وقتی اغراق سبب تحریف تاریخ میشود
3 بهمن 1399 ساعت 10:23
گروه فرهنگی: میرجلالالدین کزازی نویسنده، استاد ادبیات و شاهنامهپژوه که از غلو و اغراق به عنوان «گزافه شاعرانه» یاد میکند، میگوید نمونههایی از آثار ادبی که به وقایع تاریخی پرداختند وجود دارد که اغراق در آنها سبب تحریف تاریخ شده است.وی درباره حدود استفاده از اغراق در ادبیات و نیز تحریف تاریخ در آثار ادبی اظهار کرد: آنچه سخت کوتاه میتوانم گفت این است که گزافه شاعرانه یا غلو و اغراق به همان سان که شما خود از آن سخن گفتید شگردی، ترفندی ادبی است. یکی از آرایهها است که در دانش بدیع بدان میپردازند. پیداست که اگر در جایی دیگر از این ترفند مانند هر ترفندی دیگر، زیباشناختی بهره برده بشود، شایسته نیست.او افزود: برای نمونه در متنی تاریخی، در گزارش تاریخ میباید روشن و رسا نوشت. اگر نویسنده میخواهد زبانی ادبی را در کار بیاورد تنها در بخشهایی از کتاب میسزد که چنین رفتاری داشته باشد، در نویسندگی که زمینه برای آن شایسته و آماده است.کزازی که معتقد است کتاب تاریخی باید دور از پندارپروری باشد، گفت: به سخنی دیگر میخواهد بامدادان یا شبانگاهان را باز نماید یا از دلاوری کسی در آوردگاه سخن بگوید. اما پیکره آن دفتر یا کتاب تاریخی میباید به دور از زیباشناسی و پندارپروری باشد. در آن بخشهایی هم که ترفندها و شگردهای ادبی را به کار میگیرد، میباید مرز بایسته را پاس بدارد؛ به سخن دیگر آن نوشته تاریخی یکسره به نوشتهای که خواست از آن کامه هنری و زیباشناختی برگرفتن است، دیگرگون نشود.
کد مطلب: 252431