در دوران دبیرستان یکی از همکلاسی‌ها که از قضا از دانش‌آموزان زرنگ کلاس هم بود، با شور و حرارت خاصی روخوانی درس فارسی را این‌طور به پایان برد: برای حَسَن خَتام. . .! دانش‌آموز که با اشاره معلم متوجه اشتباهش شد این‌طور تصحیح کرد: برای حُسین خَتام. . .! و به معلم گفت اشتباه تایپی بود حُسین بود نه حَسَن،...