باید هم نگران شکستن بت مقدس تحریم باشند

لیلا واحدی

---

گروه سیاسی: در طول 12 سال گذشته و به یمن ظهور و حضور معجزه هزاره سوم! بار گرانسنگ عقلانیت و تدبیر در چاه عوام گرایی و خیال پردازی افتاده بود. بماند که روحانی و ظریف با چه تدبیر و ظرافتی سعی دارند آن را از درون چاه بیرون آوردند و بماند که در طول این سالها و به سبب گم شدن گوهر منطق و تدبر چه بر سر ایران و ایرانی آمد و تا کجاها آمارها، حکایت از رکود و رخوت کردند.

اما در طول این سالها عده ای، اطراف این چاه ویل گرد آمدند و با آنچه در توان داشتند سعی کردند تا این بار گرانسنگ هرچه عمیق تر در چاه فرو افتد، تلاش شان از آن رو بود که حیاتشان در گرو خاموشی عقل و منطق بود و از این خاموشی بهره‌ها بردند، این چاه اگر برای مردم جز بدبختی و فلاکت چیزی نداشت برای این عده انواع مواهب و مناصب را به ارمغان آورد که کمترین آن همین رسانه هایی هستند که پروپاگاندای مسمومی علیه دولت منتخب مردم به راه انداخته‌اند. که در زیر به چند مورد آنها اشارات گذرایی می شود.

1- ساعاتی پس از اعلام تفاهم ژنو در حالی که موجی از امیدواری ایران را فرا گرفته بود دلواپسان، تفاهم را به افسار پاره ای تشبیه کردند که در عوض اسبی زین و یراق دار به ایران داده شده است. این عده در حالی در سوگ اسب زیبا و یراق دار خود می سوزند که مرادشان با شاخ و شانه کشیدن های وقت و بی وقتش برای دنیا؛ و اقدامات مشکوک و غیر ضروری، قطعنامه های شورای امنیت و اجماع جهانی را برای مردمی خرید که در طول تاریخ هیچگاه آغازگر جنگی نبوده اند.

بر فرض محال حتی اگر تصور کنیم فعالیت های هسته ای و سانتریفیوژهای نسل چندم هم برای ایران و ایرانی اسبی زین دار و یراق بسته بود؛ وقتی این اسب شیک و زین دار در گوشه ای از خاک این کشور حکم شیی تزیینی در اتاق خانه ای را دارد که صاحبان خانه به قوت لایموت خود محتاج اند، از یک سو هیچ کس داخل خانه به سبب وجود این اسب تزیینی یارای اداره خانه را ندارد، و از سوی دیگر اطراف این خانه پر از دوست و دشمن هایی است که به سبب وجود این اسب اهالی آن خانه را تحت شدیدترین فشارها گذاشته اند، حال پرسش اینجاست که آن شی تزیینی تا چه اندازه می تواند برای اهالی آن خانه مفید باشد وقتی با حضور آن راه نفس کشیدنشان هم سد می شود؟ باید با قاطعیت گفت که انرژی هسته ای یا هر موضوع دیگری اگر از قامت عقل و خرد خارج شود اسب زین کرده باشد یا هر تحفه! دیگری محکوم به بازگشت به عقل و تدبیر است.

2-بخش دیگر دلواپسی تندروها بحث برد-برد مذاکرات هسته ای است، این عده که 8سال باخت همه جانبه کشور را به نظاره نشسته اند اکنون فریاد وای ایران سر داده اند که تفاهم نامه لوزان باخت مفتضحانه ایران در نبرد مذاکرات هسته ای است. تندروها که انصاف و مروت را هم مانند منافع ملی به افکار تار خود فروخته اند این نکته را در نظر ندارند که اساسا وقتی محمد جواد ظریف و تيمش یک تنه در مقابل شش قدرت بزرگ جهان می ایستد و از منطق ایران صحبت می کند، وقتی وزیر امور خارجه آمریکا را هشت ساعت پای میز مذاکره نگه می‌دارد؛ وقتی فابیوس و هاموند و لاورف و وانگ یی و اشتان مایر را از شرق و غرب دنیا جمع می‌کند در یک هتل چند طبقه در لوزان، در حقیقت این ایران است که می برد و معادله برد-برد شروع می شود. وقتی حق غنی سازی ایران به رسمیت شناخته می شود؛ وقتی قرار بر لغو تحریم ها گذاشته می شود یعنی ایران برده است، هرچند این عده ترجیح می دادند این برد به نام سعید جلیلی رقم می خورد تا جواد ظریف.

