او بر این باور است که روحانی مظلوم‌ترین رییس‌جمهور تاریخ ایران است و اطرافیان و نزدیکان او به جای دفاع از رییس‌جمهور در برابر حملات تنها به فکر کسب قدرت و حفظ آن هستند. واقعیت آن است که در نگاه نخست اساس و مبنای آنچه داماد رییس‌جمهور گفته است حرف دل بسیاری از حامیان روحانی در انتخابات۹۶ است که به دلیل عملکرد رییس‌جمهور و دیگر اعضای کابینه از آن حمایت‌ها پشیمان هستند، آنان نیز معتقدند اطرافیان و نزدیکانی که اطراف حسن روحانی هستند نه در دوران انتخابات نقشی در انتخاب شدن او از سوی مردم داشتند و نه در دوران دولت‌داری کمکی به اجرایی شدن وعده‌های روحانی کردند.

 برخی حتی بر این باورند که این حلقه اولیه اطراف رییس‌جمهور نه تنها «یار شاطر» نبوده‌ و نیستند بلکه بار خاطرند و بیشتر از مخالفان مانع‌تراشی کرده و می‌کنند. مشکل اما از آن جایی آغاز می‌شود که داماد رییس‌جمهور این وضعیت را به مظلومیت روحانی ارتباط می‌دهد در حالی که آنچه به خصوص در دو سال اخیر شاهدش بوده‌ایم نه نشانه‌ای از مظلومیت رییس دولت بلکه نمایشگر بی تدبیری او در انتخاب همکارانش است؛ بی تدبیری ادامه‌داری که هر روز ابعاد تاره‌ای از اشتباه بودن چنین انتخاب‌هایی مشخص می‌شود اما از تغییر چنین مدیرانی خبری نیست که نیست!

آیا حامیان حسن روحانی در همه این سال‌های تکیه زدن او به کرسی قدرت بارها و بارها نسبت به افراد نزدیک به رییس‌جمهور هشدار ندادند؟ پاسخ رییس‌جمهور چه بود؟ جز آن که بگوید من فراجناحی هستم و در این روزها هم که اساساً نقش نیروهای تحول‌خواه و اصلاح‌طلب در انتخاب روحانی به کل انکار می‌شود! به نظر می‌آید دلیل «تنهایی و مظلومیت» ادعایی درباره رییس‌جمهور را می‌بایست در عملکرد خود او جست‌وجو کرد. اکثریت قریب به اتفاق حلقه اولیه اطراف حسن  روحانی بر خلاف برخی از وزرا، بدون هیچ فشاری از خارج از دولت انتخاب شده‌اند و این وضعیت نامساعد در روابط دولت با متن جامعه و تحول‌خواهان و اصلاح‌طلبانی که حامی دولت بوده‌اند تنها و تنها حاصل انتخاب‌های شخص روحانی است.

بهار نیوز