این روزها با اینکه ملت ایران در شوک از دست دادن یکی از سیاستمدارترین و توانمندترین مردان دهه‌های اخیر کشور بسر می‌برند، همزمان دلهره‌ی مبهمی نبست به آینده و خلاء حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز در جامعه احساس می‌شود. آیت الله همواره در تمامی این سال‌ها نقش تأثیرگذار و عمده ایی در تحولات سیاسی ایران داشته است و در این اواخر کوشید در حد بضاعتش عیار دموکراسی را در کشور ارتقاء داده و چهره ماندگاری از خویش بجا گذارد. دید جامع آیت الله رفسنجانی که نتیجه‌ی سال‌ها تجربه و درایت ایشان می‌باشد، همواره او را از شتابزدگی و تنگ نظری در سیاست ورزی اش بر حذر داشته است. اما چنین جایگاه خطیر و تعیین کننده یی ضمن اینکه نیازمند تحلیل و موشکافی دقیق هویتی می‌باشد ولی مسلما بدون جایگزین نیز نمی‌تواند رها شود. البته همواره در طول تاریخ بشر انسان‌های تأثیر گذاری بوده‌اند که با رفتن شان چه بسا شخصیت‌های جدید و با قابلیت‌های متفاوتی جایگزین شان گشته‌اند ولی جایگاه تاریخی و اجتماعی آیت الله هاشمی و ویژگی‌های منحصر به فردی شخصیتی او، عملا فکر کردن به جایگزینی اش چندان هم ساده به نظر نمی‌رسد.
ولی در شرایط فعلی احساس می‌شود شاید بتوان از مراودات و ارتباطات آیت الله با افراد دیگر تا حدودی جایگزین مناسبی برای جایگاه سیاسی و اجتماعی ایشان متصور شد. شخصیت آیت الله رفسنجانی شامل دو جایگاه شخصیت حقیقی و حقوقی ایشان می‌باشد. این شخصیت حقوقی در برگیرنده مسئولیت مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده شاخص مجلس خبرگان رهبری می‌باشد، که می‌تواند به مرور و با درایت جامعی از سوی نزدیکان و همفکران آیت الله رفسنجانی و دلسوزان کشور، افراد جایگزین مناسبی در هر دو جایگاه شناسایی و لحاظ گردد. اما شخصیت حقیقی ایشان نیز شامل ماحصل سال‌ها تجربه و تأثیرگذاری او در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی می‌باشد که آیت الله در آنها نقش آفرینی کرده است. در واقع آیت‌الله رفسنجانی بعنوان یک نقطه‌ی اتکای مطمئن و تعادل ساز در عرصه سیاسی ایران بحساب می‌آمده است و علیرغم تمامی ناملایمات هیچ شخص و جریانی نتوانست او را حذف و یا استحاله کند.
شاید هیچ اشاره مستقیمی از سوی آیت الله هاشمی رفسنجانی مبنی بر جایگزینی این جایگاه رفیع و حساس ایشان صورت نگرفته باشد ولی مردم به تأسی از درایت و هوشیاری که از آقای هاشمی سراغ دارند شاید طی این سال‌ها به عینه دریافته باشند که حسن روحانی شبیه‌ترین فرد و جزء نزدیک‌ترین افراد به آیت الله رفسنجانی بوده است. هماهنگی و یکدلی که بین آنها در جریان انتخابات ٩٢ شکل گرفت، نشانگر سال‌ها تجربه و هم سنگری این دو سیاستمدار کارکشته و هوشمند جمهوری اسلامی می‌باشد. شاید بر کسی پوشیده نباشد که چنانچه تیزهوشی و مدیریت توانمند آیت الله رفسنجانی وجود نداشت شاید قهقرای فساد و تحریم هنوز در کشور می‌تاخت و وضعیت نابسامانی را برای همه‌ی ما رقم زده بود.
آیت الله رفسنجانی علیرغم اینکه ارزش ویژه یی برای رأی مردم قائل بود همواره سعی داشت حساسیت‌های کشور و منطقه را نیز لحاظ کند. بر کسی پوشیده نیز که این مرد بعد از انتخابات سال ٩٢ تا حدودی به آرامش درونی رسیده و با سپرده شدن قطار مدیریت کشور به حسن روحانی به خود می‌بالید. لذا بسیار حائز اهمیت می‌باشد که با مرور هوشمندانه‌ی نقش آفرینی آیت الله رفسنجانی در مقاطع حساس کشور به درک درستی از مکتب عقلانیت و اعتدالی که او پایه اش را نهاد برسیم و با اتکا به همین شیوه‌ی تدریجی و روشنگرانه، مسئولیت تاریخی خویش را به درستی درک کنیم، و شاید خالی از لطف نباشد که به تأسی از گذشته به این کلام مشهور آیت الله رفسنجانی اشاره کنیم که در شرایط فعلی «همین آقای روحانی» بهترین و شایسته‌ترین گزینه برای جایگزینی مکتب فکری و جایگاه سیاسی آیت الله رفسنجانی باشد. مخصوصا در مقطع حساس فعلی، تحکیم هم پیمانی با یار دیرین آیت الله رفسنجانی برای گذر از پیچ خطیر انتخابات ٩٦ از هر مسئله‌ای مهم‌تر و حیاتی‌تر می‌باشد و چه بسا روح آیت‌الله نیز با این موقیعت سنجی و مسئولیت‌پذیری ملت ایران در مسیر گذار به دموکراسی، آرام گرفته و عزت و سعادت را برای کشور به ارمغان آورد.
دریافت لینک صفحه با کد QR