بدرود ای مجاهد نستوه دوران مبارزه، ای امین و یاور رهبر فقید انقلاب در روزگاران سخت پیش از پیروزی!... بدرود ای نگین درخشان "السابقون"!... ای سکاندار کشتی پر تلاطم انقلاب در روزهای طوفانی! ای همیشه حاضر، ای همیشه آماده!... بدرود ای فدایی! ای سپر تیرهای بلا!... بدرود ای مَرد!... بدرود ای فرمانده غیور دوران دفاع و ای پیام آور صلح و پیروزی!... اگر چه در این وادی، هماره ناجوانمردانه آماج حملات دوستان تندخوی بی تدبیر و دشمنان بدخواهِدنیای پر تزویر بودی؛ ولی صبورانه تهمتها را به جان خریدی تا مُلک و میهن را مدبرانه از مصائب جنگ خانمانسوز برهانی... بدرود ای سردار سازندگی!... آفرین برهمت والای تو؛ که چه بی مهابا در راه ترمیم خرابیهای کشور، آستین همت بالا زدی تا سرزمینی جنگ زده و خسارت دیده را به عمران و پیشرفتی مطلوب رهنمون گردی... تو خوب میدانستی که در این عرصه نیز شماتتها خواهی شنید؛ ولی مگر نه اینکه قاعدهی مردان بزرگ این است که به "خود" نیندیشند و مظلومانه خود را در معرض لقلقهی زبانِ تیزِ بی عملانِ پرمدعا قرار دهند؟ !... و تو دانسته در این راه پرخطر گام نهادی، بدور از عافیت طلبی و سیاسی کاری؛ آبروی خویش را نزد ملت گرو گذاشتی تا ایران عزیز اسلامی دست بر زانوان خود نهد و دوباره؛ مردانه، با صلابت؛ برپا ایستد و راست قامتِ جاودانهی تاریخ شود. بدرودای صبور! ای سنگ زیرین آسیاب!... وه چه زود سخن همسنگر شهیدت را معتبر یافتی که: «آری؛ آسیاب به نوبت!»... بدرود ای درخت ریشه دار گفتمان آزادی و اعتدال در برزخ دلگیر افراط و تفریطهای سیاست زده!... بدرود ای همواره «با مَردم» و «برای مَردم»!... وه چه سخت است اکنون؛ وداع این مردم با تو... با تو که در هیچ موضعی عناد نکردی، اندیشه و منش پویای «اصلاح» و «اعتدال» را بر پایهی «اصول»، پرچمدار شدی... مظلومان و دلسوزان را ملجئی امیدبخش بودی و خود؛ امّیدوار... بدرود ای مظلوم!... وه چه خوش بر دل ملت نشستی؛ آنگاه که پس از طی دورانی طاقت فرسا و محنت زا؛ قطار انقلابِ مردم را مجدداً در مسیر اصلی و حقیقیِ خویش یافتی و چه دردمندانه گفتی: «دیگر اکنون راحت میتوانم بمیرم!» ای از میان ما رفته!... تردید نداشته باش که این ملت نجیب و قدرشناس، قدر زر و گوهر را میشناسند و به انسانهای بزرگ تاثیر گذار در سرنوشت خویش، سیاه و سفید مطلق نخواهند نگریست. یقین بدان؛ تاریخ تو را "عادلانه" قضاوت خواهد کرد... آسوده بخواب که روح بلند و متعالی اندیشههای اعتدالیات، در روح قاطبهی این ملت شریف متجلی خواهد ماند و این مردم؛ هرگز یادت را به فراموشی نخواهند سپرد... «و مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا – سوره احزاب آیه 23» از میان مؤمنان؛ مردانىاند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند. برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در [همین] انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نکردند.