تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۱۱/۲۰ ساعت ۲۳:۲۸
کد مطلب : ۶۹۱۶۸
جنجالی ترین خارجی های لیگ ایران
گروه ورزشی: لیگ ایران خارجی های جنجالی زیادی را تا به این روز درخود دیده است.
مطرح ترین فوتبالیستی که در هفته های گذشته نامش را در رسانه های ایرانی خوانده ایم، نه یک بازیکن ایرانی است و نه ستاره های درج اول دنیا نظیر مسی و رونالدو. نامی که طی دو هفته اخیر در رسانه های ایران بیشتر از هر نام دیگری تکرار شده، علا عبدالزهرا است؛ یک فوتبالیست عراقی که شاید خودش هم هرگز فکر نمی کرد روزی تا این حد در فوتبال آسیا به شهرت برسد.
عبدالزهرا که در طول دوران فوتبالش مدتی را هم در تیم های ایرانی سپری کرده، آخرین بار در ابتدای فصل جاری برای بازی در تراکتورسازی به تبریز آمد اما بعد از مدتی کوتاه، به شکل ناگهانی و بی سروصدا از جمع تبریزی ها جدا شد و به کشورش بازگشت.
او که بعد از بازی ایران و عراق به سوژه شکایت ایرانی ها و چهره پر سر و صدای این بازی بدل شد، حالا اعلام کرده حتی اگر یک میلیارد دلار هم به او بدهند هرگز به ایران بازنخواهد گشت.
اما عبدالزهرا تنها بازیکنی نیست که دوران حضورش در ایران را با سروصدای زیاد و حاشیه های مبهم به پایان می رساند؛ پیش از او، خارجی های دیگری هم بوده اند که بنا به دلایل مختلف از ایران رفته اند؛ طوری که هرگز بازنگشتند.
چیکوی نسیه بر!
طی سال های 81 و 82 یعنی در اولین دوره های لیگ برتر ایران، در تیم فولاد خوزستان بازیکنی آفریقایی حضور داشت به نام ایپکورد چیکو. این بازیکن سیاه پوست هم از جمله فوتبالیست های خارجی بود که در لیگ ایران بازی کردند اما حاشیه های مربوط به حضورشان بسیار گسترده تر از متن بود و در نهایت همین حواشی باعث ترک زودهنگام ایران توسط آنها شد.
چیکوی سیه چرده که ظاهرا نتوانسته بود خودش را با شرایط فرهنگی کشور ایران وفق دهد، اتفاقات غجیب و غریب و دردسرهای متعددی در اهواز ایجاد کرد که برخی از آنها نقابل ذکر نیستند اما یکی از حاشیه های قابل ذکر او علاقه اش به «نسیه» بود که طلبکاران زیادی را در شهر اهواز روی دست باشگاه فولاد گذاشت.
چیکو آنقدر از کسبه شهر اهواز به صورت نسیه خرید کرده و وعده روزهای آتی را داده بود که فولادی ها مجبور شدند برای تسویه حساب های او رقمی در حدود 6 میلیون تومان (سال 82) به کسبه و صاحبان اجناس بپردازند!
در مورد این بازیکن گفته می شد که بارها در هنگام رانندگی به در بسته خورده و بازگشته است! تا اینکه در نهایت مدیران باشگاه فولاد درهای خروج را به او نشان دادند و چیکو برای همیشه از ایران رفت.
هپاتیتی ها، ایدزی ها و ... آن مرحوم
در میان فوتبالیست های خارجی که آخر و عاقبت خوشی در ایران پیدا نکردند، شاید عجیب ترین و تلخ ترین سرگذشت را بازیکنانی داشتند که با مشکل بیماری هپاتیت دست به گریبان بودند و یکی از آنها حتی فرصت دوباره دیدن کشورش را هم به دست نیاورد.
