تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۱۱/۰۸ ساعت ۱۰:۱۱
کد مطلب : ۶۷۷۴۸
لیلاز: افزایش قیمت باید بیش از 30 درصد باشد؛
گراني حامل هاي انرژي دغدغه کارشناشان
گروه اقتصادي: گرانی مجدد حامل های انرژی و کسری احتمالی بودجه در سال آینده از جمله مواردی است که این روزها به دغدغه کارشناسان و تحلیل گران تبدیل شده است.در این خصوص با سعید لیلاز گفت و گو کرده ایم.
افزایش 30 درصدی قیمت آب و حامل های انرژی یکی از مباحث کارشناسی این روزهای اقتصاد است . نظر شما در این زمینه چیست؟
از آنجایی که در کشور با کمبود منابع آب و انرژی روبرو هستیم دولت در حال حاضر دو راه بیشتر پیش رو ندارد یا باید هزینه ها را کاهش دهد که هزینه ها باید از هزینه جاری خود دولت هم کمتر شود همچون کاهش حقوق کارمندان که در نهایت مجبور به اخراج کلیه کارمندانش خواهد شد یا باید حداقل برای پوشش نیاز کشور قیمت انواع و اقسام کالاهای خدماتی که ارائه می دهد را افزایش دهد . مشکل دوم این است که در ایران به قدری مصرف انرژی بالاست که ما در علم اقتصاد از آن با عنوان شدت مصرف انرژی یاد می کنیم که باید راه حل فوری برای کاهش این میزان از مصرف انرژی پیدا کرد. از این روی من معتقدم اگر قیمت انرژی 100 درصد افزایش پیدا کند و مابه التفاوت آن را هم هدیه کنیم و پولش را در چاه بریزیم بهتر از روش کنونی است.
عجیب است که تا می گوییم سونامی سرطان همه ناراحت می شوند ولی هیچ کس به اینکه عامل اصلی این سرطان ممکن است آلودگی هوا در تهران یا کلانشهرهای کشور باشد گله ای نمی کنند و این در حالیست که همه از آلودگی هوا ناراحت هستند اما از اینکه 17 تا 20 میلیون خودرو سواری هر روز در خیابانها به طور متوسط 4 تا 5 لیتر بنزین مصرف می کند ناراحت نمی شود لذا باید این لجام گسیختگی مصرف انرژی مهار و کنترل شود. باید از طرق مختلف یا با کوپنی کردن یا صادرات یا از راههای دیگر همچون گران کردن مصرف انرژی به نوعی این شدت مصرف کنترل یا کم شود تا بتوان به این لجام گسیختگی مصرف غلبه کرد که در حال حاضر این اراده وجود ندارد. اکنون نیز سیاستهایی که دولت در پیش گرفته است از طریق افزایش قیمت حاملهای انرژی باید از نظر من بیش از 30 درصد باشد.
چرا که اگر بخواهیم انقلابی درون نظام پزشکی و بهداشتی کشور ایجاد کنیم باید درآمد آن را از محل کم کردن یارانه سوخت تأمین کنیم و یا اگر بخواهیم حقوق بازنشستگان را افزایش دهیم منبع تأمین مالی آن باید مشخص شود که در حال حاضر بر منابع انرژی و نفت تکیه شده است.
تاثیر این افزایش در تورم چه خواهد بود؟
این فرضیه که افزایش قیمت انرژی باعث تورم خواهد شد یک فرضیه غلط است چرا که سال گذشته هم این فرضیه عنوان شد و دیدیم که اشتباه بود به عبارت بهتر این حرف عوامانه است. عامل رشد تورم به رشد نقدینگی در کشور باز می گردد و ارتباطی به گران کردن این کالا یا آن کالا ندارد.
تاثیر آن در رشد اقتصادی چه خواهد بود؟
یادمان باشد که مصرف انرژی در ایران هیچ ارتباطی با رشد اقتصادی نداشته و ندارد. حداقل تا کنون این طور بوده است. این را باید به یاد داشته باشیم که در کشور ما بریز و بپاش زیاد است اینجا چین یا اروپا و آمریکا نیست اینجا ایران است. کشوری توانا در هدر دادن منابع انرژی و تولید سرطان که تجربه 50 ساله ای در اقتصاد ایران دارد. نرخ تورم در سال آینده بین 17 تا 20 درصد خواهد بود. لذا دولت باید از طریق رشد بهره وری توانایی تامین تولیدات را داشته باشد. واقعیت این است که اگر این منابع را گران نکنیم امکان تداوم رشد تولید برق و آب در کشور وجود نخواهد داشت باید بدانیم که پول برای توسعه منابع آب و برق و پیشرفت در کشور دیگر وجود ندارد و نفت خام تا اطلاع ثانوی تمام شده است.ملت ایران باید بیاموزد که دستش را به کمرش بگیرد،کار کند و باید این بخش را گسترش دهد و راهی جز کار کردن ندارد.
آیا این افزایش قیمت تاثیری در کاهش محبوبیت رئیس جمهور و دولت خواهد داشت؟
این موضوع از نظر من مهم نیست اینکه دولت آینده کشور را حفظ کند و محبوبیت را فدای آینده ایران کند این بسیار مقدس و محترم است .در ضمن آنکه ما تجربه آقای احمدی نژاد را داشته ایم و دیدیم که چطور اینده ایران را فدای محبوبیت خویش کرد. هر چند که معتقدم با این کار از محبوبیت دولت فعلی کاسته نخواهد شد و باید اذعان کرد که هر اصلاحی دردناک است حداقل در اقتصاد کشور آمپول بدون درد نداریم .
