تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۶/۱۳ ساعت ۱۰:۴۹
کد مطلب : ۸۹۵۷۴
مقاله وارده
مخالفان توافق یا ناهمراهان همدلی و ...!
محمد خانه‌زر
گروه سیاسی: دولت روحانی که یکی از وعده‌هاي مهم به مردم و حامیان را در کارزار انتخاباتی، حل و فصل پرونده هسته ای اعلام کرد، نهایتاً توانست به وعده خود جامه عمل بپوشاند و در سایه حمایت‌هاي مقام معظم رهبری و با کلید جادویی خود، قفل پرونده هسته ای را با بیش از ده سال مذاکره قبلی بی حاصل، با اقتدار و با در نظر گرفتن منافع ملی و اصول نظام جمهوری اسلامی ایران باز نماید و با یک توافق بُردـ بُرد به سرانجام قابل قبولی برساند.
موضوع پرونده هسته ای که در یک طرف آن جمهوری اسلامی ایران یکه و تنها امّا در موضع اقتدار و مصمّم در اثبات حقانیت حقوق مسلّم خود و در دیگر سوی آن، قدرتهای بزرگ یا همان 1+5 و با تشویق‌هاي بعضی دیگر از کشورهای جهانی و منطقه ای قرار داشتند، شباهت بسیاریرا به دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در ذهن تداعی میکرد. جنگ تحمیلی هشت ساله که در آن رژیم بعثی عراق با حمایت همه جانبه کشورهای منطقه ای و جهانی در برابر انقلاب و نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران صف آرایی کرده بودند.جنگی نابرابر که در آن ملت قهرمان ایران با ایستادگی، پایداری و جانفشانی بی نظیر خود، از وجب به وجب خاک سرزمین اسلامی، انقلاب و نظام جمهوری اسلامی با اقتدار تمام پاسداری نمودند.
دولت تدبیر و امید که با شعار اعتدال به خواست و رأی مردم سکان اجرایی کشور را در دست گرفت، مهم ترین اولویت سیاست خارجی خود را به حل و فصل پرونده هسته ای با از سرگیری مجدد مذاکرات بر اساس عزت، حکمت و مصلحت با دیگر طرف خود اختصاص داد و در این مسیر سخت و دشوار برای حصول یک نتیجه راضی کننده که تأمین کنندهمنافع ملی، اصول و مبانی نظام جمهوری اسلامی باشد، بسیار مصمّم و جدی بود.
دولت هشت ساله آقای محمود احمدی نژاد که با رویکرد دیپلماسیتهاجمی در سیاست خارجی، پرونده هسته ای را به کلافی سر در گُم تبدیل کرده بود، علاوه بر اینکه نتوانست گامهای مثبت و راضی کننده ای را در حل و فصل این پرونده با دیگر طرف مذاکره بردارد،شوربختانه موجبات ارجاع پرونده هسته ای را به شورای امنیت فراهم نمود که نتیجه آن تصویب 6 قطعنامه از سال 1385 تا 1390 از سوی این شورا و به تبع آن اِعمال و وضع تحریمهای ظالمانهای بود که مشکلاتی را در عرصه داخلی و خارجی برای ایران بوجود آورد.
اکنون همان کسانی که خواسته یا ناخواسته موجب عدم دستیابی به توافق و حل و فصل پرونده هسته ای شده بودند و با اتخاذ رویکردهایی بی ثمر، بخشی از بن بست در مذاکرات قبلی و وضع تحریمهای سخت را علیه دولت و ملت مقاوم و اسلامی ایران بوجود آوردند، به مخالفت و انتقاد از توافق هسته ای یا برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) مشغول شده اند و خود را دلواپسان برجام مي‌دانند و آشکارا خنجر را از رو علیه دولت روحانی بسته اند و سعی دارند تا با تبلیغات دامنه دار و بی وقفه، دولت و توافق را به چالش بکشند و این موفقیت و پیروزی را که بنا به گفته دکتر روحانی یک توافق بُردـ بُرد است به زیر سوال ببرند. توافقی که رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، آقای هاشمی رفسنجانی آن را با پیروزی رزمندگان در آزادسازی خرمشهر مقایسه کرده اند.
این عدّه اندک مخالف توافق در تلاشند تا این حلاوت و شیرینی را به کام ملت شریف، انقلابی و همیشه در صحنه ایران تلخ کنند. به نظر مي‌رسد که این دلواپسان اندک و کم شمار که تاب و تحمل حل و فصل پرونده هسته ای را توسط دولت تدبیر و امید و در سایه حمایت ها، ارشادات و رهنمودهای حکیمانه مقام معظم رهبری ندارند وبه اصطلاح قافیه را باخته اند، سعی دارند تا این آرامش روانی مردم را که با توافق، بیش از پیش افزون شده است بر هم زنند.
