بهار نیوز - تناقض‌گویی کرباسچی

محمد توکلی
هم‌زمان با انتشار خبرهای مرتبط با پرونده پر سروصدای قتل میترا استاد و اعتراف محمدعلی نجفی در این باره شاهد آن بودیم که برخی چهره‌های سیاسی و در صدر آنان غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی بر این نکته تاکید می‌کنند که در زمان انتخاب نجفی به‌عنوان شهردار تهران تذکرات لازم و جدی برای تغییر این تصمیم شورای شهر به اعضای شورا داده شده بود.

اگر از تکذیبیه‌های برخی اعضای شورای شهر پنجم درباره این ادعا گذر کنیم و فرض را بر صحت کلام دبیر کل حزب کارگزاران بگذاریم پرسشی که می‌توان مطرح کرد آن است که آیا آقای کرباسچی معتقدند نمایندگان منتخب مردم در پارلمان شهری می‌بایست به هشدارها و تذکرات دیگرانی خارج از شورای شهر و احتمالا مشغول در نهادهای انتصابی گوش می‌کردند و انتخاب خود را بر اساس میل آنان تنظیم می‌کردند؟!

اگر قرار بر چنین رویه‌ای در انتخاب افراد برای فعالیت در نهادهای انتخابی باشد، حضور مردم در انتخابات دیگر به چه معنایی خواهد بود و چرا همان توصیه‌کنندگان و دستوردهندگانِ خارج از مسیر انتخابات جهت کنار زدن نجفی از شهرداری تهران خود عنان کار نهادهای انتخابی را هم در دست نمی‌گیرند؟!

نکته تاسف‌بارتر در خصوص چنین اظهارنظرهایی آن است که کسانی بر لزوم تبعیت اعضای شورای شهر از خارج از شورا در ماجرای انتخاب نجفی به‌عنوان شهردار تهران تاکید می‌کنند که مدعی دموکراسی‌خواهی و شفافیت هم هستند!

آنچه در این میان جالب توجه است آن که اعضای حزبی که دبیر کلی آن بر عهده غلامحسین کرباسچی است و رسانه‌های نزدیک به این حزب در دو سال اخیر همواره نسبت به ترکیب ضعیف کابینه دوازدهم و عقب‌نشینی‌های روحانی در حوزه‌های مختلف که از چند ماهی پس از انتخابات۹۶ آغاز شد گلایه و شکایت‌های بی‌شماری داشته‌اند.

اگر اقدام شورای شهر تهران در بی اعتنایی به فشارهای خارج از شورا در مسیر انتخاب نجفی و مخالفت با استعفای او از شهرداری تهران نادرست بوده پس چرا حزب کارگزاران و رسانه‌های نزدیک به آن به جای ستودن عقب‌نشینی‌های روحانی در دولت دوازدهم همواره نقش معترض را بازی می‌کنند؟ این تناقض را چگونه می‌توان حل کرد؟