به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۱۷:۳۰
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۱۱/۲۷ ساعت ۱۱:۱۵
کد مطلب : ۲۰۰۸۵۶

فرزندان گرفتار بحران در زندگی پساطلاق

گروه جامعه: از میزان آسیب طلاق بر فرزندان نمی‌توان گذشت و به باور متخصصان رواندرمانگر با توجه به عدم توانایی آنها با انطباق خود با شرایط جدید،‌ این رویه می‌تواند به یک بحران جدی برای فرزندان طلاق تبدیل شود.
فرزندان گرفتار بحران در زندگی پساطلاق
به گزارش ایرنا، یک متخصص روانپزشک و رواندرمانگر گفت: آنچه در مراحل جدایی والدین اهمیت دارد این است که دعواها و بحث خود را به دنیای کودک وارد نکنند، متناسب با سن کودک با او صحبت و به فرزند یا فرزندان خود توضیح دهند که به دلیل عدم تفاهم چاره‌ای جز این راه نداشته اند.ریحانه عابدنیا با بیان اینکه تداوم ارتباط کودک با والدین و کیفیت آن، می تواند بر میزان افزایش یا کاهش صدمه بر بچه های طلاق تعیین کننده باشد،‌ افزود: در حقیقت طلاق موجب بوجود آمدن برخی خصوصیات روحی و روانی خاص در رفتار و گفتار بچه ها خواهد شد و از این رو والدین با آگاهی از این خصوصیات باید با برنامه ریزی مناسب نسبت به تاثیرات منفی طلاق، اقدام به جدایی از یکدیگر کنند.
وی گفت: طلاق یکی از واقعیت های جدی زندگی امروزه است از این رو لازم است والدینی که تصمیم به جدایی می گیرند اطلاع داشته باشند فرزند یا فرزندان آنان از این اتفاق ناخشنود هستند و احتمال دارد پدر یا مادر را به عنوان مقصر این اتفاق ، نفرت داشته باشد.این رواندرمانگر تصریح کرد: پدر و مادر در اینگونه مواقع برای کاهش اضطراب و استرس کودک باید به وظیفه خود نسبت به فرزند، خوب عمل کنند و بر این نکته تاکید داشته باشند که بعد از طلاق باز هم آنها یک خانواده باقی خواهند ماند.عابدنیا با بیان اینکه والدین توجه کنند همسر دوم آنان بعد از ازدواج، به برقراری رابطه با فرزندان کمکی نمی تواند کند،‌ افزود: چنانچه همسر دوم پشت سر بچه ها بدگویی و تلاش کند رابطه ها را سرد کند، این نکته همانقدر که مشکل والدین است مشکل فرزندان نیز هست. پس مشارکت بچه ها در رفع این مشکل قابل توجه است.این روانپزشک گفت: در زمان جدایی حتما با فرزندان صحبت کنید، عشق و علاقه خود را به آنان نشان دهید و هدف جدایی از همسرتان را برای بچه ها بازگو و از تلاش آنان برای تحت فشار قراردادن والدین برای بازگشت به زندگی مجدد جلوگیری کنید.وی به پدر و مادر بچه های طلاق توصیه کرد: هیچگاه از احساس و رفتار آنان غافل نشوید. به نحوی رفتار کنید که بچه ها بخش مهمی از زندگی به شمار می روند و تلاش کنید ضمن رفتار مناسب، فرزندان را به هم نزدیک و در صورت لزوم با یک روانپزشک مشورت شود.