از سوی دیگر این عده به خوبی مي‌دانند که موفقیت دولت تدبیر و امید در حل و فصل پرونده هسته ای و وادار نمودن 1+5 به سخن گفتن با جمهوری اسلامی و ملت انقلابی ایران با زبان تکریم به جای تحریم، راه را برای دستیابی به موفقیت‌هاي دیگر برای این دولت آن هم با همیاری، همدلی و همزبانی ملت هموار نموده است. این عده به اصطلاح دلواپس نگران آنند که توافق هسته ای برای دولت روحانی در حکم سکوی پرتابی باشد تا به موفقیت‌هاي دیگری دست یابند و موقعیت خود را بیش از پیش تثبیت نمایند و در مقابل، چه بسا که خودشان دیگر عرصه ها را در آینده نزدیک از دست بدهند.
موضوع بسیار مهمی که موجب نگرانی جدی این عده مخالف توافق شده است، انتخابات مجلس شورای اسلامی است که حدود شش ماه دیدار برگزار خواهد شد.آنها خوب مي‌دانند که با عملکرد موفق دولت تدبیر و امید در چارچوب قانون اساسی و اصول نظام اسلامی و خطوط قرمز ترسیمی از سوی رهبری معظم انقلاب، چه بسا که اکثریت ترکیب آینده نمایندگان مجلس در اختیار جناح و همفکران دولت ونیز حامیان آن قرار گیرد و دقیقاً انتخابات مجلس ششم زمستان 1378 که نقطه عطفی در دولت اصلاحات بود و به مجلس اصلاحات مشهور شد دوباره تکرار گردد و موجبات به حاشیه رانده شدن آنان را فراهم نماید.
بنابراین این عده تلاشهای خود را مضاعف کرده اند تا با زیر سوال بردن توافق، بیش از پیش عرصه ها را یکی پس از دیگری به سود رقیب حاضر و آماده در صحنه از دست ندهند. بر همگان روشن است که بخشی از موفقیت آقای روحانی در پیروزی انتخابات ریاست جمهوری، حاصل همکاری و حمایت طیف متمایل به هاشمی رفسنجانی و اصلاحات بوده است که در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد مورد بی مِهری قرار گرفته بودند.پُر واضح است که این همکاری و حمایت میان دولت روحانی و دیگر طیف ها در انتخابات مجلسِ در پیش رو برای تصاحب اکثریت کرسی ها ادامه خواهد یافت.
مخالفان و ناراضی‌هاي توافق تا برگزاری انتخابات مجلس هرچه در توان دارند به کار مي‌گیرند تا ترکیب مجلس آتی به زیان آنان نباشد و قطعاً با نزدیکی هر چه بیشتر به انتخابات، آنان موضوعات دیگری را پیش خواهند کشید تا دولت تدبیر و امید را به چالش فرا خوانند اما آنچه واضح و آشکار است، با رهبری مقتدرانه مقام معظم رهبری، دولت در سایه همدلی و همزبانی با ملت خواهد توانست موفقیت ها و کامیابی‌هاي دیگری را در جهت تأمین منافع ملی و مصالح عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران کسب کند.
بنابراین با در نظر گرفتن شرایط کنونی جامعه پس از توافق حاصله و پیامدهای مثبت آن هم در عرصه داخلی و هم خارجی برای جمهوری اسلامی ایران، مي‌توان پیش بینی کرد که ترکیب آینده نمایندگان ملت در مجلس،همسو و هم جهت با شعار امسال " دولت و ملت، همدلی و همزبانی"که از سوی مقام معظم رهبری نامگذاری شده است، خواهد شد. در صورت تحقق این امر، دیگر عرصه هانیز در اختیار جناح و همفکران دولت تدبیر و امید قرار خواهد گرفت و حتی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 نیز تأثیرات خود را خواهد گذاشت و در صورت حضور دوباره آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 96، شانس پیروزی مجدد ایشان دور از دسترس نیست.
باز هم مي‌توان پیش بینی کرد حتی در صورت عدم حضور دوباره دکتر روحانی، یکی از نامزدهای احتمالی از اعضای تیم مذاکره کننده و به احتمال فراوان دکتر محمد جواد ظریف باشد که در این صورت شانس پیروزی ایشان در آن انتخابات از هم اکنون بسیار بالاست. با این اوصاف، عدم همراهی و مخالفت عده ای با توافق هسته ای چندان عجیب نمي‌نماید.