دلواپسان امروز برداشته شدن تحریم ها را شرط موفقیت مذاکرات قلمداد می کنند، هرچند بماند که پیشوایشان با رقم خوردن هریک از این تحریم ها جامعه جهانی را به تشت آب یخ و مردم ایران را به قطعنامه دان پاره ارجاع می داد! اما باید گفت لغو کامل تحریم ها بستگی مستقیم به رفتار ایران در چند سال آینده خواهد داشت اگر از در منطق و عقل با دنیا در آید قطعا تحریم ها برداشته خواهند شد، اما نگرانی جامعه جهانی از این است که گروههای تندرو به مدد ابر و باد و خورشید و فلک های خودجوش! در کشور باردیگر به قدرت رسند و تمام رشته های ظریف و روحانی را پنبه کنند و دوباره هوس مدیریت جهان کنند، در غیر این صورت هرچند نباید به بیگانگان دل بست و امیدوار بود اما  چاره ای جز اعتماد نمی تواند وجود داشته باشد.

3- در هنگامه شادی مردم پس از تفاهم، عده ای که همیشه خود را عالم دهر و علامه بحر می دانند و به مردم و فهم شعورشان از بالا می نگرند و یقین دارند که تنها ایشان هستند که می توانند بند بند توافق لوزان را بخوانند و بدانند و قضاوت کنند، خوانده یا ناخوانده، فهمیده و نفهمیده قضاوت کرده اند و آن را کلاه گشادی دانسته اند که بر سر ایران نهاده شده است. فارغ از ادعای بی پایه این گروه باید گفت کلاه گشاد زمانی سر ملت رفت که قطعنامه های رنگارنگ سازمان ملل کاغذ پاره خوانده شد و کسی جرات نکرد بپرسد که اگر کاغذ پاره است چرا راه نفس مردم را گرفته است.

زمانی کلاه سرمان رفت که عالیترین مقام اجرایی کشور به شومنی طناز تبدیل شد که مسئله چالشی چون غنی سازی را به آشپزخانه زیرزمین مردم ربط داد! منافع ملی ایران را با ونزوئلا، سیرالئون و کومور پیوند زد و به بدرقه شدنش توسط کارکنان فرودگاه برزیل قناعت کرد، آری کلاه گشاد را همین دلواپسان امروز و چاپلوسان دیروز سر ملت گذاشتند و با ربط دادن هر موضوع بی ربطی به ارزش‌های مذهبی و ملی انتقاد از آن موضوع را پرهزینه ساختند.

4- آخرین جنجال‌های دلواپسان به اینجا ختم شده است که برای ملت و دولت خط و نشان می کشند که بدانید و آگاه باشید که تفاهم لوزان برای ملت بالش پر نخواهد بود؛ این عده فراموش می کنند که مردمی که دوازده سال در حسرت خواب راحت بوده اند بالش پر یا غیر پر چندان برایشان فرقی ندارد؛ همینکه بتوانند در سایه آرامش به وجود آمده دمی بیاسایند و بخندند غنیمت است مابقی پیش کش کاسبان تحریم؛ که هشت سال تحریم کاسبی کردند و بالش‌ها از پر بر زیر سر نهادند؛ کاسبی پررونقی که در این سالها به زنجانی، خاوری، رحیمی و... ختم نشد و تریبون ها و رسانه هایی را علم کرد که، در حالی که خود در رفاه به سر می بردند برای مردم از تحریم بتی مقدس ساختند و هرکه هم این بت را نپرستید چوب تکفیرش زدند. اکنون این رسانه ها باید هم نگران شکستن بت مقدس تحریم باشند.