پرسپولیس، یک تیم با دو سرمربی

آن چه در شب دهم مهرماه 97 خورشیدی در قالب نمایش پرسپولیس مقابل السد روی پرده لیگ قهرمانان آسیا آمد، به واقع تلفیقی از مدیریت بیرونی ودرون میدانی بود؛ نکاتی که برانکو ایوانکوویچ از طریق برادرش زلاتکو به بازیکنان انتقال داد و به موازات آن نکاتی که سیدجلال حسینی به شکلی کاملا فی البداهه و تجربی به بازیکنان گوشزد کرد تا شکل دهنده مدیریت بیرونی ودرون میدان سرخ ها در حساس ترین بازی تاریخ این باشگاه باشد.در شبی که پروفسور ازنشستن روی نیمکت تیمش محروم بود، گرچه فرامین و خواسته های او مو به مو در برنامه های پرسپولیس دیده شد و زلاتکو کوشید ماکت کوچکی از برانکو باشد اما نباید فراموش کرد که جبران فقدان او کاپیتانی با تجربه و میدان دیده را هم می‌طلبید که درسخت ترین شرایط قابلیت کنترل مدیریت اوضاع را داشته باشد.سید جلال حسینی سه شنبه شب نقش برانکوی درون میدان را برای پرسپولیس بازی کرد. مدافعی سخت کوش، بی حاشیه و البته در آمادگی بدنی بسیار بالا که سهم فراوانی در این پیروزی داشت.

سید جلال بازی با السد قطر(در ورزشگاه جاسم بن حمد شهر قطر)سرآمد همه سید جلال هایی بودکه از 10 سال پیش تا کنون در لیگ برتر و در قامت تیم ملی دیده ایم. این سید جلال بی هیچ اغماضی پرامتیاز ترین سیدجلال درتمام سال های حضورش در میادین داخلی و خارجی بود.بسی بالا تر از آنچه در برزیل مقابل آرژانتین خلق کرد، بسیار موثرتر و کلیدی تر از قهرمانی های پی در پی با سپاهان و فرسنگ ها جلو تر از آن مردی که در یک شبه به عنوان یکی از دو مدافع برتر فوتبال ایران از مردم رای اعتماد گرفت.بخش اعظمی از پیوستگی پرسپولیس در 3 سال اخیر وابسته به به همین بازیکن است. مردی که با دوندگی بی وقفه در قلب خط دفاع، خود منشاء انگیزه به دیگر بازیکنان است.

سید جلال 37 ساله در همه این سال ها فارغ از حاشیه های مقطعی، درمیدان بازی هموراه عنصری سازنده و اثر گذار در ترکیب پرسپولیس بوده است. آخرین دستاورد اودربازی رفت مقابل السد زمینه ساز موفقیتی بزرگ برای پرسپولیس بود و شاید همچون علیپور در خط آتش تیمش چندان دیده نشد اما درصد بالایی از این موفقیت را با خود پدید آورد.اگر پرسپولیس در اوج فقدان بازیکن در آستانه بزرگ ترین موفقیت تاریخ باشگاهش قرار دارد، قطعا برانکو ایوانکوویچ سهم فراوانی از این موفقیت را در اختیار دارد اما در کنار او سید جلال حسینی همواره پرسپولیس را از نبوغ خود بهره منده ساخته است کم سهم در خلق این داستان شیرین نداشته است.می توانیم پرسپولیس را به واسطه برخورداری از این ستون های موفقیت با تحلیلی شجاعانه فینالیست آسیا بدانیم. شاید 90 دقیقه مانده از بازی با السد به ظاهر ترس آفرین و نگران کننده باشد اما این پرسپولیس راه خودش را می‌رود.