گروه سیاسی: اظهارنظرهای برخی مسئولان و تصمیمگیران که از برخی تریبونها و رسانههای رسمی هم شنیده میشود حاکی از این است که آنان آن طور که باید و شاید خطر جدی شکافهای اجتماعی را به درستی فهم نکردهاند و خطر نزاع داخلی را به شکل عجیب و باورنکردنی دست کم میگیرند.
اظهارنظرهایی همچون تهدید شهروندان به احکام قضایی یک تا ده سال حبس برای ارسال فیلم و عکس به خارج از کشور از جمله مواردی است که میتوان به عنوان مصداقی از جدی نگرفتن خطر بزرگ درگیر شدن اقشار مختلف جامعه با یکدیگر از آن یاد کرد.
واقعیت آن است که ایرانِ ما به دلایل گوناگون، از توطئههای خارجی تا بی کفایتیهای داخلی در شرایطی قرار دارد که هر تصمیم اشتباه در حوزههای مختلف میتواند پیامدهای جدی و خطرناکی را در حوزه امنیت ملی به همراه داشته باشد و خطراتی را هم متوجه تمامیت ارضی سرزمین ایران کند. تفاوتی ندارد چنین تصمیمات نادرستی در حوزه اقتصادی و مسائل معیشتی مردم باشد یا یک بیتدبیری در مواجهه با مسائل ملتهب سیاست داخلی و یا حرکتی بدون توجه به تبعات و هزینه - فایده آن در عرصه دیپلماسی و یا سختگیریها و ایجاد انسداد در موضوعات اجتماعی، فرهنگی و سبک زندگی مردم و... همه و همه میتواند تاثیرات مستقیمی را بر امنیت ملی کشور داشته باشد.
از سویی دیگر شرایطی که میتوان نام آن را در هم تنیدگی بحرانها نهاد وضعیتی را ایجاد کرده که هر حرکت نادرست اثرات مخربی را همچون دومینو بر حوزههای دیگر و در پایان بر زندگی روزمره مردم دارد. با کنار هم قرار دادن این موارد به سادگی میتوان به این نتیجه رسید که ایرانِ امروز در شرایطی سخت و شاید سختترین شرایط قرار دارد؛ حال اگر شکافهای جدی و واقعی بین نسلی، بی اعتمادی فراگیر عمومی، سقوط سرمایه اجتماعی و درّه عمیق به وجود آمده میان متن جامعه و قدرت رسمی که اصطلاحاً شکاف «ملت - دولت» خوانده میشود را به آن شرایط پیچیده افزون کنیم خطری که کشور را به معنایی فراتر از ساختار سیاسی حاکم تهدید میکند ملموستر از قبل درک خواهیم کرد.
بدیهی است که راهحل منطقی عبور از چنین بحران پیچیده و تو در تویی دست دراز کردن به سوی مردم و یاری طلبیدن از آنان است. اگر به این راهحل بدیهی و منطقی باور داشته باشیم آنگاه باید به این پرسش اندیشید که چه کسانی و با چه اهدافی در پی قرار دادن مردم در برابر یکدیگر هستند؟ آیا لجبازیهای اجتماعی و نگاهها یکسویه فرهنگی و رقابتهای بعضاً کودکانه جناحی بازی در زمین کسانی نیست که چند دهه است در تبلیغات رسمی کشور «دشمن» خوانده میشوند؟!