از آنجایی که در کشور با کمبود منابع آب و انرژی روبرو هستیم دولت در حال حاضر دو راه بیشتر پیش رو ندارد یا باید هزینه ها را کاهش دهد که هزینه ها باید از هزینه جاری خود دولت هم کمتر شود همچون کاهش حقوق کارمندان که در نهایت مجبور به اخراج کلیه کارمندانش خواهد شد یا باید حداقل برای پوشش نیاز کشور قیمت انواع و اقسام کالاهای خدماتی که ارائه می دهد را افزایش دهد . مشکل دوم این است که در ایران به قدری مصرف انرژی بالاست که ما در علم اقتصاد از آن با عنوان شدت مصرف انرژی یاد می کنیم که باید راه حل فوری برای کاهش این میزان از مصرف انرژی پیدا کرد. از این روی من معتقدم اگر قیمت انرژی 100 درصد افزایش پیدا کند و مابه التفاوت آن را هم هدیه کنیم و پولش را در چاه بریزیم بهتر از روش کنونی است.
عجیب است که تا می گوییم سونامی سرطان همه ناراحت می شوند ولی هیچ کس به اینکه عامل اصلی این سرطان ممکن است آلودگی هوا در تهران یا کلانشهرهای کشور باشد گله ای نمی کنند و این در حالیست که همه از آلودگی هوا ناراحت هستند اما از اینکه 17 تا 20 میلیون خودرو سواری هر روز در خیابانها به طور متوسط 4 تا 5 لیتر بنزین مصرف می کند ناراحت نمی شود لذا باید این لجام گسیختگی مصرف انرژی مهار و کنترل شود. باید از طرق مختلف یا با کوپنی کردن یا صادرات یا از راههای دیگر همچون گران کردن مصرف انرژی به نوعی این شدت مصرف کنترل یا کم شود تا بتوان به این لجام گسیختگی مصرف غلبه کرد که در حال حاضر این اراده وجود ندارد. اکنون نیز سیاستهایی که دولت در پیش گرفته است از طریق افزایش قیمت حاملهای انرژی باید از نظر من بیش از 30 درصد باشد.
چرا که اگر بخواهیم انقلابی درون نظام پزشکی و بهداشتی کشور ایجاد کنیم باید درآمد آن را از محل کم کردن یارانه سوخت تأمین کنیم و یا اگر بخواهیم حقوق بازنشستگان را افزایش دهیم منبع تأمین مالی آن باید مشخص شود که در حال حاضر بر منابع انرژی و نفت تکیه شده است.
تاثیر این افزایش در تورم چه خواهد بود؟
این فرضیه که افزایش قیمت انرژی باعث تورم خواهد شد یک فرضیه غلط است چرا که سال گذشته هم این فرضیه عنوان شد و دیدیم که اشتباه بود به عبارت بهتر این حرف عوامانه است. عامل رشد تورم به رشد نقدینگی در کشور باز می گردد و ارتباطی به گران کردن این کالا یا آن کالا ندارد.
تاثیر آن در رشد اقتصادی چه خواهد بود؟
یادمان باشد که مصرف انرژی در ایران هیچ ارتباطی با رشد اقتصادی نداشته و ندارد. حداقل تا کنون این طور بوده است. این را باید به یاد داشته باشیم که در کشور ما بریز و بپاش زیاد است اینجا چین یا اروپا و آمریکا نیست اینجا ایران است. کشوری توانا در هدر دادن منابع انرژی و تولید سرطان که تجربه 50 ساله ای در اقتصاد ایران دارد. نرخ تورم در سال آینده بین 17 تا 20 درصد خواهد بود. لذا دولت باید از طریق رشد بهره وری توانایی تامین تولیدات را داشته باشد. واقعیت این است که اگر این منابع را گران نکنیم امکان تداوم رشد تولید برق و آب در کشور وجود نخواهد داشت باید بدانیم که پول برای توسعه منابع آب و برق و پیشرفت در کشور دیگر وجود ندارد و نفت خام تا اطلاع ثانوی تمام شده است.ملت ایران باید بیاموزد که دستش را به کمرش بگیرد،کار کند و باید این بخش را گسترش دهد و راهی جز کار کردن ندارد.
آیا این افزایش قیمت تاثیری در کاهش محبوبیت رئیس جمهور و دولت خواهد داشت؟
این موضوع از نظر من مهم نیست اینکه دولت آینده کشور را حفظ کند و محبوبیت را فدای آینده ایران کند این بسیار مقدس و محترم است .در ضمن آنکه ما تجربه آقای احمدی نژاد را داشته ایم و دیدیم که چطور اینده ایران را فدای محبوبیت خویش کرد. هر چند که معتقدم با این کار از محبوبیت دولت فعلی کاسته نخواهد شد و باید اذعان کرد که هر اصلاحی دردناک است حداقل در اقتصاد کشور آمپول بدون درد نداریم .
مرجع : ايسکانيوز
