به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۱۷:۳۰
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۲۰ ساعت ۱۴:۰۵
کد مطلب : ۲۵۰۳۲۴

شناسایی ۳ زیرگروه مولکولی در بیماری آلزایمر

شناسایی ۳ زیرگروه مولکولی در بیماری آلزایمر
گروه علمی: محققان با استفاده از توالی RNA، سه زیرگروه مولکولی بیماری آلزایمر را شناسایی کردند. محققان دانشکده پزشکی آیکان در مونت سینا (Mount Sinai) نیویورک امریکا، با استفاده از داده‌های تعیین توالی RNA، سه زیرگروه اصلی مولکولی بیماری آلزایمر را شناسایی کردند. این تحقیق درک ما را از مکانیسم‌های آلزایمر بهبود می‌بخشد و می‌تواند راه را برای توسعه درمان‌های جدید و اختصاصی هموار کند.RNA یک مولکول ژنتیکی مشابه DNA است که دستورالعمل‌های ساخت پروتئین را رمزگذاری می‌کند. تعیین توالی RNA  فناوری است که وجود و مقدار RNA را در یک نمونه بیولوژیکی مانند برش مغز نشان می‌دهد.بیماری آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل است، اما ازنظر تظاهرات بیولوژیکی و آسیب‌شناسی به‌طور کامل متفاوت است. شواهد زیادی نشان می‌دهد که پیشرفت بیماری و پاسخ به مداخلات در بیماران مبتلابه آلزایمر به‌طور قابل‌توجهی مختلف است. برخی از بیماران  زوال شناختی کندی  دارند، درحالی‌که برخی دیگر زوال شناختی سریعی دارند. برخی از آنان میزان قابل‌توجهی از حافظه را از دست می‌دهند و عدم توانایی در به خاطر سپردن اطلاعات جدید دارند، درحالی‌که برخی  دیگر این‌طور نیستند. بعضی بیماران نیز روان‌پریشی و یا افسردگی مرتبط با آلزایمر را تجربه می‌کنند درحالی‌که دیگران این تجربه را ندارند.دکتر بین ژانگ، محقق اصلی این تحقیق، مدیر مرکز مدل‌سازی بیماری‌های تحول‌آفرین و استاد ژنتیک و علوم ژنتیکی در دانشکده پزشکی آیکان گفت: چنین اختلافات شدیدی نشان می‌دهد انواع مختلف آلزایمر با عوامل مختلف بیولوژیکی و مولکولی باعث پیشرفت بیماری می‌شود.
 
برای شناسایی زیرگروه‌های مولکولی آلزایمر، محققان از یک روش زیست محاسباتی برای مشخص کردن روابط بین انواع مختلف RNA، صفات بالینی و آسیب‌شناسی و سایر عوامل بیولوژیکی که به‌طور بالقوه محرک پیشرفت بیماری هستند، استفاده کردند. گروه تحقیقاتی، داده‌های تعیین توالی RNA بیش از ۱۵۰۰ نمونه را در پنج منطقه مغزی از صدها بیمار فوت‌شده از آلزایمر و  گروه کنترل طبیعی، تجزیه‌وتحلیل و سه زیرگروه اصلی مولکولی آلزایمر را شناسایی کرد. این زیرگروه‌های آلزایمر مستقل از سن و مرحله بیماری بودند و در مطالعات هم‌گروهی در مناطق مختلف مغز تکثیر شدند. این زیرگروه‌ها با ترکیبات مختلف مسیرهای بیولوژیکی بی‌نظم متعدد که منجر به تحلیل رفتن مغز می‌شوند، مطابقت دارند. کلافه عصبی رشته‌ای پروتئین تائو و پلاک آمیلوئید بتا، دو مشخصه آسیب‌شناسی عصبی آلزایمر، فقط در زیرگروه‌های خاص به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.بسیاری از مطالعات اخیر نشان داده است که افزایش پاسخ ایمنی ممکن است به ایجاد آلزایمر کمک کند. بااین‌حال، بیش از نیمی از مغزهای آلزایمری نسبت به مغزهای سالم طبیعی، پاسخ ایمنی بیشتری نشان نمی‌دهند؛ تجزیه‌وتحلیل بیشتر، زیرگروه خاص محرک‌های مولکولی در پیشرفت آلزایمر، در این نمونه‌ها را نشان داد.

این تحقیق همچنین مطابقت بین این زیرگروه‌های مولکولی و مدل‌های موجود حیوانی آلزایمر و مورداستفاده در مطالعات مکانیکی و آزمایش درمانی مناسب را شناسایی کرد که ممکن است تا حدی توضیح دهد که چرا بیشتر داروهای موفق در برخی از مدل‌های آزمایش بر روی موش، در آزمایش‌های آلزایمر انسانی ناموفق بودند که علت آن ممکن است دسته‌بندی شرکت‌کنندگان در زیرگروه‌های مختلف مولکولی باشد.اگرچه زیرگروهی که محققان توصیف کرده‌اند با استفاده از بافت مغزی بیماران پس از مرگ انجام‌شده است، محققان گفتند که اگر یافته‌ها توسط مطالعات آینده تایید شوند، می‌تواند منجر به شناسایی نشانگرهای زیستی و ویژگی‌های بالینی مرتبط با این زیرگروه‌های مولکولی و تشخیص و مداخله زودتر در بیماران شود.دکتر ژانگ گفت: «شناسایی اصولی  و توصیف صفات اختصاصی ما از زیرگروه‌های مولکولی مقاوم در برابر آلزایمر، بسیاری از مسیرهای جدید علامت‌دهی را  مشخص می‌کند که در بیماری آلزایمر مختل شدند و نشان‌دهنده اهداف جدید ما هستند.»وی افزود: «این یافته‌ها اساسی را برای تعیین نشانگرهای زیستی موثرتر در پیش‌بینی اولیه آلزایمر، مطالعه مکانیسم‌های علیت آلزایمر، توسعه روش‌های درمانی نسل بعدی برای آلزایمر و طراحی کار آزمایش‌های بالینی موثرتر و هدفمند ایجاد می‌کنند که درنهایت منجر به ارائه داروی دقیق برای آلزایمر می‌شود. چالش‌های باقی‌مانده برای تحقیقات آینده شامل تکرار یافته‌ها در گروه‌های بزرگتر، اعتبارسنجی اهداف و مکانیسم‌های خاص زیرگروه، شناسایی نشانگرهای زیستی محیطی و ویژگی‌های بالینی مرتبط با این زیرگروه‌های مولکولی است.»بودجه این تحقیق توسط انستیتوی ملی پیری، بخشی از موسسات ملی سلامت آمریکا تامین شد و نتایج در ششم ژانویه ۲۰۲۱ در مجله  Science Advances منتشر شده است.
برچسب ها: آلزایمر
پربيننده‎ترين مطالب و خبرها