«هروه اوساله» یکی از این بازیکنانی بود که تیم فوتبال پرسپولیس در دوره اول مربیگری علی دایی، قصد به خدمت گرفتن او را داشت اما وقتی این بازیکن اهل بورکینافاسو وبرای معاینه پزشکی به محل فدراسیون مراجعه کرد، مشخص شد به بیماری هپاتیت B دچار است و عقد قرارداد باشگاه پرسپولیس با او کلا منتفی شد.
علاوه بر اوساله، بازیکن دیگری به نام «تاناسا» که مورد توجه مربیان تیم آلومینیوم هرمزگان قرار گرفته و قرار بود با این تیم قرارداد ببندد به دلیل مشابه نتوانست در ایران بماند و به کشورش بازگشت.
اما سرنوشت دروازه بانی به نام «ساموئل اوکویه» را به یاد بیاورم به این نتیجه می رسیم که اوساله و تاناسا فوتبالیست های عاقبت به خیری بوده اند. اوکویه که یکی از عجیب ترین خاطرات فوتبال ایران را در زمینه واردات بازیکن خارجی رقم زده است، برای بازی در لیگ دسته اول به ایران آمده بوداما به دلیل بیماری نه تنها موفق به بازی نشد بلکه در ایران جان خود را از دست داد.
این دروازه بان نیجریه ای چند روز پس از عقد قرارداد با تیم دسته اولی سرخپوشان دلوارافزار، در یکی از بیمارستان های تهران بستری شد و به دلیل ابتلا به بیماری ایدز درگذشت.
مردی که 6 امتیاز پرسپولیس را پراند
هواداران تیم پرسپولیس حتما خاطراشان هست که این تیم در لیگ هفتم (87-86) به دلیل شکایت یک بازیکن خارجی 6 امتیاز جریمه شد و البته در نهایت با وجود کسر این 6 امتیاز به مقام قهرمانی در لیگ برتر رسید اما شاید خیلی ها نام بازیکنی که با شکایتش باعث این اتفاق شد را از یاد برده باشند.
رافائل نیجریه ای همان بازیکنی بود که بعد از ترک پرسپولیس برای دریافت مطالباتش به فیفا شکایت کرد و توانست قرمزپوشان تهرانی را در دادگاه فیفا محکوم کند. این در حالی بود که رافائل اصلا نتوانسته بود در دوران حضورش در پرسپولیس خود را به مربیان این تیم اثبات کرده و در ترکیب قرار بگیرد.
رافائل نیجریه ای با اصرار عجیب «آری هان» سرمربی هلندی پرسپولیس در سال 84 به ایران آمد. او علاوه بر اینکه بازیکن فوق العاده ضعیفی بود، هپاتیت هم داشت و بنابراین هرگز خدمتی به پرسپولیس نکرد اما برای اینکه فهرست خدمات نکرده اش به فوتبال ایران را تکمیل کند، شکایتی هم به فیفا کرد و ضمن دریافت جریمه نقدی باعث شد طبق رأی فیفا در هفتمین دوره لیگ برتر، 6 امتیاز از پرسپولیس کسر کنند!
عیبی وار فلاویو، عیبی وار
فلاویو لوپز؛ این نام برای فوتبالی های ایران و به خصوص برای هواداران تراکتورسازی تبریز، نام بسیار آشنایی است. این بازیکن پرتغالی در ماه های حضورش در تراکتورسازی یکی از محبوب ترین بازیکنان این تیم بود و کام تبریزی ها را از نمایش های جذاب خودش حسابی سیراب کرده بود اما بلافاصله بعد از اینکه با مسئولان باشگاه به مشکل خورد و تبریز را ترک کرد، چنان مصاحبه تند و تیزی علیه باشگاه و مسئولان و هوادارانش انجام داد که به چهره ای منفور نزد هواداران متعصب تراکتور بدل شد.
