چه کسانی نگران پرونده بورسیه ها هستند؟

تأکید رئیس جمهور در بررسی بورسیه‌های غیرقانونی و حمایت از وزارت علوم و کسانی که مسأله بورسیه‌های غیر قانونی را پیگیری می‌کنند طبیعی است و وظیفه رئیس جمهوری است که از موضع وزارت علوم دفاع کند. از یک‌سو بحث تخلف و رسیدگی به بورسیه‌های غیرقانونی موضوعی سیاسی نیست بلکه به استقلال کشور، اقتصاد دانش بنیان و آینده کشور گره خورده است و از سوی دیگر افشاگری در بحث بورسیه‌های غیرقانونی پاسخی است به نگرانی دانشگاهیان که از دولت قبل بوده و اجازه ابراز آن را نداشتند و اکنون می‌توانند آزادانه نگرانی خود را به گوش مسئولان برسانند.

موضوع بورسیه‌های غیرقانونی چیز جدیدی نیست و قبل از دولت یازدهم نیز در جامعه دانشگاهی مطرح بوده است و موارد بسیاری شناخته شده بود و دانشگاهیان آن را می‌دیدند اما در سطح دولت و وزارت علوم منعکس نمی‌شد. فشار در فضای دانشگاه‌ها هم آن قدر بود که دانشگاهیان در مقابل این تخلفات آشکار سکوت کنند. به عنوان نمونه در یکی از دانشگاه‌های معتبر اطلاع پیدا کرده بودیم که 170 نفر را بدون طی کردن مراحل و ضوابط قانونی و بدون کار تحقیقاتی و شایستگی علمی بورسیه کرده‌اند و همین موضوع بشدت دانشگاهیان را نگران کرده بود، اما حالا که وزارت علوم این تخلفات را در فضای آرام سیاسی بدون توجه به وابستگی‌های سیاسی مطرح کرده، بسیار برای جامعه دانشگاهی مطلوب است.

واقعیت این است که با دانشگاه نمی‌توان شوخی کرد و باید توجه داشته باشیم که اگر بر فرض در دوران جنگ فرماندهان بر اساس وابستگی حزبی، فامیلی و قومی و بدون توجه به آنکه فرماندهان چه وظیفه مهمی در جنگ دارند انتخاب می‌شدند چه بر سر سربازانی می‌آمد که از اوامر این فرماندهان پیروی می‌کردند و جنگ به چه سرنوشتی دچار می‌شد. در حالی که هیچ گاه در دوران جنگ این اتفاق نیفتاد ولی در دانشگاه که تأثیرات بسیار مهمی برای جامعه دارد در دولت نهم و دهم این اتفاق افتاد و افراد بدون صلاحیت علمی وارد دانشگاه شدند و تعجب می‌کنم کمیسیون آموزش مجلس چرا در این سال‌ها واکنش نشان نداد و حتی در ماه‌های اخیر که دکتر فرجی دانا این مسأله را پیگیری می‌کردند واکنش منفی نشان دادند. باید توجه داشته باشیم که اگر فرزندانمان را به این مسئولان دانشگاهی بسپریم که شایستگی لازم را نداشته باشند با این کار نسلی را که باید آینده ساز کشور باشند در معرض خطر قرار می دهیم.

دانشگاه جایی نیست کسانی که عاشق علم نیستند و توانایی آموزش و کار تحقیقاتی ندارند وارد آن شوند و امید نسل‌های آینده و کشوری که اقتصادش باید بر مبنای دانش بنیان باشد به دست آنها سپرده شود، در شرایطی که در همین سال‌ها شاهد آن بودیم که بهترین استعدادهای دانشگاهی ما به دلیل نبود امکان تحصیل در دوره‌های تکمیلی، به کشورهای دیگر مهاجرت کردند. در بحث بورسیه‌های غیرقانونی حتی اگر 10درصد این بورسیه‌ها غیرقانونی باشد برای دانشگاه خطرناک است. مسئولان نیز باید با دید علمی به این موضوع نگاه کنند نه دید قومی، سیاسی و اعتقادی و حتی باید پرسید چگونه مسئولانی که در مقابل این موضوع سکوت کرده‌اند می‌توانند پاسخگوی نسل آینده باشند. ضمن آنکه توجه داشته باشیم اگر استاد فاقد صلاحیت وارد دانشگاه شود مجبور خواهد شد افرادی مثل خود را وارد دانشگاه ‌کند تا خودش را حفظ کند.

به عبارتی چنانکه رئیس‌جمهوری گفتند این جور بورسیه‌ها بهترین کانون رانت و فساد برای آینده دانشگاه خواهد بود که افراد فاقد صلاحیت دیگری را وارد مجمع خودشان کنند تا موقعیت خودشان را حفظ کنند و مطمئناً چند نسل از این موضوع آسیب خواهند دید. بر این باورم در بحث بورسیه‌ها رسانه‌ها باید کاملاً ورود پیداکنند و موشکافی کنند تا با این اتفاق مردم آگاه شوند. نگرانی و ترس عده‌ای در مقابل برخورد با بورسیه‌های غیر قانونی به این دلیل است که آنها سکوت دیروزشان را توجیه می‌کنند یا آنکه برخی در این کار غیرقانونی شریک بوده‌اند و باید جوابگوی این تخلف باشند و قطعاً کسی که مسئولیت این امور را داشته نمی‌تواند پاسخگو نباشد و عده‌ای هم هستند که منافعی جناحی و حزبی در این موضوع دارند و با فاش شدن جزئیات این تخلفات، منافع جریان سیاسی آنها به مخاطره می‌افتد.