به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۰ - ۱۶:۳۳
 
۳۸
تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ ساعت ۱۴:۲۴
کد مطلب : ۴۹۳۹۵

یک بیماری سیاسی از نظر مطهری

گروه سياسي_رسانه​ها: علی مطهری در یادداشتي در روزنامه آرمان نوشت: درباره آنچه امروز در راستای وجود مشکلی به نام تملق و چاپلوسی مطرح می‌شود، باید اذعان داشت به راستی این یکی از مشکلات اساسی است که امروز خواسته یا ناخواسته در دام آن گرفتار آمده‌ایم و برخی نیز بر شدت آن دامن می‌زنند. اگر امروز بیان می‌شود که تملق و چاپلوسی آفتی است که به جان کشور و انقلاب افتاده سخن صحیحی است.
یک بیماری سیاسی از نظر مطهری
مطهری در ادامه یادداشت خود آورده است: امروز به جرات می‌توان اذعان داشت این مسئله به یک بیماری تبدیل شده است، چرا که افراد و سیاسیون به جای آنکه به دنبال اصلاح امور باشند به دنبال توجیه وضعیت موجود هستند و به همین منظور است که گفته می‌شود تملق و چاپلوسی یک بیماری برای کشور محسوب می‌شود. زمانی که برخی نخبگان بیان می‌کنند مشکل کنونی جامعه ایران، تملق و چاپلوسی است کاملا صحیح به این نکته اشاره می‌کنند ضمن آنکه امروز متاسفانه برخی که خود را در دایره اصولگرایی هم تعریف می‌کنند، گاه فضا را به سمت این پدیده نامیمون تغییر می‌دهند این موضوع موجب تعلل و فرصت سوزی در تغییر و اصلاح امور می‌شود.

نباید فراموش کرد، آنچه در حال رخ دادن و فراگیر شدن است که گستره آن را می‌توان در میان یک طیف خاص به وضوح دید، این است که تملق و چاپلوسی تنها در قالب تعریف و تمجید و به صورت لسانی مطرح نمی‌شود بلکه در قالب گزینشی و برخوردهای حذفی نیز می‌توان آن را مشاهده کرد. در واقع کسانی که به بهانه دفاع از انقلاب راه را بر هرگونه انتقاد بسته‌اند و خود بدترین توهین‌ها را متوجه منتقدین می‌کنند، لازم است به یاد داشته باشند که این مسئله نه دوستی بلکه نوعی دشمنی است چرا که سدی عظیم بر سر اصلاح برپا کرده‌اند و این مسئله خود هم موجب آسیب به کشور و هم موجبات دلزدگی را در میان جامعه به وجود خواهند آورد. بنابراین پرواضح است که این مسئله، یعنی هرکسی مخالف نظر ما نظری داشت بخواهیم آن را کنار بزنیم حال با هر وسیله‌ای یعنی اخلاق را برای رسیدن به منافع جناحی ذبح کنیم این می‌تواند یک نوع خوش‌خدمتی و تملق محسوب شود. می‌توان گفت برخی حرکت هایی که در مجلس توسط تعدادی از نمایندگان صورت می‌گیرد مانند شکایت از منتقد و مخالف از سوی ناظران سیاسی و اجتماعی با همان سبک و سیاق تملق و چاپلوسی تحلیل و تفسیر می‌شود.