چهره سابقا محبوب تراکتورسازان، حالا اگر کلاه اش هم در حوالی تبریز به زمین بیفتد مطمئنا دیگر برای برداشتن آن به ایران سفر نخواهد کرد و ترجیح می دهد باقیمانده عمرش را بدون کلاه سر کند؛ هر چه باشد بدون کلاه می توان زندگی کرد ولی بدون سر هرگز!
چشم های بازار را کور کردند
در میان واردات خارجی فوتبال ایران، نام بازیکنانی هم دیده می شود که دوران حضورشان در ایران خیلی کوتاه بوده اما نه به دلایل حاشیه ای و دردسرساز، بلکه به خاطر کیفیت فنی پایین و عدم بازدهی برای تیم های باشگاهی لیست این بازیکنان، سیاهه بلندبالایی را تشکیل می دهد که شاید اشاره به تک تک آنها در این مطلب ممکن نباشد اما رجوع به خاطرات برخی باز این خریدهای اشتباهی هم خالی از لطف نیست.
فابریتیسو برزیلی یکی از این بازیکنان بود که البته از برزیلی بودن فقط نامش را یدک می کشید و کسی متوجه نشد او و رافائل گومز در سال 82 چگونه سر از استقلال تهران درآوردند. فابریتسیو در پاسخ به انتقادات، جمله ای ماندگار به زبان آورد و گفت: «اگر تکنیک داشتم که به ایران نمی آمدم، می رفتم بارسلونا!»
کارلوس ریوه را و خوزه تورس، دو بازیکن پانامایی بودند که در سال 84 به پرسپولیس آمدند. آنها جمعا یک بازی برای این تیم انجام دادند و به دلیل کهولت سن، خیلی زود به کشورشان برگشتند.
سان جان اورسوویچ مقدونیه ای به طرز عجیبی در زمان سرمربیگری مرحوم ناصر حجازی به استقلال پیوست و پس از مدتی کوتاه و حضوری ناموفق از این تیم جدا شد. زیاد شعبو و طارق جبان، دو بازیکن اهل سوریه در زمان مدیریت محمد حسن انصاری فر به پرسپولیس پیوستند. انصاری فر در راه آهن شهر ری نیز محمد زینو و محمود آمته را از همین کشور به خدمت گرفت که جذب این چهار بازیکن در مجموع منجر به خروج صدها هزار دلار ارز از ایران شد.
سامبو چوجی که در زمان سرمربیگری علی پروین از نیجریه به پرسپولیس پیوست نیز از ساده ترین اصول فوتبال بی اطلاع بود. سرمربی پرسپولیس نام خانوادگی او را «جوجه» تلفظ می کرد!
مورد به یادماندنی پائولو دی کارمو
اما در میان بازیکنان بی کیفیتی که به ایران آمدند و با ناکامی برگشتند، پائولو دی کارموی برزیلی یک مورد منحصر به فرد و به یادماندنی بود. دوکارمو در زمان سرمربیگری افشین قطبی و با این عنوان که آقای گل فوتبال برزیل است به ایران آمد اما بعدها مشخص شد که عضو یک تیم محلی در برزیل بوده که مدیرعامل اش اهل کره جنوبی است.
این مهاجم در اولین بازی اش برای پرسپولیس روبروی سپاهان اصفهان ایستاد و بارها و بارها فرصت های مسلم گلزنی را از دست داد تا کم کم شائبه ها در مورد بازیکن بودن او شکل بگیرد.
او در هفته های بعدی فقط یک بار در مقابل فولاد خوزستان موفق به گلزنی شد که از قضات این یک گل هم در جریان شکست 3-2 قرمزپوشان به ثمر رسید و دردی از این تیم دوا نکرد.
دی کارمو خیلی زود مجبور به ترک پرسپولیس شد و بعد از این که داماش لرستان هم او را نخواست، به کشورش باز گشت اما با ده ها هزار دلاری که از پرسپولیس گرفت، در برزیل یک مغازه پرنده فروشی باز کرد و سال ها به خیر و خوشی در این کشور زندگی کرد!
