کیفیت هوای تهران در شرایط قابل قبول

وی افزود: طی این مدت کیفیت هوای برخی ایستگاه‌ها در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس قرار داشته‌ اما میانگین آن برای کل شهر تهران در شرایط قابل قبول قرار گرفته ‌است.میرزایی قمی علاوه بر آلاینده ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ به وضعیت دیگر آلاینده‌ها طی ۲۴ گذشته در هوای پایتخت اشاره کرد و توضیح داد: طی این مدت شاخص ذرات معلق کوچک‌تر از ۱۰ میکرون ۷۱، شاخص دی‌اکسیدگوگرد ۱۵، شاخص دی‌اکسیدنیتروژن ۷۴، شاخص مونوکسیدکربن ۲۴ و شاخص آلاینده ازن نیز ۵۷ بوده ‌است. به گزارش ایسنا، بر اساس اطلاعات سایت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ذرات معلق کوچکتر از ۱۰ میکرون ذرات جامد یا مایع موجود در هوا هستند که دارای قطری کمتر از ۱۰ میکرون هستند و بر اثر سوزاندن چوب، احتراق ناقص در ترکیبات هیدروکربنی، احتراق سوخت موتورهای دیزل و ...، واحدهای صنعتی، کشاورزی ، جاده‌های آسفالت نشده و فعالیت‌های ساختمان‌سازی و آلاینده‌های غیرگازی، ایجاد و منتشر می‌شوند. این ذرات به علت ابعاد ریز خود می‌توانند از سیستم دفاعی مجاری تنفسی عبور کنند. بیماری‌های قلبی، بیماری‌های ریوی، کاهش سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری‌ها، از بین رفتن بافت‌های ریه، آسم کودکان، مرگ و میر زودرس، سرطان و خاک گرفتگی بخشی از تاثیرات منفی این آلاینده است که به عنوان آلاینده اصلی در گرد و غبار روزهای گذشته تهران شناخته می‌شد.

ذرات معلق کمتر از دو و نیم میکرون (PM۲.۵) دارای قطر دو و نیم میکرون و یا کمتر هستند که تقریبا یک سی ام قطر موی انسان است و به عنوان ذرات ریز (fine) نیز شناخته می‌شوند. ترکیب شیمیایی ذرات بسته به محل، زمان و آب و هوا متفاوت است و منابع انتشار آن شامل انواع فعالیت‌های احتراقی (وسایل نقلیه موتوری، نیروگاهی، سوزاندن چوب، و غیره) و فرایندهای صنعتی خاص می‌شود. این ذرات هم به‌طور مستقیم ساطع می‌شوند و هم به شکل آلاینده ثانویه در جو شکل می‌گیرند.

نیتروژن دی‌اکسید گازی به رنگ قهوه‌ای سرخ‌فام است و بویی بسیار تند و زننده دارد و از مهمترین آلاینده‌های هوا به شمار می‌رود. هر سال میلیون‌ها تن از این گاز بر اثر فعالیت‌های انسانی به ویژه مصرف سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود. نیتروژن دی‌اکسید در ترکیب با هوای مرطوب تولید اسید نیتریک می‌کند که موجب پوسیدگی شدید فلزات می‌شود همچنین در غلظت‌های بالا باعث ایجاد مه‌دود می‌شود، میدان دید را به‌شدت کاهش می‌دهد و بر رشد گیاهان اثر منفی شدید دارد. این گاز از اثر گلخانه‌ای نیز برخوردار است. منابع تولید این آلاینده سوختن بنزین، گاز طبیعی، زغال سنگ، نفت و نیز در نیروگاه ها در حرارت‌های بالا است. اثرات افزایش میزان این آلاینده شامل ایجاد سوزش در ریه‌ها، کاهش میزان مقاومت سیستم تنفسی، تولید ازن، تولید باران‌های اسیدی و تولید مه – دود فتوشیمیایی می‌شود.