گروه سیاسی: دولت روحانی که یکی از وعده‌هاي مهم به مردم و حامیان را در کارزار انتخاباتی، حل و فصل پرونده هسته ای اعلام کرد، نهایتاً توانست به وعده خود جامه عمل بپوشاند و در سایه حمایت‌هاي مقام معظم رهبری و با کلید جادویی خود، قفل پرونده هسته ای را با بیش از ده سال مذاکره قبلی بی حاصل، با اقتدار و با در نظر گرفتن منافع ملی و اصول نظام جمهوری اسلامی ایران باز نماید و با یک توافق بُردـ بُرد به سرانجام قابل قبولی برساند.
موضوع پرونده هسته ای که در یک طرف آن جمهوری اسلامی ایران یکه و تنها امّا در موضع اقتدار و مصمّم در اثبات حقانیت حقوق مسلّم خود و در دیگر سوی آن، قدرتهای بزرگ یا همان 1+5 و با تشویق‌هاي بعضی دیگر از کشورهای جهانی و منطقه ای قرار داشتند، شباهت بسیاریرا به دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در ذهن تداعی میکرد. جنگ تحمیلی هشت ساله که در آن رژیم بعثی عراق با حمایت همه جانبه کشورهای منطقه ای و جهانی در برابر انقلاب و نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران صف آرایی کرده بودند.جنگی نابرابر که در آن ملت قهرمان ایران با ایستادگی، پایداری و جانفشانی بی نظیر خود، از وجب به وجب خاک سرزمین اسلامی، انقلاب و نظام جمهوری اسلامی با اقتدار تمام پاسداری نمودند.
دولت تدبیر و امید که با شعار اعتدال به خواست و رأی مردم سکان اجرایی کشور را در دست گرفت، مهم ترین اولویت سیاست خارجی خود را به حل و فصل پرونده هسته ای با از سرگیری مجدد مذاکرات بر اساس عزت، حکمت و مصلحت با دیگر طرف خود اختصاص داد و در این مسیر سخت و دشوار برای حصول یک نتیجه راضی کننده که تأمین کنندهمنافع ملی، اصول و مبانی نظام جمهوری اسلامی باشد، بسیار مصمّم و جدی بود.
دولت هشت ساله آقای محمود احمدی نژاد که با رویکرد دیپلماسیتهاجمی در سیاست خارجی، پرونده هسته ای را به کلافی سر در گُم تبدیل کرده بود، علاوه بر اینکه نتوانست گامهای مثبت و راضی کننده ای را در حل و فصل این پرونده با دیگر طرف مذاکره بردارد،شوربختانه موجبات ارجاع پرونده هسته ای را به شورای امنیت فراهم نمود که نتیجه آن تصویب 6 قطعنامه از سال 1385 تا 1390 از سوی این شورا و به تبع آن اِعمال و وضع تحریمهای ظالمانهای بود که مشکلاتی را در عرصه داخلی و خارجی برای ایران بوجود آورد.
اکنون همان کسانی که خواسته یا ناخواسته موجب عدم دستیابی به توافق و حل و فصل پرونده هسته ای شده بودند و با اتخاذ رویکردهایی بی ثمر، بخشی از بن بست در مذاکرات قبلی و وضع تحریمهای سخت را علیه دولت و ملت مقاوم و اسلامی ایران بوجود آوردند، به مخالفت و انتقاد از توافق هسته ای یا برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) مشغول شده اند و خود را دلواپسان برجام مي‌دانند و آشکارا خنجر را از رو علیه دولت روحانی بسته اند و سعی دارند تا با تبلیغات دامنه دار و بی وقفه، دولت و توافق را به چالش بکشند و این موفقیت و پیروزی را که بنا به گفته دکتر روحانی یک توافق بُردـ بُرد است به زیر سوال ببرند. توافقی که رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، آقای هاشمی رفسنجانی آن را با پیروزی رزمندگان در آزادسازی خرمشهر مقایسه کرده اند.
این عدّه اندک مخالف توافق در تلاشند تا این حلاوت و شیرینی را به کام ملت شریف، انقلابی و همیشه در صحنه ایران تلخ کنند. به نظر مي‌رسد که این دلواپسان اندک و کم شمار که تاب و تحمل حل و فصل پرونده هسته ای را توسط دولت تدبیر و امید و در سایه حمایت ها، ارشادات و رهنمودهای حکیمانه مقام معظم رهبری ندارند وبه اصطلاح قافیه را باخته اند، سعی دارند تا این آرامش روانی مردم را که با توافق، بیش از پیش افزون شده است بر هم زنند.