پروفسور و امپراتور بدهکاران مالیاتی
سوای بازیکنان خارجی که به دلایل مختلف کشورمان را ترک کرده و دیگر پشت سرشان را نگاه نکرده اند، از یکی دو مربی هم می توان یاد کرد که به دلیل بدهی مالیاتی بعد از ترک ایران، هرگز موفق به بازگشت نشده اند.
برانکو وایوانکوویچ و افشن قطبی دو مربی سرشناسی که سابقه سرمربیگری تیم ملی ایران هم در کارنامه هر دوی آنها دیده می شود سال هاست به دلیل بدهی مالیاتی از حضور در ایران سر باز می زنند چون آمدن آنها به ایران مترادف است با ماندگار شدن آنها در این کشور و برای خروج مجدد از ایران باید حساب های مالیاتی خود را تسویه کنند.
جالب اینکه بدهی مالیاتی برانکو در ابتدا فقط 130 میلیون تومان بوده که نسبت به موارد مشابه رقم کمی محسوب می شود اما به همین بدهی ناچیز در طول این سال ها دیرکرد و جریمه تعلق گرفته و تا حدود 600 میلیون تومان افزایش یافته است.
فقط تو می توانستی!
یکی از متفاوت ترین بازیکنان خارجی در فوتبال ایران «جان دی نگودی» کامرونی بود که چند سالی در تیم های مشهدی بازی می کرد؛ البته به شرطی که از صفت «متفاوت» معنای مثبتی برداشت نکنید!
نگودی طی ماه های حضورش در فوتبال ایران دو بار به شدت خبرساز شد و در نهایت پس از به جا گذاشتن دو خاطره فراموش نشدنی از خودش، ایران را ترک کرد.
در بار اول، او هنگامی که بازیکن ابومسلم مشهد بود؛ وسط بازی با ملوان بندرانزلی نیاز به قضای حاجت پیدا کرد و چون راه سرویس های بهداشتی ورزشگاه دور بود مشکل را به شکل ساده تری در همان نزدیکی ها رفع و رجوع کرد!
بعد از این اتفاق باورنکردنی، نگودی برای مدتی دچار محرومیت شد و بعد از بازگشت به میادین به تیم پیام مشهد رفت. یک سال بعد از ماجراهای بازی ابومسلم - ملوان، او در دیدار پیام مشهد مقابل تربیت یزد وقتی بازی به درگیری فیزیکی بازیکنان دو تیم منجر شد یک بار نقش های اصلی را در این درگیری ایفا کرد و در وسط زمین به ضرب و شتم بازیکنان حریف، تماشاگران و مسئولان پرداخت!
این بار نگودی مجبور شد برای همیشه ایران را ترک کرده و ادامه حماسه سازی هایش را در کشور خودش پی بگیرد.
دردسرهای آقای کلین شیت
نیلسون کوریا، یکی از آخرین بازیکنان خارجی بود که تا همین چند هفته قبل در فوتبال ایران حضور داشت و به تازگی کشورمان را ترک کرده است. این دروازه بان برزیلی طی سه فصل حضور در پرسپولیس عملکرد خوبی از نظر فنی داشت تا جایی که به یکی از محبوب ترین گلرهای تاریخ این تیم بدل شد.
نیلسون طی دوران بازی در پرسپولیس حاشیه و دردسر خاصی نداشت اما به محض آن که ایران را ترک کرد، حرف و حدیث هایی در مورد مسائل اخلاقی او مطرح شد.
در ابتدای فصل جاری با ورود سوشا مکانی به پرسپولیس، جایگاه نیلسون در این تیم متزلزل شد و در ادامه حضور همزمان این دو دروازه بان باعث شد هیچ کدام از آنها نتوانند انتظارات را برآورده کنند.
این وضعیت، حکم به جدایی یکی از آن دو از پرسپولیس داد و قرعه خروج به نام نیلسون افتاد. به محض جدایی نیلسون از پرسپولیس، بحث انتقال او به تبریز و بازی در تیم گسترش فولاد بر سر زبان ها افتاد اما این انتقال هم محقق نشد و نیلسون به کشورش بازگشت.
