دریاچه‌ اروميه را قربانی سیاست نكنيد

سجاد نیکنام

---

گروه مقالات: دریاچه ارومیه یا بهتر است بگوییم کویر نمک ارومیه با چشمانی خشکیده از اشک، نظاره گر بازیهای سیاسی فرزندان خود شده است؛ شاید مظلومیت این قلب خشکیده و زخمی، دلها را روزی به رحم آورد! حسن روحانی پیش از انتخابات ریاست جمهوری، با مردمان شمال غرب ایران پیمانی بست که خبر از نجات دریاچه ارومیه می داد و امروز پس از گذشت یک سال از عهد وی، شواهد امیدوار کننده ای از احیای نگین آذربایجان به چشم می خورد؛ شواهدی که نوید یک آینده بهتر را برای مادر آذربایجان می دهد.

بی شک شرایط بحرانی کنونی دریاچه ارومیه، نتیجه عملکرد یا کوتاهی مدیران، نمایندگان مجلس، مردم و مسئولان محلی پیرامون این دریاچه در دهه گذشته می باشد و طبیعی است جبران خسارت یک دهه، حداقل یک دهه دلسوزی، مدیریت و... را می طلبد و اینکه گفته شود نگین آذربایجان در یکی دو سال آینده احیا خواهد شد، دروغی بیش نیست.

دولت تدبیر و امید در مجموعه ای متشکل از وزارتخانه ها، مدیران محلی، نهادهای بین المللی، NGOها و... ستادی را برای احیای دریاچه ارومیه تشکیل داده که تا این لحظه اقدامات مثبتی در این ستاد صورت گرفته که مطمئناً همت و برنامه ریزی های بیشتری نیز در آینده از این ستاد انتظار می رود و امروز باید با همراهی، راهنمایی و حمایت همه جانبه از این مجموعه، امیدوار بود که دستاوردهای ستاد احیای دریاچه ارومیه مثبت باشد.

اما در این بین گروهی انگشت شمار از کارشناسان و متخصصان، کوبیدن بر طبلی را کلید زده اند که نوای مرگ دریاچه ارومیه را فریاد می زند! غافل از اینکه طرح مباحثی چون «دریاچه ارومیه مرده و هرگز احیا نمی شود»، نه تنها هیچ کمکی به وضعیت بحرانی این دریاچه نخواهد کرد، بلکه چراغ امیدی را هم که با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید در دل بخش عظیمی از مردم ایران روشن شده، به خاموشی خواهد کشید؛ شاید باید از این عزیزان پرسید که کاشتن بذر یأس و نومیدی چه سودی برای آنان دارد؟! چرا که نباید فراموش کرد آذربایجان ایران به امید نجات دریاچه ارومیه زنده است.

در سوی دیگر، برخی از نمایندگان مجلس قرار دارند که سالیان سال در برابر نفس های بریده بریده دریاچه ارومیه سکوت پیشه کردند و تنها در مقاطعی کوتاه به نام دریاچه ارومیه، آرای مردم منطقه را به نفع خویش به صندوق های رای گسیل داشتند و افسوس که در خانه ملت نیز تا به امروز آنچه که برای این دریاچه کردند، گلایه بود و گلایه!

تردیدی نیست که امروز در دولت حسن روحانی، تدبیری برای نجات دریاچه ارومیه اندیشیده شده و همین امر نیز امید را به آذربایجان بازگردانده است؛ ولی برخوردهای اخیر برخی از نمایندگان مخالف دولت با سیاست های ستاد احیای دریاچه ارومیه، پیش از آنکه نشان از دلسوزی برای این دریاچه و مردم منطقه باشد، خبر از پروسه جدیدی برای فشار سیاسی به دولت می دهد که تدبیر دولت را به چالش کشیده و امید مردم آذربایجان را هدف گرفته است.

آنچه مسلم است، مصوبات و طرح های ستاد احیای دریاچه ارومیه نیز ممکن است در برخی موارد جامع نبوده و ایراداتی به آن وارد باشد، اما اینکه هر تصمیمی که از سوی دولت برای نجات این دریاچه گرفته می شود را به چالش کشید و در رسانه ها آن را زیر سوال برد، پسندیده نمایندگان مردم نیست و باید ایرادات به صورت علمی و اصولی با ستاد احیای دریاچه ارومیه در میان گذاشته شود و نه با تخریب رسانه ای تصمیمات این ستاد!

حال دلیل مخالفت برخی از نمایندگان با تصمیمات ستاد احیای دریاچه ارومیه، تضعیف دولت تدبیر و امید می باشد یا چشمداشت به انتخابات آتی مجلس و یا...، بر همگان پوشیده است؛ آنچه عیان است، دریاچه ارومیه آخرین نفس های خود را می کشد و مردم آذربایجان با تیزبینی عملکرد دولت و نمایندگان را به نظاره نشسته اند و قضاوت را باید به آنها سپرد. بیایید برای یک بار هم که شده، با همدلی خونی تازه به جان بی رمق دریاچه ارومیه تزریق کنیم.