از سوی دیگر این عده به خوبی مي‌دانند که موفقیت دولت تدبیر و امید در حل و فصل پرونده هسته ای و وادار نمودن 1+5 به سخن گفتن با جمهوری اسلامی و ملت انقلابی ایران با زبان تکریم به جای تحریم، راه را برای دستیابی به موفقیت‌هاي دیگر برای این دولت آن هم با همیاری، همدلی و همزبانی ملت هموار نموده است. این عده به اصطلاح دلواپس نگران آنند که توافق هسته ای برای دولت روحانی در حکم سکوی پرتابی باشد تا به موفقیت‌هاي دیگری دست یابند و موقعیت خود را بیش از پیش تثبیت نمایند و در مقابل، چه بسا که خودشان دیگر عرصه ها را در آینده نزدیک از دست بدهند.
موضوع بسیار مهمی که موجب نگرانی جدی این عده مخالف توافق شده است، انتخابات مجلس شورای اسلامی است که حدود شش ماه دیدار برگزار خواهد شد.آنها خوب مي‌دانند که با عملکرد موفق دولت تدبیر و امید در چارچوب قانون اساسی و اصول نظام اسلامی و خطوط قرمز ترسیمی از سوی رهبری معظم انقلاب، چه بسا که اکثریت ترکیب آینده نمایندگان مجلس در اختیار جناح و همفکران دولت ونیز حامیان آن قرار گیرد و دقیقاً انتخابات مجلس ششم زمستان 1378 که نقطه عطفی در دولت اصلاحات بود و به مجلس اصلاحات مشهور شد دوباره تکرار گردد و موجبات به حاشیه رانده شدن آنان را فراهم نماید.
بنابراین این عده تلاشهای خود را مضاعف کرده اند تا با زیر سوال بردن توافق، بیش از پیش عرصه ها را یکی پس از دیگری به سود رقیب حاضر و آماده در صحنه از دست ندهند. بر همگان روشن است که بخشی از موفقیت آقای روحانی در پیروزی انتخابات ریاست جمهوری، حاصل همکاری و حمایت طیف متمایل به هاشمی رفسنجانی و اصلاحات بوده است که در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد مورد بی مِهری قرار گرفته بودند.پُر واضح است که این همکاری و حمایت میان دولت روحانی و دیگر طیف ها در انتخابات مجلسِ در پیش رو برای تصاحب اکثریت کرسی ها ادامه خواهد یافت.
مخالفان و ناراضی‌هاي توافق تا برگزاری انتخابات مجلس هرچه در توان دارند به کار مي‌گیرند تا ترکیب مجلس آتی به زیان آنان نباشد و قطعاً با نزدیکی هر چه بیشتر به انتخابات، آنان موضوعات دیگری را پیش خواهند کشید تا دولت تدبیر و امید را به چالش فرا خوانند اما آنچه واضح و آشکار است، با رهبری مقتدرانه مقام معظم رهبری، دولت در سایه همدلی و همزبانی با ملت خواهد توانست موفقیت ها و کامیابی‌هاي دیگری را در جهت تأمین منافع ملی و مصالح عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران کسب کند.
بنابراین با در نظر گرفتن شرایط کنونی جامعه پس از توافق حاصله و پیامدهای مثبت آن هم در عرصه داخلی و هم خارجی برای جمهوری اسلامی ایران، مي‌توان پیش بینی کرد که ترکیب آینده نمایندگان ملت در مجلس،همسو و هم جهت با شعار امسال " دولت و ملت، همدلی و همزبانی"که از سوی مقام معظم رهبری نامگذاری شده است، خواهد شد. در صورت تحقق این امر، دیگر عرصه هانیز در اختیار جناح و همفکران دولت تدبیر و امید قرار خواهد گرفت و حتی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 نیز تأثیرات خود را خواهد گذاشت و در صورت حضور دوباره آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 96، شانس پیروزی مجدد ایشان دور از دسترس نیست.
باز هم مي‌توان پیش بینی کرد حتی در صورت عدم حضور دوباره دکتر روحانی، یکی از نامزدهای احتمالی از اعضای تیم مذاکره کننده و به احتمال فراوان دکتر محمد جواد ظریف باشد که در این صورت شانس پیروزی ایشان در آن انتخابات از هم اکنون بسیار بالاست. با این اوصاف، عدم همراهی و مخالفت عده ای با توافق هسته ای چندان عجیب نمي‌نماید.
