دلواپسان نمی‌خواهند بپذیرند مردم به آنان «نه» بزرگی گفته‌اند و مي‌گویند

اسماعیل حسین پور

---

گروه مقالات: با نزدیک شدن به زمان پایان دوران مجلس نهم و آغاز فعالیت‌هاي انتخاباتی افراد و جناح‌ها برای مجلس دهم، عده ای خویش اندیش بیگانه با مردم، که منافع ملت بزرگ ایران را در تضاد با منافع خود مي‌بینند؛ سخت بیمناک فردای خویشند و خوب مي‌دانند با این طشت از بام افتادن‌هاي پیاپی برخی مدعیان پاک دستی در آن 8 سال سیاه رفته بر این ملک و میهن، آنان نه تنها در بین مردم جا و جلوه ای ندارند؛ بلکه باید برای حمایت‌هاي هدفمند خود از دولت دیروزشان پاسخگو باشند. سؤال بی پاسخ این است که دلواپسان امروز پدیدار شده در این سرزمین، در آن 8 سال غارتگری‌هاي برخی افراد دولت مهرورز کجا بودند؟

این پا پیش نهادگان از بزرگان نظام که درس آموز مکتب برخی افراطیون بیگانه با اراده مردم هستند چرا در آن 8 سال چشم بر دردهای مردم بسته بودند؟ ملت نستوه ایران که تاکنون تلخی تحریم‌ها را با صبوری بر خویش شیرین نموده اند، هم صدایی این جماعت با بیگانگان در مخالفت با توافق هسته ای را از یاد نبرده اند و نمی برند و مي‌دانند این شبهه آفرینان، نیت شان ناامید کردن مردم و بدنام ساختن پیشتازان انقلاب است. این جماعت قلیل دست تهی مانده، به خاطر نداشتن پایگاه اجتماعی در بین مردم، مترصد فرصتند تا از حضور مردم در هر زمان و مکانی به نفع خویش بهره برداری کنند. دقیقا شبیه بهره برداری سیاسی از تشییع پیکر شهدای غواص که مورد نفرت مردم قرار گرفتند.

در سال «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» که به مراحل پایان مذاکرات نزدیک مي‌شویم انتظار این بود این تندروها با چشم بستن بر روی منافع حزبی و گروهی، به فکر منافع ملی باشند و فراتر از دغدغه داشته‌هاي خود، به فکر مردم صبور سرزمین شان باشند و سرداران دیپلماسی را در راه روشن و دشواری که در پیش گرفته اند یاری رسانند ولی دریغ از همت و حمایتی!

این مردم نجیب خوب مي‌دانند این قطعنامه‌هاي ظالمانه ثمره‌ي خیره سری‌ها و فرصت سوزی‌ها و سوء تدبیرهای هم اندیشان همین دلواپسان امروزی است که با کاغذپاره دانستن آن قطعنامه‌هاي ناجوانمردانه، ملت نستوه ایران را با ادب و ادبیات دور از شأن ملت، در نگاه مردم جهان و مجامع جهانی منزوی کردند و امروز مردم کوچه و بازار که با مرارت و امید، روزگار مي‌گذرانند و بر آرمان‌هاي بلند دین و دیارشان استوار ایستاده اند، تاوان تلخ آن بی تدبیری‌هاي بزرگ را مي‌پردازند.

در این روزهایی که تیم هسته ای کشورمان با تکیه بر همراهی‌هاي بزرگ مردم و مسؤولین در برابر 6 قدرت جهانی، با شکوه تمام ایستاده است، دل نگرانی این جماعت دلواپس برای حفظ دستاوردهای هسته‌ای، بازی سیاسی هوشمندانه این به بن بست رسیدگان برای بودن و ماندن شان است. اینها هنوز نمی خواهند بپذیرند روحانی رئیس‌جمهور ایران است، نمی خواهند بپذیرند مردم به آنان «نه» بزرگی گفته‌اند و مي‌گویند.

شگفتا این گندم نمایان جوفروش، به نام مردم بر سر فرزندان ملت نعره مي‌کشند و مشت گره مي‌کنند، شگفتا این پول نفت به تاراج دادگان در آن 8 سال، به جای پاسخگویی و پوزش خواهی، حال مدعی «جان» و «نان» مردم شده اند و با قلم و قدم،در دل‌ها بذر یأس و ناامیدی مي‌افشانند و بر دولت و دولتمردان مي‌تازند تا در انتخابات پیش رو نبازند.

امروزه با حمایت بزرگان نظام از تیم مذاکره کننده‌ي هسته ای، این جماعت سخت دست تهی مانده اند که فردا برای اثبات بودن شان در کدام صور و سرنا بدمند؟ اینها این روزها به جای پاسخگویی به ملت برای حمایت‌هاي خود از دولت سابق که سرمایه‌هاي میلیاردی مملکت را با زکاوت به تاراج بردند، خود مدعی شده اند و این همه فریاد برای آن است که آن همه غارت از یاد برود؛ غافل از این که مردم آنها را خوب شناخته‌اند و خوب مي‌دانند که این نعل وارونه زدن‌ها برای آن است تا نشان سم اسب شان گم شود. مردم خویش و بیگانه را خوب مي‌شناسند و فداکار فرزندانش را، همواره عزیز مي‌دارند و همچنان عزتمندانه و غیرتمندانه دین و دیارشان را عاشقند.