نیروهای میانه‌رو و تندرو ایران دو روی یک سکه‌اند!

گروه سیاسی: شهروند آمریکایی-چینی‌تبار که ازسال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ به اتهام جاسوسی در اوین زندانی بود به تازگی از رویکرد هر دو جناح ایران نسبت به آمریکا می‌گوید: آمریکاستیزی ایدئولوژی ذاتی حکومت ایران است.
به نوشته دویچه‌وله آلمان، ژیو وانگ، چند ماه پس از توافق هسته‌ای با ایران، به اتهام جاسوسی برای آمریکا زندانی می‌شود و پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا برای همان اتهام به ده سال زندان محکوم می‌شود. وانگ در هفتم دسامبر سال ۲۰۱۹، در چارچوب توافق بین ایران و آمریکا بر سر مبادله زندانی، از زندان اوین آزاد می‌شود. او با انتشار گزارش مبسوطی در نشریه "فارن افرز" از تجربه خود در زندان اوین و سیاست سران جمهوری اسلامی ایران در قبال آمریکا می‌گوید. او برای تحقیق درباره دوران حکومت پادشاهان قاجار به ایران سفر کرده بود که به اتهام جاسوسی به زندان افتاد. وانگ گزارش خود را با نخستین تجربه‌اش از بازجویی در زندان اوین آغاز می‌کند و می‌گوید: «در اوت سال ۲۰۱۶، اندکی پس از آنکه  دستگیر شدم، یکی از بازجویان از من پرسید که درباره دشمنی بین آمریکا و ایران چه فکر می‌کنم. من صادقانه به او گفتم که همچون خیلی از شهروندان آمریکا بر این باور نیستم که باید بین ایران و آمریکا عداوتی وجود داشته باشد.» وانگ در ادامه گفته بود که به اعتقاد او باید باراک اوباما به ایران سفر کند و همان سیاستی را در پیش گیرد که زمانی  نیکسون با سفر به پکن برای کاهش تنش با چین دنبال کرده بود. وانگ در ادامه می‌گوید: «بازجوی من با پوزخند و لحنی تمسخرآمیز به من گفت که رئيس جمهوری آمریکا هرگز نمی‌تواند پایش را بر خاک این کشور بنهد. بعدها مقامات امنیتی از این سخن او علیه خودش در پرونده بهره گرفته‌اند.
وانگ می‌گوید ظرف  ۴۰ ماهی که در زندان اوین  به سر برده، متوجه خطای خود شده است. به باور وانگ، تصور نزدیکی سیاسی بین دو کشور ایران و آمریکا، تصوری خام بیش نیست و او چنین تصوری را برخاسته از یک "افسانه" می‌داند و می‌گوید صرف‌نظر از اینکه آمریکا چه سیاستی را دنبال کند، مقامات جمهوری اسلامی تغییری در رویکرد خود نسبت به آمریکا نخواهند داد. وانگ به نقش آمریکاستیزی در ایدئولوژی حکومت تئوکراتیک ایران اشاره کرده می‌گوید جمهوری اسلامی موجودیت و هستی خود را مدیون سیاست آمریکاستیزی است. به باور او، جمهوری اسلامی ایران نه تنها از آمریکاهراسی برای تقویت و گسترش نفوذ خود در منطقه بهره‌برداری می‌کند، بلکه از آن به عنوان ابزاری برای مقابله با مخالفان خود نیز استفاده می‌کند و با بهره گرفتن از سیاست آمریکاستیزی، "خود را به عنوان مدافع مسلمانان در برابر متجاوزان، در برابر امپریالیسم آمریکا" معرفی می‌کند لذا هیچ انگیزه برای کاهش تنش با آمریکا و تلاش برای عادیسازی مناسبات بین دو کشور ندارد. وانگ حتی مدعی شده است که تحریم‌های آمریکا علیه ایران برای مسئولان جمهوری اسلامی سودمند بوده است!
به ادعای او، این تحریم‌ها عملا نه تنها دست آن‌ها را برای انجام بسیاری از امور باز کرده، بلکه امکان چنگ انداختن بر فعالیت‌های اقتصادی توسط آن‌ها را فراهم آورده است. وانگ معتقد است که نیروهای میانه‌رو در ایران و از جمله حسن روحانی نه تنها هیچ پشتوانه قدرتی در اقتصاد و سیاست ندارند، بلکه حتی در تعامل با نیروهای تندرو فعالیت می‌کنند. نیروهای میانه‌رو و نیروهای تندرو در ایران دو روی یک سکه هستند. دو چهره متفاوت از ایران نشان می‌دهند و از این طریق از انزوای بین‌المللی می‌کاهند و حتی در بین کشورهای غربی یا در خود آمریکا بین سیاستمداران شکاف می‌اندازند. وانگ معتقد است که نیروهای تندرو برای پیشبرد سیاست‌های خود و برای ادامه حیات خود به نیروهای میانه‌رو نیاز دارند و نیروهای میانه‌رو نیز موقعیت و امتیازهای اجتماعی خود را وامدار تعامل با نیروهای تندرو هستند.