۱- اشاره دقیق: مصطفی تاجزاده با رصد دقیق آنچه در متن جامعه در جریان است این دیدگاه را مطرح می‌کند که اکثریت جامعه با وجود آنکه با اعتراضات دی ماه ۹۶ همدل هستند اما به دلایل گوناگونی این همدلی به همراهی تبدیل نشده است. دلایلی همچون عدم برنامه و هدف مشخص معترضان، انتخاب روش‌های خشونت بار در این اعتراضات، عبور از چارچوب‌هایی که برای یک فعالیت سیاسی اعتراضی می‌توان مدنظر داشت، ناامیدی از نتیجه‌بخش بودن چنین اعتراضات، بالا رفتن هزینه اعتراض و. . . را می‌توان بخشی از دلایل اکثریتی دانست که با وجود همدلی با بخش گسترده‌ای از مطالبات معترضان تمایلی به همراهی با آنان نشان نداده‌اند.
۲- اشاره همدلانه: این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخش دیگری از نامه خود خطاب به فیلمساز ایرانی با آغوش باز از اصلاح در اصلاحات سخن گفته و خطاها و نقدها به این جریان سیاسی را می‌پذیرد. با نگاهی به شعارهای معترضان در دی ماه ۹۶ شاهد آن هستیم که گروه‌های معترض به این نتیجه رسیده‌اند که برای دست یافتن به اهدافشان باید به عبور از جریان اصلاح‌طلب بیندیشند.  برخی مواضع اتخاذ شده از سوی اصلاح‌طلبان در جریان آن اعتراضات نیز به این تفکر دامن زد که آن جریانی باعث عدم تحقق مطالبات است بیشتر از جناح تندرو جریان اصلاح‌طلب است! اینکه این دیدگاه تا چه حد مبتنی بر واقعیت است بحث دیگری را می‌طلبد اما با نگاهی به برخی بخش‌های نامه تاجزاده می‌توان مشاهده کرد که این خواسته معترضان به گوش چهره‌های اصلاح‌طلب هم رسیده است و می‌توان امیدوار بود که شاهد اصلاح در اصلاحات باشیم.
۳- اشاره مناقشه‌برانگیز: تاجزاده در بخشی از نامه خود از احتمال تحریم فعال یک انتخابات مشخص می‌گوید. او بر این عقیده است که می‌بایست پتانسیل اعتراضی موجود را به سمت اعتراض به «نظارت استصوابی» هدایت کرد تا شاهد «انتخابات آزاد» باشیم و در صورت لزوم به تحریم انتخابات دست بزنیم. به نظر می‌رسد این اشاره آقای تاجزاده به شدت مناقشه‌برانگیز باشد زیرا در درون جریان اصلاحات چهره‌های اثرگذاری هستند که تحریم انتخابات را بر نمی‌تابند و معتقدند با توجه به تجارب گذشته چنین اقدامی نه تنها سبب تغییری در رویکردهای ساختار سیاسی نخواهد شد بلکه به نوعی پهن کردن فرش قرمز برای حضور بیشتر از پیش تندروها در مراکز تصمیم‌گیر است.

بهار نیوز