در مورد او گفته می شود یک مورد ارتکاب به جرایم اخلاقی در محل زندگی اش در پرونده دارد که البته مشخص نیست چرا این موضوع اینقدر با تاخیر و بعد از خروج او از کشور مطرح شده است
عبدالزهرا که در طول دوران فوتبالش مدتی را هم در تیم های ایرانی سپری کرده، آخرین بار در ابتدای فصل جاری برای بازی در تراکتورسازی به تبریز آمد اما بعد از مدتی کوتاه، به شکل ناگهانی و بی سروصدا از جمع تبریزی ها جدا شد و به کشورش بازگشت.
او که بعد از بازی ایران و عراق به سوژه شکایت ایرانی ها و چهره پر سر و صدای این بازی بدل شد، حالا اعلام کرده حتی اگر یک میلیارد دلار هم به او بدهند هرگز به ایران بازنخواهد گشت.
اما عبدالزهرا تنها بازیکنی نیست که دوران حضورش در ایران را با سروصدای زیاد و حاشیه های مبهم به پایان می رساند؛ پیش از او، خارجی های دیگری هم بوده اند که بنا به دلایل مختلف از ایران رفته اند؛ طوری که هرگز بازنگشتند.
چیکوی نسیه بر!
طی سال های 81 و 82 یعنی در اولین دوره های لیگ برتر ایران، در تیم فولاد خوزستان بازیکنی آفریقایی حضور داشت به نام ایپکورد چیکو. این بازیکن سیاه پوست هم از جمله فوتبالیست های خارجی بود که در لیگ ایران بازی کردند اما حاشیه های مربوط به حضورشان بسیار گسترده تر از متن بود و در نهایت همین حواشی باعث ترک زودهنگام ایران توسط آنها شد.
چیکوی سیه چرده که ظاهرا نتوانسته بود خودش را با شرایط فرهنگی کشور ایران وفق دهد، اتفاقات غجیب و غریب و دردسرهای متعددی در اهواز ایجاد کرد که برخی از آنها نقابل ذکر نیستند اما یکی از حاشیه های قابل ذکر او علاقه اش به «نسیه» بود که طلبکاران زیادی را در شهر اهواز روی دست باشگاه فولاد گذاشت.
چیکو آنقدر از کسبه شهر اهواز به صورت نسیه خرید کرده و وعده روزهای آتی را داده بود که فولادی ها مجبور شدند برای تسویه حساب های او رقمی در حدود 6 میلیون تومان (سال 82) به کسبه و صاحبان اجناس بپردازند!
در مورد این بازیکن گفته می شد که بارها در هنگام رانندگی به در بسته خورده و بازگشته است! تا اینکه در نهایت مدیران باشگاه فولاد درهای خروج را به او نشان دادند و چیکو برای همیشه از ایران رفت.
هپاتیتی ها، ایدزی ها و ... آن مرحوم
در میان فوتبالیست های خارجی که آخر و عاقبت خوشی در ایران پیدا نکردند، شاید عجیب ترین و تلخ ترین سرگذشت را بازیکنانی داشتند که با مشکل بیماری هپاتیت دست به گریبان بودند و یکی از آنها حتی فرصت دوباره دیدن کشورش را هم به دست نیاورد.
«هروه اوساله» یکی از این بازیکنانی بود که تیم فوتبال پرسپولیس در دوره اول مربیگری علی دایی، قصد به خدمت گرفتن او را داشت اما وقتی این بازیکن اهل بورکینافاسو وبرای معاینه پزشکی به محل فدراسیون مراجعه کرد، مشخص شد به بیماری هپاتیت B دچار است و عقد قرارداد باشگاه پرسپولیس با او کلا منتفی شد.
