، ترانه‌های باباطاهر، ترجیع‌بند هاتف اصفهانی، ترجمه نفس‌المهموم، مجموعه هنر خط و نگارستان خط اشاره کرد.



یکی از مهم‌ترین کارهای میرخانی مشارکت در تاسیس انجمن خوشنویسان ایران بود. در سال‌های آغاز حکومت پهلوی دوم که هنر خوشنویسی شکوه و قدرت خود در دوران قاجار را از دست داده بود حسن میرخانی به همراه افرادی چون ابراهیم بوذری، حسن زرین‌خط، علی اکبر کاوه و سید حسین میرخانی اولین دوره کلاس‌های آزاد خوشنویسی را برپا کردند که در گذر زمان و مدیریت خسرو زعیمی پایه‌های تاسیس انجمن خوشنویسان ایران بنا نهاده شد.میرخانی علاوه بر رسیدن به سبک نو در خط نستعلیق و تلاش برای تاسیس انجمن خوشنویسان ایران، شاگردان بسیاری را در هنر خوشنویسی تربیت کرد که هر یک از آن‌ها امروز به یکی از اساتید برجسته‌ی هنر خوشنویسی تبدیل شده‌اند. فتحعلی واشقانی و جلیل رسولی از معروف‌ترین شاگردان میرخانی هستند.



همچنین کسانی چون مصطفی ذاکر شبیری، اویس وفسی، غلامحسین امیرخانی، علی اسماعیلی قوچانی، ناصر جواهرپور، سید محمد حسینی موحد، قاسم دماوندی، احمد عبدالرضایی، یدالله کابلی، ابوالحسن محصص، غلامرضا مشعشعی، منوچهر نوح سرشت، محمدجواد جدی، امیراحمد فلسفی و مهدی کریمی نیز از هنر میرخانی در کارهایشان بهره گرفته‌اند.سید حسن میرخانی در پنجم آذر ماه 1369 در تهران درگذشت.