علاوه بر اوساله، بازیکن دیگری به نام «تاناسا» که مورد توجه مربیان تیم آلومینیوم هرمزگان قرار گرفته و قرار بود با این تیم قرارداد ببندد به دلیل مشابه نتوانست در ایران بماند و به کشورش بازگشت.
اما سرنوشت دروازه بانی به نام «ساموئل اوکویه» را به یاد بیاورم به این نتیجه می رسیم که اوساله و تاناسا فوتبالیست های عاقبت به خیری بوده اند. اوکویه که یکی از عجیب ترین خاطرات فوتبال ایران را در زمینه واردات بازیکن خارجی رقم زده است، برای بازی در لیگ دسته اول به ایران آمده بوداما به دلیل بیماری نه تنها موفق به بازی نشد بلکه در ایران جان خود را از دست داد.
این دروازه بان نیجریه ای چند روز پس از عقد قرارداد با تیم دسته اولی سرخپوشان دلوارافزار، در یکی از بیمارستان های تهران بستری شد و به دلیل ابتلا به بیماری ایدز درگذشت.
مردی که 6 امتیاز پرسپولیس را پراند
هواداران تیم پرسپولیس حتما خاطراشان هست که این تیم در لیگ هفتم (87-86) به دلیل شکایت یک بازیکن خارجی 6 امتیاز جریمه شد و البته در نهایت با وجود کسر این 6 امتیاز به مقام قهرمانی در لیگ برتر رسید اما شاید خیلی ها نام بازیکنی که با شکایتش باعث این اتفاق شد را از یاد برده باشند.
رافائل نیجریه ای همان بازیکنی بود که بعد از ترک پرسپولیس برای دریافت مطالباتش به فیفا شکایت کرد و توانست قرمزپوشان تهرانی را در دادگاه فیفا محکوم کند. این در حالی بود که رافائل اصلا نتوانسته بود در دوران حضورش در پرسپولیس خود را به مربیان این تیم اثبات کرده و در ترکیب قرار بگیرد.
رافائل نیجریه ای با اصرار عجیب «آری هان» سرمربی هلندی پرسپولیس در سال 84 به ایران آمد. او علاوه بر اینکه بازیکن فوق العاده ضعیفی بود، هپاتیت هم داشت و بنابراین هرگز خدمتی به پرسپولیس نکرد اما برای اینکه فهرست خدمات نکرده اش به فوتبال ایران را تکمیل کند، شکایتی هم به فیفا کرد و ضمن دریافت جریمه نقدی باعث شد طبق رأی فیفا در هفتمین دوره لیگ برتر، 6 امتیاز از پرسپولیس کسر کنند!
عیبی وار فلاویو، عیبی وار
فلاویو لوپز؛ این نام برای فوتبالی های ایران و به خصوص برای هواداران تراکتورسازی تبریز، نام بسیار آشنایی است. این بازیکن پرتغالی در ماه های حضورش در تراکتورسازی یکی از محبوب ترین بازیکنان این تیم بود و کام تبریزی ها را از نمایش های جذاب خودش حسابی سیراب کرده بود اما بلافاصله بعد از اینکه با مسئولان باشگاه به مشکل خورد و تبریز را ترک کرد، چنان مصاحبه تند و تیزی علیه باشگاه و مسئولان و هوادارانش انجام داد که به چهره ای منفور نزد هواداران متعصب تراکتور بدل شد.
چهره سابقا محبوب تراکتورسازان، حالا اگر کلاه اش هم در حوالی تبریز به زمین بیفتد مطمئنا دیگر برای برداشتن آن به ایران سفر نخواهد کرد و ترجیح می دهد باقیمانده عمرش را بدون کلاه سر کند؛ هر چه باشد بدون کلاه می توان زندگی کرد ولی بدون سر هرگز!
چشم های بازار را کور کردند
در میان واردات خارجی فوتبال ایران، نام بازیکنانی هم دیده می شود که دوران حضورشان در ایران خیلی کوتاه بوده اما نه به دلایل حاشیه ای و دردسرساز، بلکه به خاطر کیفیت فنی پایین و عدم بازدهی برای تیم های باشگاهی لیست این بازیکنان، سیاهه بلندبالایی را تشکیل می دهد که شاید اشاره به تک تک آنها در این مطلب ممکن نباشد اما رجوع به خاطرات برخی باز این خریدهای اشتباهی هم خالی از لطف نیست.
فابریتیسو برزیلی یکی از این بازیکنان بود که البته از برزیلی بودن فقط نامش را یدک می کشید و کسی متوجه نشد او و رافائل گومز در سال 82 چگونه سر از استقلال تهران درآوردند. فابریتسیو در پاسخ به انتقادات، جمله ای ماندگار به زبان آورد و گفت: «اگر تکنیک داشتم که به ایران نمی آمدم، می رفتم بارسلونا!»
کارلوس ریوه را و خوزه تورس، دو بازیکن پانامایی بودند که در سال 84 به پرسپولیس آمدند. آنها جمعا یک بازی برای این تیم انجام دادند و به دلیل کهولت سن، خیلی زود به کشورشان برگشتند.
سان جان اورسوویچ مقدونیه ای به طرز عجیبی در زمان سرمربیگری مرحوم ناصر حجازی به استقلال پیوست و پس از مدتی کوتاه و حضوری ناموفق از این تیم جدا شد. زیاد شعبو و طارق جبان، دو بازیکن اهل سوریه در زمان مدیریت محمد حسن انصاری فر به پرسپولیس پیوستند. انصاری فر در راه آهن شهر ری نیز محمد زینو و محمود آمته را از همین کشور به خدمت گرفت که جذب این چهار بازیکن در مجموع منجر به خروج صدها هزار دلار ارز از ایران شد.
سامبو چوجی که در زمان سرمربیگری علی پروین از نیجریه به پرسپولیس پیوست نیز از ساده ترین اصول فوتبال بی اطلاع بود. سرمربی پرسپولیس نام خانوادگی او را «جوجه» تلفظ می کرد!
مورد به یادماندنی پائولو دی کارمو
اما در میان بازیکنان بی کیفیتی که به ایران آمدند و با ناکامی برگشتند، پائولو دی کارموی برزیلی یک مورد منحصر به فرد و به یادماندنی بود. دوکارمو در زمان سرمربیگری افشین قطبی و با این عنوان که آقای گل فوتبال برزیل است به ایران آمد اما بعدها مشخص شد که عضو یک تیم محلی در برزیل بوده که مدیرعامل اش اهل کره جنوبی است.
این مهاجم در اولین بازی اش برای پرسپولیس روبروی سپاهان اصفهان ایستاد و بارها و بارها فرصت های مسلم گلزنی را از دست داد تا کم کم شائبه ها در مورد بازیکن بودن او شکل بگیرد.
او در هفته های بعدی فقط یک بار در مقابل فولاد خوزستان موفق به گلزنی شد که از قضات این یک گل هم در جریان شکست 3-2 قرمزپوشان به ثمر رسید و دردی از این تیم دوا نکرد.
دی کارمو خیلی زود مجبور به ترک پرسپولیس شد و بعد از این که داماش لرستان هم او را نخواست، به کشورش باز گشت اما با ده ها هزار دلاری که از پرسپولیس گرفت، در برزیل یک مغازه پرنده فروشی باز کرد و سال ها به خیر و خوشی در این کشور زندگی کرد!
پروفسور و امپراتور بدهکاران مالیاتی
سوای بازیکنان خارجی که به دلایل مختلف کشورمان را ترک کرده و دیگر پشت سرشان را نگاه نکرده اند، از یکی دو مربی هم می توان یاد کرد که به دلیل بدهی مالیاتی بعد از ترک ایران، هرگز موفق به بازگشت نشده اند.
برانکو وایوانکوویچ و افشن قطبی دو مربی سرشناسی که سابقه سرمربیگری تیم ملی ایران هم در کارنامه هر دوی آنها دیده می شود سال هاست به دلیل بدهی مالیاتی از حضور در ایران سر باز می زنند چون آمدن آنها به ایران مترادف است با ماندگار شدن آنها در این کشور و برای خروج مجدد از ایران باید حساب های مالیاتی خود را تسویه کنند.
جالب اینکه بدهی مالیاتی برانکو در ابتدا فقط 130 میلیون تومان بوده که نسبت به موارد مشابه رقم کمی محسوب می شود اما به همین بدهی ناچیز در طول این سال ها دیرکرد و جریمه تعلق گرفته و تا حدود 600 میلیون تومان افزایش یافته است.
فقط تو می توانستی!
یکی از متفاوت ترین بازیکنان خارجی در فوتبال ایران «جان دی نگودی» کامرونی بود که چند سالی در تیم های مشهدی بازی می کرد؛ البته به شرطی که از صفت «متفاوت» معنای مثبتی برداشت نکنید!
نگودی طی ماه های حضورش در فوتبال ایران دو بار به شدت خبرساز شد و در نهایت پس از به جا گذاشتن دو خاطره فراموش نشدنی از خودش، ایران را ترک کرد.
در بار اول، او هنگامی که بازیکن ابومسلم مشهد بود؛ وسط بازی با ملوان بندرانزلی نیاز به قضای حاجت پیدا کرد و چون راه سرویس های بهداشتی ورزشگاه دور بود مشکل را به شکل ساده تری در همان نزدیکی ها رفع و رجوع کرد!
بعد از این اتفاق باورنکردنی، نگودی برای مدتی دچار محرومیت شد و بعد از بازگشت به میادین به تیم پیام مشهد رفت. یک سال بعد از ماجراهای بازی ابومسلم - ملوان، او در دیدار پیام مشهد مقابل تربیت یزد وقتی بازی به درگیری فیزیکی بازیکنان دو تیم منجر شد یک بار نقش های اصلی را در این درگیری ایفا کرد و در وسط زمین به ضرب و شتم بازیکنان حریف، تماشاگران و مسئولان پرداخت!
این بار نگودی مجبور شد برای همیشه ایران را ترک کرده و ادامه حماسه سازی هایش را در کشور خودش پی بگیرد.
دردسرهای آقای کلین شیت
نیلسون کوریا، یکی از آخرین بازیکنان خارجی بود که تا همین چند هفته قبل در فوتبال ایران حضور داشت و به تازگی کشورمان را ترک کرده است. این دروازه بان برزیلی طی سه فصل حضور در پرسپولیس عملکرد خوبی از نظر فنی داشت تا جایی که به یکی از محبوب ترین گلرهای تاریخ این تیم بدل شد.
نیلسون طی دوران بازی در پرسپولیس حاشیه و دردسر خاصی نداشت اما به محض آن که ایران را ترک کرد، حرف و حدیث هایی در مورد مسائل اخلاقی او مطرح شد.
در ابتدای فصل جاری با ورود سوشا مکانی به پرسپولیس، جایگاه نیلسون در این تیم متزلزل شد و در ادامه حضور همزمان این دو دروازه بان باعث شد هیچ کدام از آنها نتوانند انتظارات را برآورده کنند.
این وضعیت، حکم به جدایی یکی از آن دو از پرسپولیس داد و قرعه خروج به نام نیلسون افتاد. به محض جدایی نیلسون از پرسپولیس، بحث انتقال او به تبریز و بازی در تیم گسترش فولاد بر سر زبان ها افتاد اما این انتقال هم محقق نشد و نیلسون به کشورش بازگشت.
در مورد او گفته می شود یک مورد ارتکاب به جرایم اخلاقی در محل زندگی اش در پرونده دارد که البته مشخص نیست چرا این موضوع اینقدر با تاخیر و بعد از خروج او از کشور مطرح شده است
مرجع : برترین ها
